Revan Ali, 4 yaşındaki otizm hastası oğlu Abdurrahman'ın bakımıyla ilgilenecek bir kurum bulamamaktan yakınıyor.

Oğlunun kontrolsüz davranışlar sergilediğini belirten anne Revan, "Ne yapacağımı bilmiyorum, oğlumu götürebileceğim bir yer yok, bir anne için biricik evladını tedavi ettirecek bir yer bulamamaktan daha büyük bir acı olur mu" dedi.

Revan, oğlunun tedavi olup ve en azından normal yaşamına devam edecek şekilde davranışlarının düzelmesi için gerekli zamanın gittikçe azaldığını söyledi.  

Gazze'de engelli ve özel eğitime muhtaçlara hizmet veren 4 kurumdan biri olan Yaşam Hakkı Derneği'nde tedavi gören Abdullah el-Beraş'ın annesi ise hastalığın maliyetinin yüksek oluşuna dikkati çekerek, "Oğlumun düzenli olarak bazı ilaçları kullanması ve özel bir beslenme sistemine tabi olması gerekiyor ancak eşimin daimi bir işi ve sabit bir maaşı olmaması nedeniyle bu programa her zaman uyamıyoruz" diye konuştu.

Yardım talebiyle pek çok resmi kurumun kapısını çaldığını söyleyen anne Beraş, kendilerine gerekli ilginin gösterilmediğini belirterek, "Umarım bu çocuklar için uygun ortamlar oluşturulur ve topluma adapte olmaları sağlanır" ifadesini kullandı.

Devlet gereken ilgiyi göstermiyor

Otistik hastalar için devlete ait merkezlerin bulunmadığı Gazze'de bu eğitim hayır kuruluşları tarafından karşılanmaya çalışılıyor. 

Sosyal İşler Bakanlığı'nda Engelli Rehabilitasyon Dairesi Başkanı Rami en-Netil, bu türden hastaların bakımı için büyük merkezlere ve bütçeye ihtiyaç olduğunun altını çizerek, "Ekonomik krizin, ambargonun ve Filistinli gruplar arasında parçalanmanın yaşandığı bir ortamda bakanlık bu hizmeti veremiyor" dedi.

Bu alanda hizmet veren derneklerin çok mütevazı şartlarda çalıştığını vurgulayan Netil, bu alanda uzman kadro eksikliğinin yaşandığını kaydetti.

Özel eğitim uzmanı Ahmed Ebu Neda da erken teşhis durumunda hastaların sosyal hayata adaptelerinin kolaylaştığını ancak devlet kurumlarının gerekli ilgiyi göstermemesinin hastaların hayatlarını olumsuz etkilediğini belirtti. 

Vakalarda artış gözleniyor

Gazze'de son senelerde otistik vakalarda artış yaşandığına dikkati çeken Ebu Neda şunları söyledi:

 "6 sene önce Gazze'de bu hastalığın adını neredeyse hiç duymazdık şimdi gün geçmiyorki 2 ya da 3 kişiyi hasta listesine almayalım." 

Yaşam Hakkı Derneği'nin Eğitim Programları Müdürü Nebil Cüneyd ise derneğin tüm hasta çocuklara hizmet verebilecek kapasitesinin olmadığını söyledi.  

Cüneyd, "Sınıflarımızda 6 çocuk bulunuyor. Bu da çok yorucu bir durum, normal şartlarda bir uzmanın en fazla 2 çocukla ilgilenmesi gerekir, en ideal olanı ise tek çocuktur zira otistik hastaların gün içinde özel yöntemlerle ve uzun süre denetim altında olmaları gerekiyor" ifadesini kullandı. 

İsrail'in son saldırılarından zarar gören derneğin hiç bir finansman kaynağının da olmadığını ifade eden Cüneyd şöyle devam etti:

"Ambargo ve sınır kapılarının kapatılması nedeniyle bazı ilaç ve ekipmanların ithalinde sıkıntı yaşıyoruz. Ayrıca yurt dışında eğitim alma konusunda da engelle karşılaşıyoruz. Uzmanlarımızın çoğu kendi kendilerini eğitiyor. Burada Eğitim Bakanlığı'nın üniversitelerde bu alanda bölümler açması gerekiyor."

Cüneyd, yaklaşık 60 çocuğun tedavi amacıyla derneğe kayıt yaptırmak için beklediğini ancak derneğin imkanlarının elvermemesi nedeniyle kabullerinin gerçekleşmediğini sözlerine ekledi.