İngiltere merkezli Jack Petchey Vakfı’nın gençler arasında düzenlemiş olduğu “Konuş Bakalım” (Speak Out) isimli konuşma yarışmasına katılan 15 yaşındaki Filistin asıllı Leanne Mohamad’in finale yükselen konuşması sosyal medyada çığ gibi yayıldı. İsraillilerden gelen tepki üzerine yarışma komitesi Youtube hesabından videoyu sildi ve Leanne’i yarışmadan diskalifiye etti.

“Bombalar değil, kuşlar” başlıklı konuşmasında İsrail’in Filistin halkına uyguladığı baskı ve şiddet politikasını anlatan Leanne’in konuşması sosyal medyada kısa sürede yayıldı. Jack Petchey Vakfı’nın sponsorluğundaki yarışmayı organize eden Speakers Trust isimli dernek ise Anti-Filistinli yaklaşımıyla bilinen Edgar Davidson isimli Yahudi blogcunun şikâyetleri üzerine Leanne’in konuşmasının kaldırılmasına karar verdi. Dernek başkanı Julie Holness, Davidson’un şikâyeti için “Ciddî derecede endişelendim” diyerek Mohamad’ın yarışmanın bir sonraki aşamasına geçemeyeceğini bildirdi. Buna göre Mohamad, büyük finalde konuşmasını gerçekleştiremeycek.

Ancak Leanne’in yarışmadan diskalifiye edilmesi, yarışmayı düzenleyen Speakers Trust ve Jack Petchey kurumlarının koymuş oldukları şu kurallarla çelişiyor: “Konuşma mutlaka pozitif ve kişiyi neşelendirici olmalıdır” ve “Konuşmacı, dinleyenlerle birlikte diğer insanları da kışkırtmamalı ve incitmemeli.”

Haberlere tepki gösteren Leanne ise Twitter hesabından şunları yazdı: Susturulacaksam neden bu yarışmanın adı “Konuş Bakalım”?

Her ne kadar Speakers Trust derneği konuşmayı web sitelerinden ve YouTube hesaplarından silse de, farklı hesaplardan aynı video yeniden paylaşıldı. Türkçe’ye de çevrildi. Derneğin başkanı videoyu silmelerine bahane olarak da kısıtlı personel mevcuduyla videonun altına gelen yorumları kontrol edememelerini gösterdi. Leanne’i ırkçı yorumlardan korumak için videoyu sildiklerini söyleyen Julie Holness, Leanne’in elenmesinin sebebinin de konuşmasının muhtevasından kaynaklanmadığını belirtti.

Leanne’in konuşmasından şikâyetçi olan Yahudi Blog yazarı Edgar Davidson, İslâm karşıtlığıyla bilinen English Defence League isimli hareketin kurucusu Tommy Robinson için “Gerçek bir İngiliz vatanseveri” demişti. Davidson’un Blog sayfasındaki “Okunası kitaplar” bölümünde “Filistinliler hilkat garibesidir” isimli bir makale de bulunuyor.

15 yaşındaki Filistin asıllı Leanne Mohamad’in “Konuş Bakalım” (Speak Out) isimli konuşma yarışmasında yaptığı konuşma şöyle:

Filistin, bir ülke,bir ses, bir rüya!

Kaçımız çocukluktan çıkmak ister ki? Eğlenceliydi değil mi? Uyumak, yemek yemek, oyun oynamak. Kaçımız saklambaç oynamayı seviyor? Elinizi kaldırın. Biliyorum, ben severdim, hâlâ seviyorum.  Fakat size dünyanın birçok yerindeki çocuklar için saklambacın yalnızca bir oyun değil de ölüm kalım meselesi olduğunu söylesem? Düşünün lütfen! Her sabah kuşlarla değil de bombalarla uyansanız nasıl hissedersiniz? Kendinizi evinizde dahi güvende hissetmediğinizde, nasıl hissedersiniz? Kendi aileniz gözünüzün önünde ölse ne hissedersiniz? 

68 yıl boyunca, gerçek insan haklarından ümidinizi kesmeniz için kendi toprağınızı bombalasalar ve ailenizi, çocukları öldürseler nasıl tepki gösterirdiniz? Bu saldırılar, bu zulüm, bu adaletsizlik yarım asırdan fazladır devam ediyor. 1948’den bugüne kadar 30.000’den fazla masum Filistinli çocuk öldürüldü. Filistin, bir ülke, bir ses, bir rüya! Filistin-İsrail çatışmasının başlamasından bu yana İsrail, Filistin’le en gelişmiş düzeydeki silâhlarla savaşıyor. Filistin’in ise ne ordusu, ne hükümeti, ne de parası var, hiçbir şeyi yok. Dünya’daki her üç mülteciden biri Filistinli ve masum çocukların bu ıztırabını durdurmanın zamanı geldi! Ben Filistinliyim ve bir insanım ve dünyaya bunu hatırlatmama gerek yok. Daha da önemlisi kim olduğumdan dolayı gurur duyuyorum. Aynı zamanda ben bir Müslümanım, İslâm mükemmeldir, ama ben değilim. Ancak ben bir hata yaptığımda beni suçlamalısınız, dinimi değil. Çünkü terörizmin dini yoktur!  Ve her şey eşitlikte bitiyor. Hiç kimseye kültüründen, ülkesinden veya ırkından dolayı ayrımcılık yapılamaz! Ayrımcılık yanlıştır! Filistinliler kim olduklarından dolayı ayrımcılığa maruz kalmamalıdırlar. Her gün onların evleri, okulları ve hastaneleri yerle bir ediliyor ve geriye hiçbir şey kalmıyor, temel insan hakları bile. Nasıl bir deliliktir ki; bir köpek, hayvan hakları tarafından Filistinli bir çocuğun insan hakları tarafından korunmasından daha fazla korunuyor? Tamam, o zaman küçük bir çocuk düşünün, bir Filistinli mülteci, sadece bir yaşında ağır bir kalp hastalığı var, ama Filistinli olduğu için uygun tıbbî bakım sunulmuyor. Ne oldu o çocuğa? Öldü! Öldü, çünkü o bir Filistinliydi! Ayrımcılık yanlıştır ve bunun bugün toplumumuzda devam ettiğini ispatladım, çünkü o çocuk benim kuzenimdi! Ve o, birkaç hafta önce vefat etti, çünkü o bir Filistinliydi! 

Filistin benim ülkem, benim toprağım ve benim evim. Onların acısı benim acım ve onların özgürlüğü benim özgürlüğüm! Ve ben inanıyorum ki, eğer 24 saat içinde savaş çıkabiliyorsa, barış da mümkün. Nelson Mandela’nın en ilham verici cümlesiyle sizlere veda ediyorum: “Bizim özgürlüğümüz Filistin özgür olmadan tamamlanmış sayılmaz.”  O zaman hep beraber söyleyelim: “Özgür Filistin!”

TERCÜME HABER: MÜCAHİT ÇAKIR