Hamdi Yeşildağ'ın ardından

Merhumu 1964-1965 yıllarında Süleymaniye Kirazlı Mescid Sokak, 46 numarada tanıdım. Oraya gelip gidenler de ona “Şoför Hamdi” derlerdi. Merhumu bu nâmı ile tanırlardı. Beyninin ve duygularının çok hızlı çalışmasından konuşmalarını anlamakta zorlanırdık. O yıllarda, o mekânda buluşmalarımız İstanbul’da bulunduğum sürede bir iki günden daha fazla olurdu.

İttihat Gazetesi yayın hayatına başlayınca merhum arabasıyla, gazetesiyle bütünleşti. Arabasının dışı İttihad’ı, içi ise Risâle-i Nur’u ilân ediyordu. Boş kaldığında hep Risâle okurdu ve Risâle okununca da yeni okuyuculara numune-i imtisâl olurdu.

Asrın vekili ki: “Sultan Selim’e biat etmişim. Onun ittihad-ı İslâmdaki fikrini kabul ettim” demişti. Hem de Dersaadet’te Halife ile görüşme talebinin kabulünde mabeynci başının, “Hangi Kürt aşiretine mensupsun?” suâline karşı “Sen hangi Tatar aşiretine mensupsun? Ben Osmanlıyım...” ifadeleriyle mukabele etmişti.

İşte bu İttihad ismi, o asrın vekilinin hizmetkârı tarafından konulmuş ve o fonksiyonu îfâ ediyordu. Fakat bu îfâ etme hergün lâzımdı; bugün de devam eden fitne o zamanda yine iş başındaydı. Hergün ittihada ihtiyaç vardı. Bu talih, yepyeni bir Yeni Asya ile açıldı. Asya hergün basında manşet oldu.

Hamdi Ağabey hava alanlarına ve terminallere gazete yetiştirmek için koşardı.

Rabbim ona uzun ömür ve hizmet nasip etti. Hizmette enerjisini harcadı. Dikkatsizlikten değil, enerji azlığından kazalar geçirdi. Uzun süre yatağa mahkûm oldu. Boş durmadı, ehli hizmete ve himmete duâ etti.

Ziyaretlerim sırasında, kalkıp gezemediğine değil, iyi konuşamadığına üzüldüğünü söylerdi. Kendisine; tanıştığımız yılları hatırlatır ve “Hamdi Ağabey, seninle tanıştığımız yıllarda bile senin konuşmalarını zaten zor anlardım” diye lâtife yapınca gülerdi. “Sen bizim duâ makinamızdın” derdim. Lâtifeleşirdik. Kabri pürnur, makamı cennet, berzahta, daha önce dar-ı bekaya irtihal edenlerle birlikte olsun. (Âmin)

Bu hizmette el’an devam eden fedakâr arkadaş ve kardeşlerinin başı sağolsun...

Akraba ve yakınlarına Rabbimden sabr-ı cemil dilerim.

MEHMET SOSLU

21.07.2010