Ramazan

Sosyal hayatı bozan şeytânî bir desise: Bir kötülükle bütün iyilikleri örtmek

Bazıları, bir mü’minde gördükleri bir kötülük yüzünden, onun bütün iyiliklerini örterler. Şeytanın bu desisesini dinleyen insafsızlar, bu sebeple mü’mine düşmanlık ederler.

Cenâb-ı Hak Haşirde, amelleri tarttığı zaman, iyiliklerin kötülüklere galibiyeti – mağlûbiyeti noktasında hüküm verir.

Kötülüklerin sebepleri çok ve işlenişleri kolay olduğundan, bazen bir iyilik bir çok kötülüğü örtebilir.1

Bir mü’mine kin ve düşmanlık beslemek aslında bir zulümdür. Nasıl ki, bir gemide dokuz masum ve bir canî olsa, o tek cani için o gemiyi batırmak zulüm olduğu gibi, İlâhî bir gemi mesabesindeki bir mü’minin vücudunda iman, İslâmiyet, komşuluk gibi dokuz değil belki yirmi masum sıfatı varken, ona kin ve düşmanlık beslemek ondan daha büyük bir zülümdür.2

Bu dünyada İlâhî adalet noktasında muamele etmek gerekir. Eğer bir adamın iyilikleri fenalıklarına kemiyet veya keyfiyet yönünden üstün ise, o kişi hürmet ve muhabbete lâyıktır.3

Onun için mü’min kardeşlerimizden veya dâvâ arkadaşlarımızdan birinde hoşlanmadığımız bir sıfat ya da bir davranış gördüğümüz zaman, ona kin tutup düşmanlık göstermek ve onu terk etmek doğru değildir. Sahip olduğu diğer güzel hasletler hürmetine onu hoş görmeliyiz. O kötü sıfatı için de, uygun bir yer ve zamanda, onu kırmadan, incitmeden ikaz edebiliriz.4

Dipnotlar:

1- Lem’alar, yeni tanzim, s. 240.

2- Mektubat, s. 254.

3- Lem’alar, yeni tanzim, s. 241.

4- Altın Prensiplar, s. 73.

İBRAHİM ERSOYLU

23.08.2009