|
Gitarist İsmail Sönmez, İspanyol Flamenko ile Türk tasavvuf müziğini birleştirerek ‘Sufimenko’ adıyla yeni bir tarz geliştirdi.
Sönmez’e göre Flemenko bir Endülis müziği. Yaklaşık 11 yıl önce müzikle meşgul olmaya başlayan gitarist İsmail Sönmez, 4 yıl önce İspanyol Flamenko’ya merak sarmış. O günden sonra Flamenko ile Türk tasavvuf müziğini bir arada çalmaya başlayan Sönmez, geliştirdiği müziğe Sufimenko adıyla müzik literatürüne sokmuş. Şimdi ilahileri flamenko eşliğinde seslendiriyor. Ankara’nın Elmadağ ilçesinde yaşayan İsmail Sönmez, ‘’Sufimenko nasıl doğdu’’ sorusuna; ‘’Yaptığım iş Flamenko’yla tasavvuf musikisinin karışımı bir tarz. Dört yıl önce bir ramazan günü iftardan sonra ilahi dinlerken birden aklıma böyle bir şey yapmak geldi. Flamenko eşliğinde ilahi söylemeye başladım ve daha sonra geliştirdiğim bu müziğe ‘Sufimenko’ adını verdim’’ diyor.
Flamenkonun dünyada İspanyol müziği olarak bilindiğini, ancak yaptığı araştırmada ise bunun Türk müziğinden büyük oranda etkilendiğini gördüğünü belirten Sönmez, “Flamenko dünyada; İspanyol müziği, Endülüs müziği, Çingene müziği olarak bilinir. Fakat Flamenko’nun aslı Endülüs müziğidir. Endülüs Emevileri’nin yaptığı bir müziktir. Kurucusu Türk asıllı Ebul Hasem Ali Bin Nafi’dir. Bağdatlı bir Müslüman, 9. yüzyılda Endülüs halifesi ikinci Abdurrahma’nın yanına yerleşmiş ve Avrupa’da çığır açmış bir kişi. Avrupa’nın ilk konservatuarını kuran kişi zaten Avrupa’ya birçok yeniliği yine İslam medeniyeti götürmüş. Benim bir anlamda içimi inciten bir olay var. Biz her şeyimizi kaybediyoruz, görüyoruz artık baklavamızdan; Hacivatımız, Karagözümüze kadar bir çok şey gitti’’ diyerek bunları yeniden kazanmanın önemine işaret ediyor.
Kendi kültürümüzden uzaklaşmanın acısını yaşadığını belirten gitarist Sönmez, bu amaçla değerlerimizi yeniden keşke koyulduğunu anlatıyor. Sönmez; ‘’Kültürümüzden gittikçe uzaklaşıyoruz. Ve bu Flamenko’yu da belki de yıllar önce biz kaybetmişiz. Endülüs müziği, olmuş İspanyol müziği. Tüm dünyada bu böyle biliniyor. Ancak tarihi araştırdığınızda bunun aksini söylüyor. Bende bunun doğruluğunu ortaya koymak için Flamenko’yu Sufimenko’ya çevirdim.’’ şeklinde konuştu.
Sönmez müzikseverlerin Sufimenko’yu nasıl karşıladığı sorusuna ise şu cevabı veriyor: “Dinleyen insanların çok dikkatini çekiyor, çok şaşırıyorlar ilk başta. Hatta bazen yadırgayanlar oluyor, ya işte tasavvuf müziği gitarla Flamenko’yla çalınır mı? diyorlar. Ben onlara kendimden emin bir şekilde diyorum ki ‘niye çalınmasın. Şimdi bu bir enstrüman, bu bir araç. Benim sesim de bir araç, bizim yaptığımız işte bir araç, önemli olan amaç. Tasavvuf müziğinin amacı neydi; insanlara yüce rabbimizi, peygamber efendimizi özellikle İslamiyet’i anlatan bir dinin musikisi. Ha bende burada yine aynı şeyi söylüyorum, ‘Sevdim seni Mabuduma canan diye sevdim, bir ben değil alem sana hayran diye sevdim’ derken ben Peygamber Efendimizden bahsediyorum. Peygamber Efendimize atfedilmiş bir eserdir bu. Bende bundan bahsediyorum, fakat ben Flamenko şeklinde çalıyorum. Önemli olanın araç değil amaç olduğuna inanıyorum ki zaten insanlarda bunu güler yüzle hoşgörüyle karşılıyorlar sağ olsunlar.’’ Sufimenko söylemeye başladıktan sonra medyanında dikkatini çektiğini söyleyen Sönmez, ‘’Basın kuruluşlarından teklifler gelmeye başladı. İşte olabildiğince sesimi duyurmaya çalışıyorum. Yaptığım işi insanlara göstermeye çalışıyorum. Çünkü bizim işimiz bu. Bir müzisyen kendi kendine müzik yapamaz, yaptığı işi insanlara duyurmak zorunda ve beğendirmekte zorunda.’’ dedi. Anne Sevgi Sönmez ve baba Mustafa Sönmez’de oğullarının çalışmalarını taktirle izlediklerini ve desteklediklerini söyledi.
|
