|
Şöyle bir şey oldu.
Tuhaf ama, matrak da.
Matrak ama, hazin de. ABD Başkanı "Ortadoğu turu" na çıktı.
Adeta yerine vekaleten bizim Cumhurbaşkanı'nı bıraktı.
Yani, şu anda ABD'de bir devlet başkanı var, ama ABD'li değil, bizden.
Şu anda Ortadoğu'da bir ABD Başkanı turluyor ama bize uğramıyor; çünkü biz zaten ABD'deyiz.
Başkanı Ortadoğu'da olan ABD'de bizim Cumhurbaşkanımız var; "Ortadoğu'da çok etkin büyük devlet" denen bize ise ABD Başkanı uğramıyor.
Çünkü biz onun evine gitmişiz.
Buna "ABD ile yeni dönem" deniyor.
Şöyle de oluyor:
Tam ABD Başkanı'nın ziyaretinden ya da ayaklarına gelmesinden de hemen önce, o başkanın aralarında barış sağlayacağı ikiliden, işgalci devlet olan, İsrail, devletsiz devlet Filistin'i şöyle bir bombalıyor. İsrail ordusu Filistin sokaklarını, daracıkları, barikatları filan dümdüz edecek "hafif zırhlı dozer" geliştiriyor.
"Yeni dönem" de bizim bunlara diyecek lafımız yok.
Çünkü "anında istihbarat" alıyoruz.
Ne veriyoruz, anında yahut bir sonraki anda. Anda ve cihanda, ne veriyoruz, bilmiyoruz.
Çünkü burası öyle güçlü bir devlet ki, ABD hiçbir şey isteyemiyor bizden.
Ne yeniden İsrail'le iyi kankalık, ne İran'a maddi ve bir gün olursa, askeri kuşatmaya dair fedailik, ne Irak'ta "Türkiye'nin katkısının 10 kat artmasına dair" bir senet, vaat.
Kafamız bombardıman zaferiyle öyle meşgul ki, "kendi sorunumuz"a air aklımıza gelemeyen başka (diğer) çözümleri, alternatifleri dahi "anında telkin" le ABD vermiyor sanki.
Hani hikâye yazsan bu kadar basit olmayabilirdi.
Tamam, zaten varolan "Kürt sorunu" nu, elinin altındaki PKK'yı azdırarak katliamlarla alevlendir.
Türkiye ayağına gelsin.
"Anında istihbarat" ver. Türkiye çok istediği "sınır ötesi bombardıman" ı yapabilsin.
Sonra tekrar ayağına gelsin.
Ayağına, ayağına, ayağına!
ABD nerede biz oradayız! Aslında orada olmasa dahi biz ABD'deyiz!
Yumruk havaya.
Sabah, 11 Ocak 2008
| 
