İstanbul hanımları, Bediüzzaman’ın izinden İstanbul’u adım adım gezmeye Hz. Yuşa tepesinden başladı.
HABER: Kübra Örnek Korkmaz
[email protected]
İstanbul hanım okuyucuları, Üstad’ın izinde İstanbul’u geziyor, mübarek beldelerde okumalar yapıyor. Bunların ilki geçtiğimiz Pazartesi günü Yuşa Tepesi’nde gerçekleşti. Avrupa ve Asya hanım okuyucularının buluşması uhuvvete vesile oldu.
Muhabbete vesile oldu
Üstad Bediüzzaman 45 yaşındayken, kendi tabiriyle, ruhunun istirahat araması üzerine Yuşa Tepesine inzivaya çekilmiştir. Hayatını burada gözden geçirmiştir. Bu sebeple, Risale-i Nur’un temellerinin atılması adına, Üstad Bediüzzaman’ın hayatında, Yuşa Tepesinin önemli bir yeri vardır. 1960’dan önce çıktığı Anadolu’nun bir bölümünü kaplayan vedâ seyahatinde buraya da uğramış, Hz. Yuşa’nın (a.s.) kabrini ziyaret etmiştir. İstanbul Hanımları da Üstad’ın izinden gezi programına buradan başladı.
Program, sabah 11’de başladı. İlk önce Hz. Yuşa’nın (as) kabri ziyaret edildi. Dualar yapıldı. Sonrasında çay ve simit eşliğinde kahvaltı yapıldı, manzaraya nazır tefekkür edildi. Okuyucular muhabbet edip görüştü. Hz. Yuşa’nın (as)Bediüzzaman için öneminden bahsedildi. Mekanın tarihçesi anlatıldı. Mualla Erceylan, İhtiyarlar Risalesi’nden bir bölüm okudu, müzakereler yapıldı. Ders akabinde öğle namazı cemaatle kılındı. Hanımlar birbirleriyle selamlaşıp ayrıldılar. Program, muhabbete vesile oldu. Şevk ve gayretimizi artırdı.
Bediüzzaman’ın inziva yeri
Bediüzzaman’ın Yuşa Tepesi hatırası, Risale-i Nur’da şöyle geçmektedir: ”Bir zaman ihtiyarlığımın mebdeinde bir inziva arzusu ile İstanbul’un Yuşa Tepesinde yalnızlıkla ruhum bir istirahat aradı. Birgün o yüksek tepede daire-i ufka etrafa baktım. Gayet hazin ve rikkatli bir levha-i zeval ve firakı ihtiyarlığın ihtarı ile gördüm. Seçere-i ömrümün kırk beşinci senesi olan kırk beşinci dalındaki yüksek makamından ta hayatımın aşağı tabakalarına göz gezdirdim. Gördüm ki o aşağıda her dalında her bir senenin zarfında sevdiklerimden ve alakadarlarımdan ve tanıştıklarımdan hadsiz cenazeler var. Ve o firak ve iftiraktan gelen gayet rikkatli bir manevi teessürat içinde Fuzuli-i Bağdadi gibi müfarakat eden dostları düşünerek enin edip; Vaslını yadeyledikce ağlarım. Ta nefes varsa kuru cismimde feryad eylerim diyerek bir teselli bir nur, bir rica kapısı aradım. Birden ahirete iman nuru imdada yetişti, hiç sönmez bir nur , hiç kırılmaz bir rica verdi.”
(Lemalar)