“Bir dakika boyunca en sevdikleriniz, hayatınız gözünüzün önünden geçiyor. Deprem bittikten sonra anne ve babamı almak için yukarıya çıktık. Ama zordu, dolaplar devrilmişti. Sağlam bir evin kalabileceğini düşünmüyordum o an. Dışarıda herkes yalınayak, ağlıyordu. İnsanlar bağrışıyordu. Bütün insanlar şoktaydı. Psikolojik olarak iyi durumda değiliz.”

(Kasımpaşa Teknik Direktörü Selçuk İnan)

“Ölümün kıyısından döndük”

“‘Artık bizi bulamayacaklar’ diye düşünmeye başladık. 5 günün sonunda ekiplerin: ‘Sesimizi duyan var mı?’ çağrısını duyunca kurtulacağımızı anladık. Ekiplerin sesini duyduğumuzda nasıl çok sevindiğimizi anlatamam. Tam umudu kesmişken gelen sesle kurtulacağımızı anladık. Mucize yaşandı, ölümün kıyısından hayata döndük. Allah’a şükürler olsun, şimdi hayattayız, tüm ailemle. Bizi kurtaran, enkaza inen, enkazdan çıkarılmamıza katkısı olan herkese de sonsuz teşekkür ediyorum.”

(Hemşire Helin Oktay)

“Enkaz altında kana kana su içtim”

“Her taraftan sesler geliyordu. Bize gösterilen enkazlarda canla başla çalıştık. Domuz damı yöntemiyle, enkaz altında kalan vatandaşların yanına indik. Unutamadığın anlardan biri de 7 katlı binanın enkazından gelen sesti. Sese doğru bir çukur açtık. Adının ‘Hüseyin’ olduğunu söyleyen 19 yaşında bir kardeşimiz: ‘Beni kurtarın!’ diye bağırıyordu. O arkadaşın üzerinde büyük bir yük vardı. Belden aşağı komple duvar altında kalmıştı. Hüseyin’e: ‘Seni buradan kurtaracağız. Hiç korkma. Panik yapmana gerek yok.’ dedik. ‘Yeter dayanamıyorum artık. Beni buradan alın.’ diyordu. Hiltilerle üzerindekileri kırdık. Arkadaşlarımızla birlikte ellerimizle kaza kaza Hüseyin’i bulunduğu yerden çıkarttık. Belinde bir kırıklık vardı. Işığı görür görmez ellerini kaldırarak: ‘Allah’ım sana şükürler olsun.’ diye dua etti. Ağzına su damlatmak istediğimizde: ‘Enkaz altında kana kana su içtim. Su vermenize gerek yok’ dedi. Çok mutlu olduk. Daha sonra ambulansa bindirdik.’”

(Madenci Mehmet Yıldız)