Bürokraside ve ‘devlet kapısı’nda geçmiş yıllara nisbetle iyileşmeler, düzelmeler olmuştur; ama bu durum ‘problemlerin sona erdiğini’ göstermez. 

“Sıkıntılar var, çare bulunsun” denildiğinde hemen itiraz sesleri yükseliyor: “20 yıl önce, 30 yıl önce çok daha kötüydü! Hastane kapılarında, eczane önlerindeki kuyrukları unuttun mu!”

Elbette unutmadık ve o kuyrukların var olması o gün de yanlıştı. Ancak, aradan 20 ya da 30 yıl geçtikten sonra “eski günlerin kötülükleri”ni hatırlatıp, bu günkü “yanlış”lar savunulabilir mi? Hatırlatılan her yanlış, başı sonu dinlenmeden savunulmaya devam ederse, hataların düzeltilme imkânı kalır mı? 

“Resmî daire”ye basit bir işimiz düştü. Yaşadıklarımızı kısaca özetlemeye çalışalım ve herkes hakem olsun: Bilindiği üzere Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı ve dolayısı ile Başbakanlığa bağlı olan “Posta ve Telgraf Teşkilâtı Anonim Şirketi” yani kısaca PTT, Avea altyapısını kullanarak Pttcell (mobil iletişim) hizmeti veriyor. Uygun kampanyaları sebebiyle bu hizmetten biz de istifade ediyoruz. Geçe Cuma akşamı ‘sim kartı’mızın başına bir kaza geldi ve yeni/yedek sim kart almak icap etti. 444 6 788 numaralı ‘müşteri hizmetleri’ni arayarak bilgi almaya çalıştık. Özetle, Cumartesi günü öğle vaktine kadar PTT’nin çalıştığını ve yeni kartı bu merkezlerden almanın mümkün olduğunu söylediler. Tabiî ki 444 6 788 nolu telefonu arayınca ‘makina’ları aşıp ‘insan’a, ‘temsilci’ye ulaşmak neredeyse imkânsız, o da ayrı bir bahis... Cumartesi sabahı PTT’ye gittik ve açık olmadığını gördük. Tekrar ‘müşteri hizmetleri’ni aradık. Meğer ‘bazı şube’ler açık oluyormuş. Neyse, kısa keselim, o gün mümkün olmadı, Pazartesi’ni bekleyelim dedik.

Pazartesi günü öğle sonrası PTT merkezine gittik ve sıra numarası aldık. Bir saatten fazla bekledik, sıranın geleceği yok. Yüzden fazla kişi sırada. Ama eskiye göre bir fark var: İnsanlar ayakta ve kuyrukta değil, numaraları elde olmak üzere sıralarda, koltuklarda oturmuş! Dolayısı ile ‘yorulduk’ diye şikâyet eden yok! Neyse, ‘müdür’ün yanına gittik ve uygun lisan ile derdimizi anlattık. Müdür bey de, “Personelimiz yetersiz, elimizden gelen bu” anlamında cevap verdi. “Personel isteyin, buradaki durumu ‘üst’lerinize anlatın” deyince, “Hepsi biliyor durumu” dedi. 

Bu arada PTT merkezinde çektiğimiz fotoğrafları Twitter’da paylaştık, @PTTCELL yazarak etiketledik. Ayrıca http://pttcell.com.tr/ adresinde mesaj yazdık... (6 Aralık’taki twit’e, 9 Aralık’ta cevap verilebildi.) Neticede iki saat dolmadan işimizi hallettik, daha doğrusu müracaatımızı yapıp ‘ek sim kart’ımızı aldık. 

PTT pek çok konuda hizmet verdiği için yoğunluk yaşanıyor olabilir. Peki, bu yoğunluğa uygun bir çare bulunamaz mı? İnsanlar en küçük bir işini 2 ya da 3 saatte halletmek zorunda mıdır? Bir amca, “Diyarbakır’a 300 TL gönderecektim, bankadan 40 TL masraf istediler. Ben de buraya geldim, burada 13 TL alıyorlar” dedi. Bakın, dert derdi açıyor. Bir bankanın (adı lâzım değil) ve hele hele bir devlet bankasının bu kadar fazla para istemesi zulmün büyüğü değil mi? PTT’nin altığı 13 TL bile fazla aslında... Milletin sıkıntısını haksız kazanca ve kâra çevirenlere ne demek lâzım? Bütün bunlar olurken, “Her şey yolunda” diyerek yola devam etmek mümkün mü?

Şimdi siz karar verin: Bu tablo “Büyük Türkiye”ye uygun mudur? Bu sıkıntılara çare bulunamaz mı? 

“Basit ve şahsî” bir mesele olarak görülebilen bu tecrübe için vaktinizi aldık, sizleri meşgul ettik; özür dileriz!