Hayatın sahibi kim,

Sordun mu sen kendine?

Hesapla milim milim,

İnsan muhtaç Hak dine.

O yaratmış Âdem’i,

Dünya büyük bir gemi,

İmtihandayız e mi?

Unutma bunu yine.

Sana ne ondan bundan,

Her şey emanet O’ndan,

Ruh üflemiştir candan,

Tohumdan tâ ekine.

Helâlden yiyip için,

Sakın ha deme niçin?

Hem dua, salâ için,

Muhtaçsın müezzine.

Candır asıl emanet,

Kalır bize diyanet,

Etme ona hıyanet,

Fehmeyle sine sine.

Dünya büyük bir okul,

Oku da hikmeti bul,

Bulduğun o doğru yol,

Olur sana sekine.

Kendini okusana,

İlimle kana kana,

Azgın nefisten yana,

İhtiyaç var dizgine.

İnsan hikmete dalsa

Eksiklerini bulsa,

İlim Çin’de de olsa,

Varıp gitmeli Çin’e.

FETHİ RAHAT