Âyet-i Kerime Meâli

Şüphesiz Allah, zerre kadar olsun bir haksızlık etmez. Eğer o zerre kadar amel bir iyilik olursa, onu kat kat arttırır ve Kendi katından pek büyük bir mükâfat verir.

Nisâ Sûresi: 40

08.07.2009

Erkekler kadınlaşırsa, kadınlar da erkekleşir

KadInlar yuvalarIndan çIkIp, beşerİ

yoldan çIkarmIş; yuvalarIna dönmelİ

Sefih erkekler, hevesâtlarıyla kadınlaşırsa; o zaman açık saçık kadınlar da hayâsızlıkla erkekleşirler.Hâşiye-1

‘Mim’siz medeniyet, tâife-i nisâyı yuvalardan uçurmuş, hürmetleri de kırmış, mebzul metâı yapmış. Şer’-i İslâm onları rahmeten dâvet eder eski yuvalarına. Hürmetleri orada; rahatları evlerde, hayat-ı âilede. Temizlik zînetleri; haşmetleri hüsn-ü hulk, lûtuf ve cemâli ismet, hüsn-ü kemâli şefkat, eğlencesi evlâdı. Bunca esbâb-ı ifsad, demir sebat kararı lâzımdır, tâ dayansın. Bir meclis-i ihvânda güzel karı girdikçe, riyâ ile rekabet, hased ile hodgâmlık debretir damarları. Yatmış olan hevesât birdenbire uyanır.

Tâife-i nisâda serbestî inkişafı, sebep olmuş beşerde ahlâk-ı seyyienin birdenbire inkişafı.

Şu medenî beşerin hırçınlaşmış ruhunda, şu sûretler denilen küçük cenazelerin, mütebessim meyyitlerin rolleri pek azîmdir; hem müthiştir tesiri.Hâşiye-2

Memnu’ heykel, sûretler, ya zulm-ü mütehaccir, ya mütecessid riyâ, ya müncemid hevestir. Ya tılsımdır; celb eder o habîs ervâhları.

Hâşiye-1: Tesettür Risâlesinin esasıdır. Yirmi sene sonra müellifinin mahkûmiyetine sebep gösteren bir mahkeme, kendini ve hâkimlerini ebedî mahkûm ve mahcup eylemiş.

Hâşiye-2: Nasıl meyyite bir karıya nefsânî nazarla bakmak nefsin dehşetli alçaklığını gösterir; öyle de rahmete muhtaç bir bîçâre meyyitenin güzel tasvirine bakmak, ruhun hissiyât-ı ulviyesini söndürür.

Sözler, Lemeât, s. 668, (yeni tanzim, s.1183)

LÜGATÇE:

sefih: Helâl olmayan zevk ve eğlencelere düşkün.

hevesât: Nefisten gelen gelip geçici istekler, arzular.

‘mim’siz medeniyet: ‘Alçaklık’ mânâsına gelen kötü medeniyet.

tâife-i nisâ: Kadın taifesi, hanımlar grubu.

mebzul: Bol ve ucuz bulunma, ehemmiyetsiz olma.

metâ: Tüccar malı.

Şer’-i İslâm: İslâm şeriatı.

rahmeten: Merhamet ederek.

hayat-ı âile: Aile hayatı.

zînet: Süs.

haşmet: Heybet, büyüklük.

hüsn-ü hulk: Yaratılış, huy ve ahlâk güzelliği.

lûtuf: Lâtiflik, hoşluk.

cemâl: Güzellik.

ismet: Günahsızlık.

hüsn-ü kemâl: Güzelliğinin kemâli.

esbâb-ı ifsad: Bozucu, ifsat edici sebepler.

sebat: Dayanmak, kararlı olmak.

meclis-i ihvân: Kardeşler meclisi.

riyâ: Gösteriş, iki yüzlülük.

hased: Kıskançlık, birbirini çekememezlik.

hodgâmlık: Yalnızca kendini dert edinerek.

serbestî: Serbestlik, hürriyet.

inkişaf: Açılma, gelişme.

ahlâk-ı seyyie: Kötü ahlâk.

sûret: Görüntü, resim.

meyyit: Ölü.

azîm: Büyük.

meyyite: Kadın ölüsü.

nefsânî: Nefsin hoşlandıkları, nefse ait.

hissiyât-ı ulviye: Yüksek hisler, yüce duygular.

memnu’: Yasaklanmış.

zulm-ü mütehaccir: Taşlaşmış zulüm.

mütecessid: Cesetleşmiş.

müncemid: Katılaşmış, donmuş.

tılsım: Herkesin bilip çözemediği gizli sır.

habîs: Pis.

ervâh: Ruhlar.

08.07.2009

“Ölürsem dostlarım intikamımı almasınlar!”

Afyonkarahisar… Kara bir zulmün, kara zindanlara attığı, seksenine merdiven dayamış bir ihtiyarın çilesine şahitlik etmiş şehir…

Ceberut devrinin keyfî muâmeleleri 17 Ocak 1948 günü yine nüksedince, Bediüzzaman Emirdağ’daki evinden alınarak Afyon Hapishanesinin dehlizlerinde ölüme terk edilir. Ölüme terk edilmekle de kalınmaz, öldürülmek istenir ve zehirlenir. O, bu ahvâl içerisinde bile talebesi Mustafa Sungur’a derki: “Belki hayatta kalmayacağım, bütün mevcudiyetim vatan, millet, gençlik ve âlem-i İslâm ve beşerin ebedî refah ve saadeti uğruna feda olsun. Ölürsem dostlarım intikamımı almasınlar!”

Ve onunla birlikte mümtaz talebelerinin çileli hapishane imtihanları…

Medrese-i Yusufiye’ye dönüşen hapishane koğuşlarında, kararan birçok kalplerin pırıltılar saçmaya başladığı günler. Kasap Tahirler, Halil Ağalar, Çobanlarlı Ahmetler… Osman Yüksel’in tabiriyle “Said Nur, zindanları nur, gönülleri nur eyledi.”

Bu ağır şartlarda sigara kâğıtlarına yazılan risâleler, mektuplar… Elhüccetü’z-Zehrâ ve Yirmi Altıncı Lem’a’nın On Beşinci Ricası. Ve kuvve-i mâneviyeyi ayakta tutma gayretleri…

Üstadının düştüğü sıkıntılı hallere dayanamayarak, bir fırsatını bulup ona hizmet ederken yakalanan Zübeyir Gündüzalp’e çekilen falaka seansları… Hapishane duvarlarında çınlayan “Vur, vur, vur! Zalimler için yaşasın Cehennem!” nidaları…

Ve bir hukuk şaheseri olan müdafaalar:

“Sayın Hâkimler! Teessür ve ıztırap karşısında kalpten bir parça kopsa idi, bir genç dinsiz olmuş haberi karşısında o kalbin atom zerratı adedince paramparça olması lâzım gelir.”

“Yüksek mahkeme heyetinin huzurunda bilâperva onlara söylüyorum:”

“Onlar iyi bilsinler ve titresinler ki; gürültüye pabuç bırakmıyoruz.”

“Sorgu hâkimliğinde: ‘Sen Risâle-i Nur’un talebesi imişsin?’ denildi:

“Bediüzzaman Said Nursî gibi bir dâhinin şakirdi olmak liyakatini kendimde göremiyorum. Eğer kabul buyururlarsa iftiharla ‘Evet Risâle-i Nur şakirdiyim’ derim.”

Yerinde duramaz Üstad, ayağa kalkar ve “Evet evet, binine bedeldir” der.

Bu yoğun duygu ve tedâiler altında yaptık Afyon’daki okuma programımızı Lillahilhamd, liseli gençlerimizin okudukça, kalp ve dimağlarında husûle gelen inşirahları görmemek mümkün değildi.

Münâzaralı dersler safhasında, 26. Söz’ün Zeyli için Ali Şafak kardeşimize, 11. Söz için Ahmet Çete Bey’e, 7. Söz ve 23. Sözün İkinci Mebhası için Mehmet Kenar Bey’e tadı damağımızda kalan şerh ve izahları için teşekkür ediyoruz. Ayrıca, Yirmi Sekizinci Mektub’un Yedinci Meselesi’nde geçen “vakıa-i sâdıka”nın, Birinci Dünya Savaşı’ndan evvel görülmesine rağmen, Barla döneminde kaleme alınması ve normalde çocukların korktukları zaman annelerinin şefkatlerine sığınmaları lâzım iken, Bediüzzaman’ın “Ana korkma! Cenâb-ı Hakkın emridir; o Rahim’dir ve Hakîm’dir” diyerek annesinin hâmisi durumunda olması gibi hususları dikkatlerimize sunan Ömer Coşkun Bey’e ayrıca teşekkür ediyoruz.

Burada kaldığımız süre içerisinde bizlere ilgi ve alâkasını esirgemeyen Hüseyin Yüsul Ağabeyimizden ve Afyonlu hizmet erlerinden Allah ebeden razı olsun.

Gençlerimizi teşvikkâr kılmayı başaran Antalya kahramanlarından Âdem Pala ve Yunus Çavdar kardeşlere ne diyeyim ki… Allah hizmetlerinde daim eylesin İnşallah.

Cenâb-ı Hak bizi, bu kolaylıklar zamanında daha çok okuyan ve istifade edenlerden eylesin. (Âmin).

[email protected]

08.07.2009