Fenerbahçe yoğun eleştiri aldığı bir sezonda zirveye tırmanarak önemli bir badireyi atlatmak üzere.
Devre arasına kayıpsız girmesi halinde şampiyonluğun en büyük favorisi olabilir. Konya gibi zor bir deplasmanda kazanmak önemliydi. Önder ve Yasin yerlerine görev yaptıkları Edu-Lugano ikilisini çok arattılar. Yasin ve kritik bir gole imza atmasına rağmen Önder savunmada eksik kaldılar. Gökhan ve Carlos zamanında kademe yaparak savunmada eksikleri kapattılar. Alex'in silkindiğini, birazda olsa kendine geldiğini gördük. Gollerin oluşumundaki katkısı ile skora diretk etki yaptı.
Maçın en önemli oyuncusu ise Emre idi. Koşuyor, pres yapıyor ve ve doğrudan topu rakip kaleye taşımaya çalışarak takımını rahatlatıyordu. Aragones bence ikinci yarının başında onu oyundan alarak kritik bir karara imza attı. Josico'nun yanına bir de Wederson gelince maç al gülüm ver gülüm havasına döndü. Bu dakikadan sonra Fenerbahçe adına oyunu kendi yarı sahasında kabullenmek kaldı. Konyaspor beraberiği bulsaydı maçtan sonra Aragones'i sert eleştiriler bekliyor olabilirdi. Ne var ki Konyaspor'da sahada puan almak için yeterli bir mücadele ortaya koyamadı. Veysel'in bireysel çabasına takım arkadaşları yeterince katkı yapmadılar.
Maçın çalışkan isimlerinden Uğur Boral etkili bir ilk yarı çıkarmasına rağmen fizik olarak ikinci yarı oyundan düştü. Deivid ve Güiza'nın ise maçtaki en önemli işleri ortaklaşa attıkları golden ibaret kaldı.
Fenerbahçe Mevlana diyarından üç puanla dönüyor ama Önder'in attığı ilk goldeki tartışma epey uzayacak gibi. Geçtiğimiz yıllarda Anelka'nın pozisyonu ağızlara sakız olmuştu adeta. Fakat Önder'in pozisyonu Anelka'nın pozisyonundan çok farklı. Çarpma olduğu görülüyor. Kuddusi Müftüoğlu yan hakemiyle birlikte orta çizgiye yönelebilse pozisyon uzamayabilirdi. Anlaşılan Fenerbahçe'nin Konyaspor karşısında böyle bir bahtsızlığı var.
|