Eski tarihli sayılar
|
Röportaj |
|
İBRAHİM HALİL CAN |
Yeni Asya’yı her gün baştan sona kadar okurum |
Sizi tanıyabilir miyiz? 1960 Yozgat/Çekerek doğumluyum. İlkokulu köyde, ortaokul ve liseyi Sorgun’da, yüksekokulu İstanbul’da okudum. 1980’de öğretmenliğe başladım. 1986’da Anadolu Lisesine atandım. 7 ay ODTÜ’de İngilizce kursu aldım. 1988-89’da bir yıl İngiltere’de yabancı dil öğrenimi gördüm. 30 yıllık fizik öğretmeniyim.
Yeni Asya ile nerede ve nasıl tanıştınız? Yeni Asya ile tanışmam arkadaşlar aracılığıyla oldu. Sanırım 1972 idi. O zaman Sorgun’da ‘Aram’ adında azınlık mensubu bir şahıs vardı. Yeni Asya’yı hep tezgâh altına saklardı. Biz de gider, neden böyle yaptığını sorardık. Bize başka gazeteleri tavsiye ederdi. Biz inadına Yeni Asya alır, logosu dışarı gelecek şekilde cebimize koyar, öyle gezerdik.
Size göre Yeni Asya’yı diğerlerinden ayıran özellik nedir? Yeni Asya’da adeta bir cazibe ve çekicilik var. Sanırım Kur’ân’ın manevî bir tefsiri olan Risale-i Nur’a ayinedarlığı ile ilgili bir durum bu. Ben diğer gazeteleri pek fazla okuyamam. Ama Yeni Asya’yı her gün baştan sona kadar okurum. Gelmediği gün bir eksiklik hissederim. Nedendir bilmem. Fakat ben tiryakisiyim. Evimize çekinmeden götürürüm. Her gün aynı içtenlikle okurum. Tahrip etmeden tamir eden bir ekol Yeni Asya. Manevî hastalıklara bir tiryak o. Başkaları gibi bir damla bal için bir çuval ‘’keçiboynuzu’’ yedirmez. Kâinat kitabını satır satır şırınga eder. Sanat ve sanatkârın ilişkisini titizlikle kurar, anlayan anlar onu.
Yeni Asya size ve ailenize neler kazandırdı? Yeni Asya bana ve aileme okuma zevkini, şevkini ve doğruları elde etmeyi kazandırdı. O bir okul, ama hayat okulu. Bu okuldan mezun olmak yok. Bir ömür boyu devam eder. Sonra nesilden nesile aktarılır. İşte fark burada. Onun geçmiş yıllarda bir Elif’i vardı. Genç fidanların gelişip boy verdiği, meyve durduğu sayfalar. Zaman zaman bizlerin de amatörce yazılarının çıktığı fidanlık. Kimler geldi kimler geçti o fidanistandan? Sonra bir mola verdi de yetim hissettim kendimi. Şükürler olsun yakın zaman evvel yeniden kavuştuk Elif ekine. Daha nice tohumlar çimlenip fidan yeşerecek. O münbit tarladan tatlı meyveler vermek için. Yeni Asya’ya, Mustafa Polat yarışması için yazılar yazardık. İlk elemeyi şevkle heyecanla beklerdik. Sonra ikinci ve üçüncü elemede adımızı orada görmek ne şevk heyecan verirdi bize. Ah bir bilseniz! Yeni Asya, binlerce kitaplar yayınlayıp, kütüphaneler dolusu eserler kazandıran bir üniversite. Minyeli Abdullah’lar, Tarihin Şeref Levhaları, Sungur Alp’ler, Muhabbet Fedaileri.. O, gerçekten haber verir, huzur verir, nur verir. Kalplere, ruhlara, gönüllere… Daha ne diyelim ömrün uzun, sesin daha daha gür çıksın Yeni Asya’m!
Yeni Asya’yla ilgili yaşadığınız bir hatıranızı bizimle paylaşabilir misiniz? Rahmetli Avukat Ömer Akdoğan benimle birebir ilgilenirdi. Bir lise öğrencisi: Hüseyin, Mustafa, Cihat ve niceleri özellikle bana, yarışmalara katılmam için ilgi gösterirdi. Onun daktilosunun başında hikâyeler yazardım. O da Yeni Asya’ya gönderirdi. İlk elemede ismimi görünce yerimde duramayacak kadar sevinçliydim. Beni tebrik etti, kucakladı. Nurları gazete ile tanıyan Hüseyin ve diğer arkadaşların beni biraz kıskandığını gördüm. Onların ‘Biz de yazabiliriz’ demeleri üzerine Ömer Bey; ‘Kardeşim herkeste her kabiliyet olmaz’ demişti. O hatıramı hiç unutmam… |
|
İBRAHİM HALİL CAN / YOZGAT 16.06.2009 |
|
|
