"Gerçekten" haber verir 18 Nisan 2009
Anasayfam Yap | Sık Kullanılanlara Ekle | Reklam | Künye | Abone Formuİletişim
ASYA'NIN BAHTININ MİFTAHI , MEŞVERET ve ŞÛRÂDIR

Eski tarihli sayılar

Görüş, teklif ve
eleştirilerinizi

adresine bekliyoruz.

 

Görüş

Yağmurla yarenliğim

Yağmur şehrin üzerinde hâkimiyet kurmuş gibiydi. Onunla yüz yüze gelmeme saniyeler kala bende garip bir tedirginlik başgösterdi. Bu içimin ürpermesi ya da ayrılık öncesi hissedilen gelişi güzel bir duyguda olabilirdi. Veda anlarını hoş görmeyen tavrımla boynumu büküp çıktım evden. Yağmur yüzüme değil şemsiyeme vuruyordu.

Maneviyattan bana gönderilen gülücüklere benziyordu bu yağmur. Etrafımı şenlendiren, az önce kanıma karışan ayrılığıma yarenlik eden. Şemsiyeme takılıp yerlere düşen her damlacık gölcüklerin yüzeyinde küçük halkalar oluşturuyordu. Sırası gelen damlacık bir sonrakine yer vererek gölcüğün derinlerinde kayboluyordu.

Annemle durağa yürüyorduk. O da sabahki misafirliğimizin ne çabuk el değiştirdiğini anlamış değildi. Saatlerin oyunu mu vardı üzerimizde? Annemde sitemle bende üstü kapalı sözlere dönüşüyordu.

Durağa geldiğimizde dönüp yola yeniden baktım. Tek bir insan yoktu. Yağmur kimseye bırakmamıştı. Sahiplenme arzusu bir bütün halinde sokağın kenarlarına bile yansıyordu.

Durağın önünde derin bir su birikintisi vardı. Tam önümde duruyordu. Arabalar su birikintisinin içinden geçmiyordu. Annem biraz arkamdan durmuş “su üzerine gelecek, yanıma gel” diyordu.

Arabalar hızlıca geçiyordu. Nihayet bir minibüsü gördüm. Elimi kaldırdım. Ne olduysa o anda oldu. Yağmur devam ediyor, annem arkamdan sesleniyor, minibüs yaklaşıyordu. Önümdeki su birikintisi bir dalga olup yüzüme çarpıldı. Gözlerim aniden kapanmanın şaşkınlığı içindeydi. Şeffaf bir dokunuşun beklenmeyen anlarına sarılmıştım. Bu sarılış bir gülücükten çok damlanın isyanına benziyordu. Yerden gelen bu isyan şemsiyemi görmemezlikten gelmişti.

Arabalar suyun içinden geçmiyordu. Ama biri geçmiş beni annemin yanına göndermişti. Elimi yüzümden çektiğimde annem gitmek üzere olan minibüse el kaldırıyordu.

Koltuğa oturdum; bazı yolcular dönüp dönüp bana bakıyordu. Ben hâlâ başıma gelenlere inanmamakla beraber ıslanmış yüzümde ellerimi gezdiriyordum. Omuzlarım ve başımda ıslanmıştı.

Yağmurla yarenliğim aradaki bütün mesafeleri ortadan kaldırmıştı.

FADİME KAYA

18.04.2009

 
Sayfa Başı  Yazıcıya uyarla  Arkadaşıma gönder  Geri

 

Sitemizle ilgili görüş ve önerileriniz için adresimiz:
Yeni Asya Gazetesi Gülbahar Cd. Günay Sk. No.4 Güneşli-İSTANBUL T:0212 655 88 59 F:0212 515 67 62 | © Copyright YeniAsya 2008.Tüm hakları Saklıdır

Kurumsal Linkler:
Bediüzzaman Haftası - Risale-i Nur Enstitüsü - Yeni Asya Vakfı - Demokrasi100 - Yeni Asya Gazetesi - YASEM - Bizim Radyo
Sentez Haber - Yeni Asya Neşriyat - Yeni Asya Takvim - Köprü Dergisi - Bizim Aile - Can Kardeş - Genç Yaklaşım - Yeni Asya 40. Yıl

Reklam Linkleri:
Risale Yorum- Risale Çocuk- Oktay Usta - Euro Nur - Fıkıh İnfo- Ahmet Maranki- Cevşen - Yeni Asya Barla - Makdis