Bugün biz işin başka bir tarafını “bu kişilerin sosyalleşmelerinin sınırı var mıdır, olmalı mıdır, varsa nedir?” sorusunun cevaplarını yazacağız.  

Sual 1: Gerçekten suçlu olsun ya da olmasın yolu bu suç isnadıyla cezaevine uğramış kişilerin Türkiye’de kalmaya ve kalan ömürlerini burada geçirmeye hakları var mı? 

C: Elbette. Yabancıya bile açık olan ülkemizin kendi vatandaşına kapalı olması düşünülemez bile.

Sual 2: Bu kişilerin inanmaya ve inandıkları gibi yaşamaya hakları var mı? 

C: Elbette, dinî inançları da kültürel değerleri de sosyal bağları ve bağlanma biçimleri de sorgulanamaz ve sorgulanmamalı.

Sual 3: Bu kişilerin dilediklerini sevme ve dilediklerinden uzak durma hakları da var mı? 

C: Elbette. Zaten hükümet/devlet dediğiniz ele/dile bakar. Kalbe de karışmaya zaten ne hakkı ve ne de imkânı var. 

Sual 4: Bu kişilerin eskiden sevdiği kişileri halen de sevmeye hakkı var mı? 

C: Bu da aynı kapsamda. Sevene “sevme” denmeyeceği gibi sevmeyene de zorla “sev” denmez. Dense de işe yaramaz. 

Sual 5: Bu kişilerin hususi ortamlarında mesela evlerinde ya da piknik masalarında bu sevgilerini ya da nefretlerini söylemeleri halinde bunun istihbarat imkanlarıyla tesbit edilmesi hukuken ve ahlaken caiz midir? 

C: Adalet hafiyelikle yürütülmez. Suçluyu övmek suçtur ama bu fiilin suç sayılabilmesi için övenin övdüğü kişinin suçlu olduğuna inanması ve suçunu ve suçluyu alenen övmesi lazım. “Ben onun o suçu işlediğine inanmıyorum, o iyi adamdır” diyenin suçu ve suçluyu övmediği açık. Bkz. Yeşil Yol!

Sual 6: Cezaevinde devletin de emretmesiyle aynı koğuşu paylaşmış olan kişilerin çıkınca birbirleriyle grup olarak görüşmeye hakkı var mıdır?

C: Elbette. Bu son derece insanî bir sosyalleşme. Asker arkadaşlığı da koğuş arkadaşlığı da kıymetlidir, sürebilir de sürmeyebilir de. Kanun ve hukuk bu işe karışamaz. 

Sual 7: Cezaevinde aynı koğuşta bulunanlardan biri çıkınca geride kalanların ailelerine ziyarete gidip yardım edebilir mi? Onlar için yardım toplayabilir mi? 

C: Elbette. Bunu yapan kişi suçluysa bile cezaevinde ıslah olmuş demektir. Suçluyu ıslah etmek devletin de görevi ve yapabilmişse başarısıdır. 

Sual 8: Bu kişiler 15 Temmuz öncesinde görüştüğü eski arkadaşlarıyla bireysel ya da topluca görüşebilir mi? 

C: Görüşüp de ne yaptıklarına bağlı. Yeni suçlar planlarlarsa sadece planladılar diye suçlu olmazlar. Ama mahkemelerin artık terör örgütü saydığı eski “cemaat”lerini ayağa kaldırmaya çalışırlarsa yeniden yargılanıp yeniden cezalandırılabilirler. 

Sual 9: Peki halen memleketimizde bu işler böyle mi yürüyor?

C: Hayır. Aksine yukarıdaki cevaplara uymayan çok fiiller irtikap ediliyor. Birçok masumane eylemler suç sayılıp cezalandırılmaya çalışılıyor. 

Sual 10: İlk sekiz cevabı Yargıtay’ın bu işlerde yetkili Ceza Dairesinin üyeleri ne kadar doğru bulur? 

C: Muhtemelen pek de doğru bulmuyorlardır.

Son soru: Onlar gayrı resmi toplantılara davet edip bilgilendirdikleri İstinaf ve Ağır Ceza mahkemesi Başkanlarına ve Başsavcılarına doğru cevap namına neler söylüyorlardır?

Son cevap: Kim bilir!