Şehrin öte yakasında yağmur yağıyor,

Burada ise gözler bulutlarda ümit arıyor,

Şehrin öte yakasından gelen haberci,

Bu yakada bekleyenlere müjde veriyor.

Camdayım, tıp tıplar başladı birden,

İzler gözüküyor camda belli ki kirden,

Yağan yağmura bakarken penceremden,

Şehrin öte yakasını düşündüm, neden?

Cama vuran her bir katre habercidir,

Rahman’dan inen bir rahmet katresidir,

Bilinir ki her bir katreyi bir melek indirir,

Rahmet olur zîhayatlara ezelden berîdir.

Birden fark ettim damlalar sanki kavgalı,

Her bir damla yapraklar üzerine dalgalı,

Acıyın bize diyor, yapraklar, kurumuş ve zavallı,

Damlalar anlaşmış gibi gereğini yapmalı.

Hüzünlü bir bulut gördüm, şehrin üstünde,

Hâlbuki olan, sevgi dolu bulutlardı gönlümde.

Hüzünlü bulutta tipi boşandı birden tepemde,

Biraz sonra sevgiyle aydınlandım sıcak güneşte.