Nuriye Gülmen ve Semih Özakça, işlerine geri dönebilmek için başlattıkları açlık grevinin 235’inci günündeler. Özakça, 150 günlük tutukluluğun ardından 20 Ekim’deki duruşmada tahliye edildi. Savunma yapması için  üç duruşmaya da getirilmeyen Gülmen, Numune Hastanesi’nin mahkum koğuşunda tutuluyor. Kız kardeşi Beyza Gülmen, yanında refakatçi olarak kalıyor. Hastanenin dışında ise baba Şaban Gülmen, gece gündüz iki kızını bekliyor.

Son olarak 38 kiloya düşen Gülmen’i önceki gün 20 dakika görebilen baba Gülmen, “Düşünme kabiliyeti duruyor ama fiziken çökmüş. Birbirimizi görünce, Nuriye de, ben de bir müddet konuşamadık. Görüşmemiz kapıda oluyor. Nuriye’yi sedyeyle getirdiler. Aramızda demir kapı olduğu için ne sarılabildim ne dokunabildim” dedi. Kızını bir aydır ilk kez görebildiğini söyleyen baba, 5 dakikalık görüşme süreleri nedeniyle görüş haklarını avukatlara verdiklerini, Nuriye’nin ya avukatlarla ya da aileyle görüştürüldüğünü söyledi.

“Mahkemeler süreci uzattığı için tedirginiz”

Kızının mahkemeye getirilmemesinin tedirginliklerini artırdığını ve iki duruşma arasının çok uzun olduğunu belirten Şaban Gülmen, “Çocuğun mahkemeye getirilmemesi, sıkıntılarının artmasına neden olacak, bu da tehlike arz ediyor. Çocuğa bir şey olursa bizde de büyük sıkıntı olacak. İnsan çileden çıkıyor.  İster baba ister anne ol, insan kendini kaybediyor. Bunun bize getirdiği problemler var” diye konuştu. Nuriye’nin, Sincan Hapishanesi ve Numune’nin mahkum koğuşlarında 31 gün, refakatsiz bırakıldığını belirten baba Gülmen, “Burada eziyet ediyorlar. O çocuk dermansiz, halsiz. Sağından soluna dönemeyecek insanı burada 18 gün tek başına bıraktılar. Refakatçiye izin vermediler. Avrupa’dan baskı olmasaydı, bu süreyi uzatacaklardı” dedi.

“Sinir sisteminin harap olacağı dönemdeler”

Açlık grevinin ilk gününden beri Nuriye ve Semih’i takip eden üç doktordan biri olan Dr. Onur Karahancı, tahliye sonrasında her gün Semih ve Esra’yı takip için evlerine gidiyor. DW’nin haberine göre, Ankara Tabip Odası Yönetim Kurulu Üyesi olan Dr. Karahancı, açlık grevinin bir hastalık olmadığını ve çözümünün de tıbbi olmadığını vurguladı. Hekimler olarak nabız, tansiyon ve ateş ölçümü yapıp, kendilerine ‘Açlık grevlerine devam etmeyi düşünüyor musunuz?’ diye sorduklarını anlatan Dr. Karahancı, Semih Özakça’nın durumuyla ilgili olarak şu bilgiyi verdi: “Semih’in enfeksiyona açık bir durumu var. Semih için ani değişiklikler olmadı. Ancak açlık grevlerinde yüz günün üzeri sinir sisteminin harap olacağı dönemdir. Çok tetikte ve dikkatli oluruz. Her an her şeyin olabileceği, bir gün ile diğer günün arasında çok farklılıkların olacağı bir dönem. Geçmiş örnekler gösteriyor ki 100 gün üzerinde ani ölümler de dahil her şey yaşanmış. Birçok deneyimimiz var. Alarm durumunda olduğumuz bir dönemdeler. Biz sadece saygı gösterebiliyoruz.”

O koşullarda tutulmanın gerekçesi olamaz

Nuriye ile görüşmek için yaptıkları başvuruların hiçbirine yanıt alamadıklarını söyleyen Dr. Karahancı, “Yaşamsal riskini artırıyorlar. O koşullarda tutulmasının sağlık gerekçesiyle yapıldığını kimse kabul edemez. Hiçbir şey iyiye gitmiyor, daha da kötüleştiriliyor. Yetkililerin bu koşullardan vazgeçmeleri gerekir” ifadesini kullandı. Geçmiş deneyimler ve bulgulara göre 235 günlük açlık grevi için, “Böyle örnekler çok nadir. (293 günle) Behiç Aşçı örneği var” diyen Dr. Karahancı, şunları söyledi: “Bu durum, hem onları takip eden sağlık heyeti olarak bizim için çok ciddi psikolojik yük hem de onların bakımını üstlenenler ve buna tanık olan toplum için bir travma. Kanıta dayalı tıpla takip ettiğimizde, 100 günün üzerinde her an her şey olabilir. Sadece B1, su ve şekerle bizden mucize yaratmamız bekleniyor. Bilişsel düzey sağlam olabilir ama fizyolojinin bu kadar süre aynı şekilde ona eşlik etmesi mümkün değildir.”