Hayallerimizi bari bize bırakıp gidin lütfen şu kısacık ömrümüzden

Hayallerimizin eridiği yeni bir son nokta: KPSS. Bir yıllık, o çileli, insanı, gerçekten insan yapan, hem de meşrû pek çok zevklerinden, arkadaşlıklarından, yemeğinden, ortamlarından, hürriyetinden, zamanından ve asıl da “ömründen” eden çalışmanın o anlaşılmaz, açıklanamaz sonucu..

Her şeyi yeni bir baştan tekrar başa sarmanın yeni bir hikâyesi..

“İhtisas”tan sonra, şapla şekeri bir arada koymanın, bulundurmanın, beraber yoğurmanın o “en yoğun” becerisi..

Her sakallının, her ne kadar “senin” deden değilse de her dedenin sakalından, hem de “istisnasız” senin sorulduğun, hatta her dedenin “sakallı” olmasından senin “sorumlu” olduğun acayip, tuhaf, aynı derecede komik ve de hazin, bir o derece de düşündürücü, üzücü bir saçmalıklar duygusu..

Tekrar, bir Türkçe, Matematik, Tarih, İnkılâp Tarihi, Anayasa, İdare Hukuku, Uluslararası Kuruluşlar ve Türkiye’nin Üyelik Bilgileri, Sözleşmeler, Genel Kültür, Aktüalite..

Sonra; ha, bi de üstüne Adana işi “acılı” Öğlen Sosu..

Olmazsa olmazımız yani.. Eğitim Bilimlerimiz..

Gelişim Psikolojisi, Öğrenim Psikolojisi, Rehberlik, Öğrenme Strateji Yöntem ve de Teknikleri, Ölçme Değerlendirme, Sınıf Yönetimi..

Yok yok anlayacağınız..

Amaç; mükemmel olmak, onun için her şeyinizi ölçüyorlar..

Onun için her sene yeniden tekrardan bir yeniliyorlar “tekrarlar” olmasın diye..

Maşaallah, “Kırkambar” bile yanında sıfır olmaya utanır gibi..

Her halde soru sormak, daha doğrusu ‘bulmak’ için bir insan ancak bu kadar kendini zorlayabilir..

Bir de, cevaplarını “bulmak” için..

***

Eğitim Bilimleri..

Tamamen “tercüme” bir dil..

Hem de ne dil!

Kuş dili..

Türkçe literatürde, bırakın “ortak” bir dili, daha kavramlar bile yerli yerine oturmamış, bir mutabakat ya da konsensüs, bazılarına göre de “uzlaşı” henüz sağlanamamış bir saha..

Eğer orijinal İngilizcesinden okusanız, inanın ki en az iki kat daha “az” yorulur, bir o kat daha “iyi” anlarsınız..

***

Bazen düşünüyorum da; acaba, başka bir komisyon tarafından bu soruların bi benzerleri hazırlansa bu soruları bizim önümüze tevcih eyleyen Zât-ı Âlilerinin er türküsü kimselerinin önüne, aynı süre içinde ve aynı zorluk derecesinde, aynı yetersiz fizikî ortamlarda konulsa..

Meselâ, çok değerli, bir o kadar da şanslı (!) Sosyal Bilgiler Öğretmen adayımız, arkadaşımızda olduğu gibi; 35 derecelik, güneşin tam tepenize dikildiği, bir yaprağın dahi olsun kımıldamadığı, perdelerin örtük olmasının zorunluluğu yanında pencerelerin sonuna kadar açık olmasının hiçbir anlam ifade etmediği, oksijenin karbondioksit ve de su buharına hükmünü geçiremediği, sınavın stresinin ortamın sıcaklığına çoktan yenik düştüğü, klima velev ki olsa da o güne mahsus (mu), nedense bi türlü çalışmadığı, bayılmamanın, SAT komandolarını dahi kıskandıracak en büyük cesaret olduğu sınav salonları olan muhteşem sınıflarımız..

Yer değiştirme hakkınız mı; bak işte o yok..

İtiraz hakkınız mı; o da yok..

Protesto hakkınız mı; işte o hiç yok..

Ortamın iyileştirilmesi için herhangi şikâyet merciiniz mi; yok dedik ya!

Aaa!..

Yok oğlu yok yani..

Efendim; diğer bütün okullarımızın bütün sorunları hallolmuş da, şimdi çözüm sırası ilköğretim öncesine gelmişmiş..

***

Yalnız, benim anlamadığım bir şey var; acaba, bizimle hep ama hep böyle “üst perdeden” dalga mı geçiliyo.. yoksa bizde adamlar, bizim memlekette adamlar hep ama hep böyle mi seçiliyo?!..

O zaman, AB, bizim ona olmadığımızdan bize daha yakındır ki, hadi, vatana, millete, husûsan ricâl-i devlete, hem herkese hayırlısı…

ORHAN ALİ YILMAZ

30.06.2009