Denizli’den Mehmet Cebe: “Vaaz ve hutbelerde Peygamber Efendimiz’in (asm) Mi’racı ruhen veya misalî beden ile yaptığı anlatılıyor. Oysa Hazret-i Üstad Mi’racın ruh ve bedenle beraber yapıldığını ifade ediyor. Bu görüş farkının sebebi nedir? Bu millet hangisine inanacak?”
Mİ’RAÇTA RUH VE BEDEN-İ MÜBAREK
Mi’raç, ehl-i sünnet itikadına göre Peygamber Efendimiz’in (asm) Mescid-i Haramdan Mescid-i Aksaya, oradan da Allah’ın huzuruna ruh ve beden-i mübarekiyle birlikte yükselişidir. Ehl-i sünnet buna kanidir. Çünkü âyet bu manayı ifade ediyor. Buyuruyor ki:
“Kendisine âyetlerimizden bir kısmını gösterelim diye kulunu (Muhammed’i) bir gece Mescid-i Haram’dan çevresini bereketlendirdiğimiz Mescid-i Aksa’ya götüren Allah’ın şanı yücedir.”1
Bu âyette “kulunun ruhunu” değil, “kulunu” ifadesi vardır. “Kulunu” kavramının içinde beden-i mübareki de vardır. İmam Taberî’ye göre, “kulunu” kavramını sadece “ruhu” ile sınırlamaya hakkımız yoktur.2
Bu hakikat bin dört yüz yıldan beri ümmetçe bilinir ve kabul edilir. Bediüzaman Said Nursî Hazretlerinin Otuz Birinci Sözde ispat ettiği hakikatin birisi işte budur. Eğer vaaz ve hutbelerde farklı ve yanlış şeyler söyleniyorsa, sorumluluk söyleyene aittir.
Bediüzzaman diyor ki: “Ruh-u Muhammediyenin (asm) hadsiz vezâifine medâr ve cihâzâtının mahzeni olan cism-i Muhammedî (asm), elbette onun ruh-u âlîsiyle Arşa kadar beraber gidecektir.”3
BEDİÜZZAMAN’IN CİSİM SORUSUNA CEVABI
Bediüzzaman Hazretleri Mi’racın ruh ve beden-i mübarekle beraber yapıldığına dair delil ve bürhanları da vardır. Bir mülhidin, tayyare ile çok müşkilât içinde ancak bir iki kilometre yukarıya çıkılabildiği, bir insanın binler sene mesafeyi birkaç dakika zarfında cismiyle nasıl gidip geldiğine dair muhayyel sorusuna şöyle cevap verir:
“Arz gibi ağır bir cisim, fenninizce, hareket-i seneviyesiyle bir dakikada takrîben yüz seksen sekiz saat mesafeyi keser, takrîben yirmi beş bin senelik mesafeyi bir senede kat’ ediyor. Acaba, şu muntazam harekâtı ona yaptıran ve bir sapan taşı gibi döndüren bir Kadîr-i Zülcelâl, bir insanı Arşa getiremez mi? Şemsin câzibesi denilen bir kanun-u Rabbânî ile Mevlevî gibi etrafında pek ağır olan cism-i arzı gezdiren bir hikmet, câzibe-i rahmet-i Rahmân ile ve incizâb-ı muhabbet-i Şems-i Ezel ile, bir cism-i insanı, berk gibi, Arş-ı Rahmâna çıkaramaz mı?”4
NİCE ESRARIN KEŞFİ
Nice bin esrarın yaşandığı kutlu Mi’rac Gecesine girmek üzereyiz.
Hiçbir beşere değil, hiçbir Peygambere de nasip olmayan bir muazzam görüşme, Ferid-i Kevn-ü Zaman rütbesiyle, kâinatın Burhan-ı Natık’ı sıfatıyla Resul-i Ekrem Efendimiz’e (asm) bu gecede nasip oluyor.
Yol arkadaşı Cibril-i Emin ile birlikte semavatın yedi katını da ziyaret ederek, her bir mertebede mübarek gözüne ve kulağına açılan nimetleri, feyizleri ve nurları müşahede ederek Sidre-i Münteha’ya geliyorlar.
Peygamber Efendimiz (asm) oradan da Allah’ın (cc) huzuruna yükselerek Allah’ın (cc) ehadiyeti ile, rüyetine ve kelâmına mazhar oluyor.
Binlerce sallallahü aleyhi vesellem.
İKİNCİ BİR LEYLE-İ KADİR
Bu gece, böylesine müstesna bir gecenin sene-i devriyesini inşaallah idrak edeceğiz.
Bediüzzaman, bu gecenin leyle-i Kadir hükmünde bulunduğunu ve manevî kazancın bire bin olacağını haber veriyor.5
Bu geceyi namazla, niyazla, Kur’ân okuyarak, Cevşen okuyarak, Mi’rac Risalesini okuyarak, duâ ederek ihya edebiliriz.
Bizim mi’racımızın da namaz olduğunu; ömrümüz boyunca beş vakit namazda sebat ederek Allah’a (cc) yakınlık kazanabileceğimizi bir kez daha bu gecede dimağımıza perçinleyelim.
Leyle-i Mi’racınızı bütün ruh u canımla tebrik ederim.
Dipnotlar:
1- İsra Sûresi: 1.
2- Taberî, XV, 26.
3- Sözler, s. 922.
4- Sözler, s. 929.
5- Şuâlar, s. 429.