Kur’ân-ı Azimüşşan’ın bir münevver timsali, nurlu bir özü, özeti ve nuranî bir çekirdeği ve meyvesi olan1 Fatiha Sûresi ile ilgili birçok müjdeli haberler vermiştir. 

Birkaçını numune olarak alalım: 

FATİHA SÛRESİNİN MİSLİ YOKTUR 

1- Ebu Saîd İbnu’l-Muallâ (radıyallahu anh) anlatıyor: “Ben Mescid-i Nebevî’de namaz kılıyordum. Resulullah Aleyhissalâtu Vesselâm beni çağırdı. Fakat namazda olduğum için mübarek çağrısına derhal cevap veremedim. Namazdan sonra yanına vararak:  “Ey Allah’ın Resulü namaz kılıyordum. Bu sebeple cevap veremedim.” diye özür beyan ettim. Bana: 

 “Allah, Kitab’ında: “Ey iman edenler, Allah ve Resulü sizi çağırdıkları zaman hemen cevap verin.” buyurmuyor mu?”2 buyurdu ve arkasından ilâve etti:  “Sen mescidden çıkmazdan önce, sana Kur’ân-ı Kerîm’in en büyük sûresini öğreteyim mi?” buyurdu ve elimden tuttu. Mescidden çıkacağı sırada ben: 

 “Ya Resulallah! Bana en büyük sûreyi öğretecektiniz.” dedim. Resulullah (asm) bana: 

“O sûre “Elhamdü lillâhi Rabbi’l-âlemin”dir ki, bu, namazlarda tekrar tekrar okunan yedi âyetten ibarettir.” buyurdu.3 

 2- Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) bildiriyor ki, Peygamber Efendimiz (asm): “Nefsimi kudret elinde tutan Zât-ı Zü’l-Celâl’e yemin ederim ki, Allah, Fâtiha’nın bir mislini ne Tevrat’ta, ne İncil’de, ne Zebur’da, ne de Furkân’da indirmemiştir.” buyurdu.4 

FATİHA SÛRESİ DAHA ÖNCE VERİLMEMİŞTİR   

 3- İbnu Abbâs radıyallahu anhü anlatıyor: “Hz. Peygamber aleyhissalâtu vesselâm yanında Cebrail aleyhisselâm bulunduğu bir sırada, yukarıda kapı sesine benzer bir ses işitti. Başını göğe doğru kaldırdı. Cebrail (aleyhisselâm) dedi ki: 

 “İşte gökten bir kapı açıldı, bugüne kadar böyle bir kapı asla açılmamıştı.” 

 Derken oradan bir melek indi. Cebrail (aleyhis- selâm) tekrar konuştu: 

 “İşte arza bir melek indi, şimdiye kadar bu melek hiç inmemişti.” 

Melek selâm verdi ve Peygamber Efendimize aleyhissalâtu vesselâma dedi ki: 

“Ya Resulallah! Sana verilen iki nuru müjdeliyorum. Bunlar, senden önce başka hiçbir peygambere verilmemişlerdi: Onların biri Fatiha Sûresi, diğeri de Bakara Sûresi’nin son kısmı. Onlardan okuduğun her harfe mukabil sana mutlaka büyük sevap verilecektir.”5

FATİHA SÛRESİ KULU RABBİNE MUHATAP KILIYOR 

4- Hz. Ebû Hüreyre (radıyallâhu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: “Kim Fatiha-i şerife Sûresini okumadan namaz kılarsa bilsin ki bu namaz nakıstır, eksiktir. (Bu sözü üç kere tekrarladı.)”

Ebû Hüreyre’ye (radıyallâhu anh): 

“Cenâb-ı Allah (bir hadis-i kutside) buyurdu ki: “Ben kıraati kulumla kendi aramda iki kısma böldüm, yarısı bana ait, yarısı da ona. Kuluma istediği verilmiştir: Kul: “Elhamdülillâhi Rabbi’l-âlemîn. (Hamd âlemlerin Rabbine aittir)” deyince, Azîz ve Celîl olan Allah: “Kulum bana hamdetti!” der. Kul, “Er-Rahmânirrahîm” deyince, Allah: “Kulum bana senada bulundu” der. Kul, “Malik-i yevmiddîn (âhiretin sahibi)” deyince, Allah: “Kulum beni büyük bildi” der. Kul, “İyyâkena’budü ve iyyâkenesta’în (yalnız Sana ibâdet eder, yalnız Senden yardım isteriz)” deyince, Allah: “Bu benimle kulum arasında bir taahhüttür. Kuluma istediğini verdim” der. Kul, “İhdina’ssırâta’lmüstakîm sırâtallezîne en’amte aleyhim gayr’ilmağdûbi aleyhim ve la’ddâllîn. (Bizi doğru yola sevket, o yol ki kendilerine nimet verdiğin kimselerin yoludur, gadaba uğrayanların ve dalâlete düşenlerin değil)” dediği zaman, Allah: “Bu da kulumundur, kuluma istediği verilmiştir” buyurur.”6

5- Ebû Hüreyre (radıyallâhu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: “İmam “âmin” deyince, siz de “âmin” deyin. Zira kimin âmin’i meleklerin âmin’i ile birleşirse geçmiş günahları affedilir.”7

GÜNÜN DUÂSI

Ey kullarının salih amellerini önemseyen! Ey tövbekâr kullarının günahlarına aldırmayan! Ey istikameti kaybetmiş kullarına yol gösteren Allah’ım! Bizi yolların doğrusuna ulaştır! Bize doğruyu gösterdikten sonra, yanlış yollara saptırma! Dünyada, kabirde ve mahşerde ayağımızı kaydırma! Amin.

Dipnotlar:

1- Bediüzzaman, Sözler, s. 45.

2- Enfal, 24.

3- Buhârî, Tefsir 1; Nesâî, İftitâh 26; Ebû Dâvud, Vitr 15.

4- Kütüb-ü Sitte, 2/438.

5- Müslim, Müsâfirin 254; Nesâî, İftihah 25.

6- Kütüb-ü Sitte, 8/2531.

7- Kütüb-ü Sitte, 8/2538.