Bediüzzaman, dar-ı Bekâ’ya uçtuğu yerde bu gün, mevlidle, dualarla, fatihalarla anılıyor. Tertip heyetine binler tebrikler… Allah razı olsun

EMİRDAĞ’DA HASTALANMIŞTI    

Hastalandığında Emirdağ’daydı. Dr. Tahir Barçın gelmiş, serum vermiş, iğne yapmıştı. Ağır zatürre idi. Sabah namazından sonra biraz  iyileşince, talebeleriyle vedalaşarak Isparta’ya hareket etti.  Isparta’da birkaç gün kaldı. Nihayet talebelerine, “Evlatlarım! Çok perişanım! Çok rahatsızım! Fakat hiç merak etmeyiniz! Risale-i Nur on misli fazlasıyla benim vazifemi yapıyor. Bana hiç ihtiyaç bırakmıyor.” diyor. 

Gecenin saat: 02.30’unu gösterdiğinde, yanında nöbette bulunan Zübeyir Gündüzalp’e sessizce: “Gideceğiz!” diyor. Bayram Yüksel soruyor: “Nereye gideceğiz Üstadım?”

Üstad: “Urfa’ya gideceğiz! Hazırlanın!” diyor. 

Üstad’ın sadık talebeleri buna bir mana veremiyorlar. Hatta Zübeyir Gündüzalp:

“Üstad çok hararetlidir. Ateşinden böyle söylüyor!” diyor.

Sahur vakti, Üstadın sadık talebeleri aralarında istişare ediyor: Bayram Yüksel, Hüsnü Bayram’a: “Kardeşim, Üstad gideceğiz diyor.” 

Hüsnü Bayram:

“Araba arızalı! Biraz tamire ihtiyacı var!” diyor ve durumu Üstada arz ediyorlar. 

ARABA ÇABUK HAZIRLANSIN  

Üstad çok net konuşuyor:

“Başka bir arabaya bakılsın. İki yüz lira verebiliriz. Hatta cübbemi de satabiliriz!”

Nihayet araba saat: 09.00’da hazırlanıyor. Bediüzzaman sadık talebelerinin kolları arasında arabaya biniyor. Zübeyir Gündüzalp tekrar soruyor:

“Üstadım! Urfa’ya gidiyoruz?”

Üstad Hazretleri başını sallayarak sessizce: “Evet!” diyebiliyor. Konuşamayacak kadar hastadır. Bir yağmur kopuyor o an!

Ve Koca Sultan yanına üç talebesini, Zübeyir Gündüzalp’i, Bayam Yüksel’i ve şoför Hüsnü Bayram’ı alarak Isparta’dan Urfa’ya doğru sessizce süzülüyor...

21 Mart Pazartesi sabahı Gaziantep’e giriyorlar. Antep’e kırmızı çamur yağıyor. Bayram Yüksel Antep’te bir lokantadan çorba alıyor, Urfa yolunu soruyor ve hızla yola devam ediyorlar. 

O gün gökler ve yerler aziz misafirini yolcu etme telaşında. Koca Anadolu’da her tarafta kırmızı çamur yağıyor. Anadolu semaları ağlıyor.

BEDİÜZZAMAN URFA’DA    

Nihayet aynı gün saat 11.00 sularında Urfa’ya giriyorlar. Urfa’da o aziz misafiri talebesi Abdullah Yeğin karşılıyor. Şehrin en temiz otellerinden olan İpek Palas Otelin 3. Kattaki 27 numaralı odasına yerleşiyorlar. Binlerce Urfa’lı İpek Palas Otelin önünde Üstad’ı ziyaret etme nöbetine giriyorlar. Üstad gelenlere ilk defa elini öptürüyor, dua ediyor. Emniyet telaştadır. Zübeyir Gündüzalp’i sorguya alıyorlar. 

“Niçin geldiniz buraya? Kimden izin aldınız?” Zübeyir Gündüzalp haykırıyor:

“Biz Üstadımıza tabiyiz! Biz taş gibiyiz! Camidiz! Üstad vurur, biz yuvarlanır gideriz. O nereye derse biz o tarafa gideriz!” diyor. 

SEHER VAKTİ, SEFER VAKTİDİR!    

Nihayet 25 Ramazan 1379 gecesi nöbet sırası Bayram Yüksel’deyken… Saat: 02.30-03.00 arasında Üstad biraz sakinleşiyor. Bayram Yüksel Üstad’ın ellerini göğsüne koyarken, 

“Üstad biraz iyileşti, uykuya daldı... Elhamdülillâh, Üstad uyudu” diyor, Üstadın üstünü örtüyor ve sobayı yakıyor. 

Sahur vakti Üstad’ın diğer talebeleri de geliyor. Sabah ezanı okunuyor. Herkes Üstadın her zamanki gibi kalkıp: “Sabah namazı vakti girdi mi?” diye sormasını bekliyor. 

Ama Üstad bir daha bu soruyu sormuyor. 

Çünkü Üstad, Hazret-i İbrahim’in, Hazret-i Eyyüb’ün, Hazret-i Elyesa’nın, Hazret-i Şuayb’in ve Hazret-i Lut’un memleketi bulunan Urfa’da dar-ı Bekâya irtihal etmiştir. 

Böylece, Hazret-i İbrahim’le (as) Urfa’da başlayan İbrahimî dinlerin son mebusu Bediüzzaman Said Nursî, Urfa’da halkanın iki ucunu düğümlemiştir.   

Ruh-u Azizine binler fatiha!