Peygamberimiz; “Sana Kur’an ilmi verilecek, ancak ümmetimden sual sormamak şartıyla.” buyuruyor. Verilecek olan Kur’ân ilminin sual sormama gibi bir şarta bağlanmasının hikmeti neler olabilir ?”

RİSALE-İ NUR KUR’ÂN İLMİNDENDİR

Burada, işin gerçek yüzünü Cenab-ı Allah’a bırakmak şartıyla, birkaç hikmetten söz edilebilir:

1-Verilecek olan Kur’ân ilmi Peygamber Efendimizin (asm) tasarrufuyla Kur’ân’ın semasından geliyor. Bu asrın insanına yeterlidir.  

2-Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri, Allah’ın takdir ve tavzifiyle, Peygamber Efendimizin (asm) tasarrufunu arkasına almıştır. Asrın müceddididir. İman, hayat ve şeriat alanlarında söz sahibidir. Mehdidir. O, bu yetkiyle her soruyu halledecek, fakat soru sormayacaktır. Soru sormaması, bu yetkinin alametidir. 

3-Ümmetin soru sormaya değil; yıllardır birikmiş sorularına ve sorunlarına yığınla çözüme ihtiyacı vardır. Ümmet soru sorma, Bediüzzaman ise cevap verme makamındadır.  

4-Soru sormak, öğrenme amaçlı olmadığında gizli kibir taşır. Oysa sırf cevap vermek, Allah’ın kendisine ihsan ettiği ilmi vermektir. Bu şükürdür. Bunda tevazu, şefkat ve ümmete yaklaşma vardır.  

5-Peygamber Efendimiz (asm) ümmetinin sorularla rencide edilmesini istemiyor. Ümmetinin, gönderilen ilimle yolunu aydınlatmasını ve amel etmesini istiyor.        

UMUMA EL ATMAK, UMUMU TERK ETMEKTİR      

 Aksaray’dan okuyucumuz: “Muhakemat’tan 6. Mukaddeme’deki “umuma el atmak umumu terk etmek demektir.” Cümlesini açıklar mısınız?”

İnsan her şeyi birden yapamaz. Her işte aynı ölçüde bilgi ve maharet sahibi olmaz. Her konuda başarılı olamaz. Her fende meleke sahibi olamaz. Her dalda uzman olamaz. 

İnsan uzman olduğu, ehliyetli olduğu veya eli yatkın olduğu işlerde ancak konuşabilir, söz ve yetki sahibi olabilir, başarılı olabilir. Bir dalın uzmanı, başka bir dalın cahilidir. Bir matematik profesörü, tıpta pekâlâ bir uzman hekimi dinlemek zorundadır. 

Diğer yandan, bir insan için bir fende veya bir sanatta uzman olmak yeterlidir. Her şeyi bilirim diyen, hiçbir şeyi bilmediğini ilan etmiş olur. Her şeyi yaparım diyen, hiçbir şeyi yapamayacağını göstermiş olur. Her şeyi yapma iddiası, hiçbir şeyi yapamayacağının tescilidir. Yani, Üstadın o veciz ifadesiyle, umuma el atmak umumu terk etmek demektir.      

DÜŞÜNMEK GÜNAH DEĞİLDİR

Oktay Bey: “Allah’ı inkâr düşüncesine girmek kâfirlik midir?”

İslam dininde iyi niyetli olmak ve doğruyu bulma amacı taşımak şartıyla düşünmek günah değildir. Bilakis Kur’ân’ın ısrarla istediği davranışlardandır. Kur’ân birçok ayetinde “hâlâ düşünmez misiniz?”, “hâlâ akıl erdirmez misiniz?” diye soruyor ve her aklı olanı düşünmeye davet ediyor.  

 Bu çerçevede; akıl erdirmek, düşünerek doğruyu bulmak, yanlışı doğru olandan ayıklamak maksadıyla düşünmekte vebal yoktur. Allah’ı inkâr tarzında cümleler sarf eden birisi derhal küfürle itham edilmemeli; insafla ve araştırarak düşünmesi, aceleci olmaması, ön yargılardan uzak düşünebilmesi tavsiye edilmeli. Bu arada onu dışlamadan, doğru düşünmesini ve doğruyu bulmasını sağlayacak şekilde elimizde var olan bilgi ve hikmet ile ona yardımcı olabiliriz. 

Diğer yandan muhatabımızı aksi düşünmeye zorlayacak biçimde yargılamak, dışlamak, itici olmak, suçlayıcı olmak, küçümseyici olmak, alaycı olmak doğru değildir. Kucaklayıcı olmalı, sabırlı olmalı, sevgimizi eksik etmemeli, üstesinden gelemediğimiz ve ikna edemediğimiz konularda ısrarcı olmaktan kaçınmalı, muhatabımızı olduğu gibi kabul edebilmeliyiz. 

Unutmayalım: İnsanları illa da imandan başka bir sınıfa sokmak zorunda değiliz.