Nurettin Bey: Sünûhatta Rüyada Bir Hitabenin sonunda geçen "Diğer müsbet cereyan ise ki, dâhilden muvafık şeklini giyer. İsim gibi ‘delle ala ma’nen fi nefsihi’dir. Hareketi kendinedir. Tebai haricedir. Lâzım-ı mezhep, mezhep değil; belki muahez değil.” cümlesini ve konu ile irtibatını açar mısınız?”
BİR GERÇEĞİN RESMİ: RÜYADA BİR HİTABE
Rüyada Bir Hitabe, Bediüzzaman’ın ledün ilminin manevî penceresinden İslâm’ın ve İslâm âleminin mukadderatını tanımlayıp projelendirdiği sosyal bir keşfiyatı ihtiva eden bir konuşmasıdır. O konuşmada Bediüzzaman Müslümanların mağlûbiyetinin sebeplerini… Galibiyetinin ön şartlarını… Ne zaman galip olacaklarını… İslâm’ın günümüz medeniyetini neden reddettiğini… İslâm medeniyetinin niteliğini… Asrın başlarında Müslümanların uğradığı toplumsal musîbetlere ve mağlûbiyetlere kaderin neden fetva verdiğini… Müslümanlar olarak ihmal ettiğimiz önemli emirleri… Musîbetlerin getirdiği mükâfatları veciz bir biçimde ifade ediyor.
Nerede mi ifade ediyor?
Selef-i salihinden ve her asrın manevî sahiplerinden oluşan bir münevver meclisin huzurunda!
Sadık bir rüyada! Bir hakikat meclisinde!
AVRUPA ÜFLÜYOR, BİZ BURADA OYNUYORUZ
Aynı hitabenin son kısmında “neden geldin geleli siyasete karışmıyorsun?” sorusuna Bediüzzaman, “Şeytanın ve siyasetin şerrinden Allah’a sığınırım” diyerek, İstanbul siyasetinin İspanyol hastalığı gibi bir hastalık olduğunu ve fikri hezeyanlaştırdığını ifade ediyor ve şöyle devam ediyor:
“Biz müteharrik-i bizzat değiliz, bilvasıta müteharrikiz. Avrupa üflüyor, biz burada oynuyoruz.”1
Yani biz, ülke siyasetini belirlerken bizzat kendi millî irademizle hareket etmiyoruz. Bir dış muharrikin, Avrupa’nın tahrikiyle ve üflemesiyle hareket ediyoruz.
Sözlerinin devamında Bediüzzaman, Avrupa’nın bizi uyutarak kendi medeniyetini telkin ettiğini, biz ise ahlâkî değerlerimizi tahrip etmemiz dolayısıyla sağırlaştığımız için, onların telkin ettikleri fikirleri ülkemizde icra ettiğimizi ifade ediyor.
Devam ediyor Bediüzzaman:
“Mademki menba Avrupa'dadır. Gelen cereyan ya menfî veya müsbettir.”
Menfi cereyana kapılanların harf gibi başkasının / Avrupa’nın manasını gösterdiklerini, bütün hareketlerinin Avrupa hesabına geçtiğini ve kendi millî iradesini hükümsüz kıldığını bildiren Bediüzzaman, bu bağlamda saflığın ve samimiyetin zaaf ve zilletten başka bir işe yaramadığını, böyle dehşetli zafiyetlerle siyasetin, söz konusu hariç cereyanın kuvvetine akılsız bir alet hükmüne geçtiğini bildiriyor.
GÜNAHLARIMIZIN KEFARETİ: DOKSAN YILLIK GERİLİK !
Bediüzzaman, Avrupa’dan gelen cereyanın müsbet olması halinde ise, dâhilde muvafık şeklini giyeceğini ve hüsn-ü kabul göreceğini… Çünkü müsbet cereyanın İslâm’ın özünde ve Müslüman’ın ruhunda bulunduğunu… Her müsbet şeyin İslâm’ın öz malı olduğunu… Bu sebeple hariçten gelen müsbet fikirlerin Müslüman toplumun kimliğine zarar vermeyeceğini… Böyle müsbet fikirlerin haricin malı olmadığını ifade ediyor.
Nitekim Peygamber Efendimiz (asm) “Bilgi ve hikmet Müslüman’ın yitik malıdır. Onu nerede bulursa alır” buyuruyor.
Bu hadis-i şerifin şerhi sadedinde Bediüzzaman Hürriyete Hitap’ta şu tesbitlerde bulunuyor:
“Ecnebiyede terakkiyat-ı medeniyeye yardım edecek noktaları (fünun ve sanayi gibi) maalmemnuniye alacağız…… Kesb-i medeniyette Japonlara iktida bize lâzımdır ki, onlar Avrupa'dan mehasin-i medeniyetini almakla beraber, her kavmin mâye-i bekası olan âdât-ı milliyelerini muhafaza ettiler. Bizim âdât-ı milliyemiz İslâmiyette neşvünema bulduğu için, iki cihetle sarılmak zaruridir.”2
Biz ise adat-ı milliyemize hainlik ettik ve adına medeniyet dedik. Fen ve sanayi yerine çürümüş sefaheti ve ahlâksızlığı aldık ve adına çağdaşlık dedik. Dinimize karşı küstahlık ettik ve adına rejim dedik.
Günahımız ne kadar büyük ki, kefareti doksan yıldır milletçe ödüyoruz.
Maazallah, ahiretteki hesap ve nar-ı azap cabası…
Dünyada ise… Ne makbul bir medeniyete ulaşabildik, ne çağdaş olabildik, ne de adam gibi bir demokrasimiz oldu!
Yarın inşallah devam edelim.
Dipnotlar:
1- Divan-ı Harb-i Örfi ve Sünûhat, s. 117.
2- Divan-ı Harb-i Örfi, s. 79--80.