BİZ ALLAH’IN KULLARIYIZ

Biz Allah’ın kullarıyız, mahlûkuyuz, masnuyuz, abdiyiz. Bizi yaratan, yaşatan, insan yapan, bize rızık veren, her duâmıza cevap veren Rabbimiz Allah’tan başkası değildir. 

Kâinatın sahibi, bizim Sahibimiz, Sânî’imiz, Rabb’imiz, Hâlık’ımız, Râzık’ımız Allah’tır. Dolayısıyla bizim Allah için olmamıza, Allah için işlememize, Allah için çalışmamıza, Allah’ın rızası dairesinde hareket etmemize Allah’ın değil; bizim ihtiyacımız vardır. Çünkü:

1- İnsanı yeryüzüne halife olarak yaratan, melekleri insana secdeye memur eden1 ve insanı ahsen-i takvim üzere en üstün bir yaratılışla halk eden Allah’tır.2 Böylesine bir üstünlükle insan, hareket ve yaşayışında Allah’tan başka hiçbir rızanın, hiçbir iradenin emri altına girmez. Nefsinin de emri altına girmez. Çünkü Allah’ın emri dışında hiçbir emir, hiçbir irade, hiçbir rıza, insan için boyun eğmeye layık değildir. Bu nedenle insan, Allah’ın rızasını kâinatta hiçbir şeye değişmez.  

2- Kur’ân insanı Allah için olmaya ve Allah için yaşamaya davet ediyor. “Onlar; başlarına bir musibet geldiğinde, “Biz şüphesiz Allah için varız ve şüphesiz Allah’a döneceğiz” derler.”3 

3- Kur’ân insanın yaratılış gayesini Allah’ı bilmek ve O’na ibadet etmek olarak tayin etmiştir. Cenab-ı Hak Kur’ân’da buyurmuştur ki: “Ben, cinleri ve insanları ancak beni tanıyıp ibadet etsinler diye yarattım.”4

HER ŞEY ALLAH DİYOR!

4- Gökte ve yerde ne varsa Allah’ın adını anıyor, Allah’ın adı ile başlıyor, Allah’ın adı ile işliyor. Allah’ın adı ile hareket ediyor. İnsanınkiler dışında hiçbir varlığın davranışında, hareketinde, işleyişinde hata, kusur, ihmalkârlık ve itaatsizlik görülmez. Her şey saat gibi yorulmadan, bıkmadan, hata yapmadan kendisine yaratılışta verilen fıtrî vazifesine koşuyor. İşte bu koşu Allah’ın adıyla başlıyor, Allah’ın adıyla devam ediyor, Allah’ın adıyla son buluyor. Kur’ân buyuruyor ki: 

*“Yedi gökle yer ve onların içinde bulunan herkes Allah’ı tesbih eder. Hiçbir şey yoktur ki, Allah’a hamd edip O’nu tesbih etmesin. Lâkin siz onların tesbihini anlamazsınız. Şüphesiz O Halîm’dir, Ğafûr’dur.”5

ALLAH DİYEN SINIRSIZ BİR GÜÇ BULUYOR

5- Bediüzzaman yukarıdaki ayetleri tefsir sadedinde, her şeyin Cenâb-ı Hakkın namına hareket ettiğini, zerrecikler gibi tohumların ve çekirdeklerin başlarında koca ağaçları Allah namına taşıdığını, dağ gibi yükleri Allah adıyla kaldırdığını örnekleriyle beyan ediyor. Meselâ her bir ağaç “Bismillah” diyerek Rahmet hazinelerinin meyvelerinden ellerini dolduruyor ve bizlere tablacılık ediyor. Her bir bahçe “Bismillah” diyerek, Kudret mutfağından bir kazan oluyor; böylece çeşit çeşit pek çok muhtelif lezzetli yiyecekler içinde beraber pişiriliyor. Her bir inek, deve, koyun, keçi gibi mübarek hayvanlar “Bismillah” diyerek, Rahmet feyzinden bir süt çeşmesi oluyorlar ve bizlere Rezzâk namına en latif, en nazîf ve hayat kaynağı gibi bir gıdayı takdim ediyorlar. Her bir bitki, ağaç ve otların ipek gibi yumuşak kök ve damarları “Bismillah” diyerek, yani Allah namına, Rahman namına diyerek, yer altında sert olan taş ve toprağı delip geçiyorlar.   

Bediüzzaman, bu ön bilgilerden sonra diyor ki: “Madem her şey manen Bismillah der, Allah namına, Allah’ın nimetlerini getirip bizlere veriyorlar. Biz dahi “Bismillah” demeliyiz. Allah namına vermeliyiz. Allah namına almalıyız.”6

ALLAH DİYEN FENADAN KURTULUYOR, BEKA BULUYOR 

6- Allah için olmak, Allah için yaşamak ve davranışlarımızda Allah’ın rızasını gözetmek, bu fani dünyada bizim için en büyük değerdir. Çünkü Allah için olursa insan beka buluyor. Fenadan, mahvolmaktan, yok olmaktan kurtuluyor. 

Dipnotlar:

1- Bakara Suresi: 30; Hicr Suresi: 28; Sad Suresi: 71
2- Tin Suresi: 4
3- Bakara Suresi: 156
4- Zariyat Suresi: 56
5- İsrâ Sûresi: 44
6- Sözler, s. 12, 13