Bugün, 17 Nisan 2017 Pazartesi. Yani, dün yapılan referandumun hemen ertesi günü. Büyük ihtimalle, oyların sayım-döküm işi tamamlanmış ve netice kesinlik kazanmıştır.
Bu yazı, referandumdan 30 saat kadar evvel yazıldı. Ama, tercih oranları ne olursa olsun, peşinen, neticenin ülkemiz ve milletimiz için hayırlı olmasını dileyerek, konuya öyle devam edelim.
Bu arada, bir tahminimiz de şudur: Yapılan referandumun, Türkiye’deki siyasî gidişat itibariyle mühim bir dönüm noktası teşkil edeceği hususu, kuvvetli ihtimal dahilinde görünüyor.
Meşhûrların vefâtı
17 Nisan, ayrıca yakın tarihimizin âşina isimlerinden üç mühim şahsiyetin de vefat yıl dönümü.
Birincisi: Prof. Ali Fuat Başgil, 17 Nisan 1967’de Hakk’ın rahmetine kavuştu.
İkincisi: Malatya Belediye Başkanı Hamid Fendoğlu 17 Nisan 1978’de uğradığı bombalı bir sûikast neticesi şehit oldu.
Üçüncüsü: Cumhurbaşkanı Turgut Özal, 17 Nisan 1993’te geçirmiş olduğu kalp krizi sonucu vefat etti.
Özal: Bürokrasiden siyasete
Bugünkü konumuzun ağırlığını ise, Turgut Özal teşkil ediyor.
Kısaca, onun hayat seyrine değinmeye çalışalım.
* * *
Eski Başbakan ve Sekizinci Cumhurbaşkanı olan Turgut Özal, 1927'de Malatya'da doğdu.
Ailesi, kısa süre sonra Bilecik Söğüt'e taşındı. İlk, orta ve lise öğrenimini yine farklı şehirlerde tamamladı. 1945 İstanbul Teknik Üniversitesi Elektrik Mühendisliği bölümünde okumaya başladı.
1950'de Fevzi Çakmak’ın ölümü sebebiyle yayın akışını aynen sürdüren radyoevine baskın yapanların içinde yer aldı. Aynı yıl, Ankara'da mühendis olarak Elektrik İşleri Etüd İdaresi’nde çalışmaya başladı.
İki yıl sonra Amerika'ya gitti. 1954'te döndü ve Semra Hanımla hayatını birleştirdi. 1959'da askere alındı. Terhisten sonra, Devlet Planlama Teşkilâtında (DPT) Süleyman Demirel'in yanında çalıştı. Ayrıca, muhtelif dairelerde de bürokrat ve teknokrat olarak, mühim görevlerde bulundu.
1971 Muhtırası’ndan sonra özel sektörde (Sabancı Holding) görev aldı. 1977'de ise Erbakan'ın safında siyasete atıldı. Aynı yıl MSP’nin İzmir milletvekili adayı oldu, ancak seçimi kazanamadı.
* * *
Özal, 1980 İhtilâli’nden sonra, Başbakan Yardımcılığı’na getirildi. İki sene sonra hükümetten ayrılarak Amerika'ya gitti. Dönüşte tekrar siyasete atıldı ve 20 Mayıs 1983’de Anavatan Partisi’ni kurdu.
Aynı sene, sadece imtiyazlı partilerin katıldığı seçimleri kazandı ve tek başına iktidar oldu. Bir sonraki seçimde oyları düşmesine rağmen, yine iktidarda kaldı.
Siyasî yasaklar hakkında 1987’de yapılan referandumda, yasakların devamından yana açıkça tavır aldı. (O tarihte, kılpayı bir farkla siyasî yasaklar kalkmış oldu.)
* * *
Özal, henüz Başbakan iken, partisinin 1988'deki kongresinde silâhlı saldırıya uğradı. Parmağından yaralandı. Ancak, bu cinayetin arka planının aydınlığa kavuşturulması noktasında pek istekli davranmadı.
Bu tarihten bir yıl sonra Meclis'te yapılan seçimin 3. turunda, sadece kendi partisinden almış olduğu 267 oyla cumhurbaşkanlığı makamına çıktı.
Bu makamda iken, hem Köşk'ü, hem Meclis'i idare etmeye çalıştı. Körfez Harbi’ndeki diplomasiyi kendisi yönlendirdi. Başkan gibi davrandı ve kendi Başbakanını bir nevi gölgede bırakmış oldu.
Daha sonra, Mesut Yılmaz başkanlığındaki eski partisiyle arası açılan Özal, 17 Nisan 1993'te Çankaya’daki görev süresini tamamlayamadan vefat etti.
Zehirlendiği iddiasıyla, geçen yıllarda türbesi açıldı, organları üzerinde tıbbî incelemeler yapıldı; ancak, o iddiaları doğrulayacak bir delil bulunamadı. Böylelikle, konu kapanmış oldu.
@salihoglulatif: SONAR ile AKAM hariç, diğer araştırma şirketlerinin hemen tamamı, referandumdan açık ara (% 51-61) HAYIR çıkacağını açıklamışlardı. Bakalım tutturabilen var mı?