İşte o makaleden bazı bölümler:

Lozan Konferansının I. Safhası

Türk başmurahhası (İsmet Paşa), bizzat karar vermek vaziyetinde olmadığı ve büyüğüne, yani Mustafa Kemal'e bildirmek zorunda olduğu için, memlekete dönüyor. Kendisini Haydarpaşa'dan Ankara'ya götüren tren ve devlet reisini (M. Kemal) İzmir'den Ankara'ya götüren trenle Eskişehir'de buluşuyor. Bir arada ve baş başa seyahat... Sonra, Ankara gizli meclis toplantıları... Fakat esas meselelerde daima baş başa. Mustafa Kemal ile İsmet beraber içtimaları ve karar: ‘Din öldürülecektir.’

Lozan Konferansının II. Safhası

“Artık herşey Türkiye hesabına çantada hazır. Yani, dini terk ile herşey yapılacak. Yeni hizbin (Kemalizm ve İsmet Hükûmeti) bundan böyle, bu millette, İslâmiyeti katletmek prensibiyle hareket etmekte, hasım dünyanın kumandanlarından, yani düşman ehl-i salip kumandanlarından, dini vurmakta daha hevesli olduğu ve örnekler vereceği ve bilhassa hudut dışı değil de, hudut içi ve millî irade yaftası altında çalışacağı şüpheden varestedir.

Nihaî Vesika

“Lozan Muahedesinden sonra, İngiltere Avam Kamarasında, ‘Türklerin istiklâlini niçin tanıdınız?’ diye yükselen itirazlara, Lord Gürzon'un verdiği cevap: ‘İşte, asıl bundan sonraki Türkler bir daha eski satvet ve şevketlerine kavuşamayacaklar. Zira, biz onları, mâneviyat ve ruh cephesinden öldürmüş bulunuyoruz. Yani M. Kemal ve İsmet'in verdikleri karar, Türk milletini İslâmiyet ve din cihetinden öldürmek kararıdır.” (Emirdağ Lahikası/272)

* * *

Lozan Antlaşmasıyla ilgili olarak, İngiliz Avam Kamarasında konuşulan ve yukarıdaki gerçekleri teyid eden bir bilgiyi de, tarihçi Mustafa Armağan aktarıyor:

“İngiliz Milli Arşivlerinden (National Archives) bulduğum ve ilk kez burada (www.mustafaarmagan.com.tr/hilafetin-kaldirilmasini-ingilizler-mi-istemisti) yayınlanacak olan bir gizli belge, Lozan’ın Hilafetle bağlantısını net bir şekilde ortaya koyacak nitelikte. 10 Ocak 1924 tarihinde İngiltere Kralı V. George, Avam Kamarası’na yaptığı açış konuşmasında, Lozan’ı ilgilendiren bir kànun tasarısının derhal görüşülmek üzere Parlamentonun gündemine geleceğini belirttikten sonra şu çarpıcı cümleyi sarf eder: ‘Bu tasarı kabul edilir edilmez, Lozan Antlaşması onaylanmış olacak ve yeni bir çağ açılacak.” (CAB/23/46, s. 424)

Lozan ve Misâk-ı Millî

Lozan’da iğdiş edilen “Ahd-i Millî/Misâk-ı Millî”, Osmanlı Mebusan Meclisi tarafından 28 Ocak 1920'de oy birliği ile kabul edildi; 17 Şubat'ta da Türkiye ve dünya kamuoyuna açıklandı. Buna göre: “Mondros Ateşkes antlaşmasının imzalandığı gün (30 Ekim 1918) itibariyle, işgal edilmemiş topraklar Osmanlı toprağıdır.”

Osmanlı Meclis’inde, bu yeni vatan sınırları hakkında kabul ve edilen harita şu şekilde ifade edilidi: “Mütarake akdolunduğu gün, ordularımız fiilen bu hatta hakim bulunuyordu. Bu hudut, İskenderun Körfezi cenubundan, Antakya’dan Halep ile Katma istasyonu arasında Cerablus Köprüsü cenubunda Fırat Nehrine mülaki olur; oradan Deyrizor’a iner; badehu şarkta temdit ederek, Musul, Kerkük, Süleymaniyeyi ihtiva eder. Bu hudut, ordumuz tarafından silâhla müdafaa olunduğu gibi, aynı zamanda Türk ve Kürt anasıriyle meskûn aksam-ı vatanımızı tahdit eder.” (Ayrıca bkz: www.dunyabulteni.net)

* * *

Son bir not, B. Said Nursî’den: “Şimdi Kur’ân, İslâmiyet ve bu vatan zararına üç cereyan var: ...İkincisi : Eskiden beri müstemlekâtların (Müslüman sömürgelerin) Türklerle alâkalarını kesmek için, Türkiye dâiresinde dinsizliği neşretmek için, ifsad komitesi namında bir komite. Bu, yüzde on-yirmi adamı bozabilir.” (Emirdağ Lahikası/423)

@salihoglulatif: Ortadoğu yangınından bir kazanım hayal eden Kürtler, Sykes-Picot'yu unutmasın. Zira, aynı Garb’ın zalimleri 1916’da onları kasten ve bilerek paramparça etti. Tâ ki, ileride onları kışkırtıp kendi menfaatleri doğrultusunda kullanabilsin.