AKP, istikrarlı şekilde, her seçimde birinci parti oluyor ve tek başına iktidara geliyor.

Gerçi, geçen yılki 7 Haziran seçimlerinde bir tökezlenme yaşandı; ancak, hemencecik bir “terör dalgası” devreye girdi ve AKP daha da güçlenerek, yeniden “siyasî istikrar”ın dümenine geçti.

İşte, o günden beri terör de, siyaset de istikrarlı bir şekilde yolunda ilerlemeye devam ediyor.

* * *

Dahilde, bir başka istikrar daha var. O da şu: Bu milletin hemen bütün grup ve cemaatleri istikrarlı şekilde bölünüp parçalandı. 

Ayrıca, hemen her kesimden insanlarımız, bir başka kesimle karşı karşıya geldi; hısımlar bile hasım oldu. 

Öyle ki, yer yer aynı ailenin bireyleri dahi birbirlerine karşı amansız ve eminsiz birer düşman halini aldı.

Dahası, küskünler, dargınlar ordusu meydana geldi.

Aynı ülke içindeki Ehl-i Sünnet’ten insanların birbirine karşı hasmâne bir cephe alması ise, tarihte ilk kez bu “istikrarlı!” dönemde vuku buldu.

Şimdilerde herkes için istikrarlı hale gelen bir durum da şu ki: Bugün hiç kimse canını, malını, iş ve meslek hayatını güvende ve garantide göremiyor.

Diplomasiye gelince...

Dünya ülkeleriyle, ama özellikle komşu ve kardeş ülkelerle olan diplomatik münasebetlerimizde ise, kelimenin tam anlamıyla “istikrarlı bir istikrarsızlık” hali yaşamaktayız.

İşte, Irakla, İran’la, Suriye ve Mısır ile, Libya ve Kıbrıs ile, Filistin ve İsrail, Almanya ve Rusya ile yıllardır zigzaklarla ve gel-gitlerle dolu bir diplomatik münasebet hali yaşıyoruz.

* * *

Daha dün, Moskova’ya gidip Putin ile görüşen Türkiye’nin siyasetçileri “hain” ilân edilmedi mi? Daha evvelki gün, Suriye’ye, Mısır’a, İsrail’e gidip mevkidaşlarıyla görüşen siyasetçilere de aynı şekile “hain” damgası vurulmadı mı?

İşte, kast ettiğimiz istikrarsızlığın daniskası budur ki, şimdilerde aynı hükümetlerin ilgilileriyle resmen temaslar kurulmaya ve onlarla yeni yeni anlaşmalar yapılmaya çalışılıyor. Üstelik “Ben yapınca iyi, sen yapınca kötü” mantığı ve de pişkinliği içinde...

LOZAN İLE BENZERLİK ARZEDİYOR

Türkiye ile İsrail arasında imzalanan anlaşmanın, 1923’teki Lozan Antlaşmasıyla bazı benzerlikler arzediyor. Meselâ, şöyle ki:

1) Her iki anlaşmada da, Türk heyetlerinin en önemli ve öncelikli muhatapları Yahudi kökenli kimselerdir. Hahambaşı Hayim Naum gibi.

2) Her iki anlaşma da, kimileri açısından “zafer” iken, kimileri açısından tam bir “hezimet”tir.

3) Kimilerine göre ortada büyük bir “başarı” söz konusu iken, kimilerine göre ise, yapılan şey aslında bir “ihanet”tir.

4) Her iki anlaşmanın da bir gizli ve gizlenen yönü, bir de açık ve açıklanan maddeleri var.

5) Her iki anlaşmada da, zahiren Müslümanların lehine görünen maddeler var; ancak, gizli veya gizlenen anlaşma maddelerinin varlığı da şüphe götürmez bir gerçek.

6 Lozan’da, en büyük İslâm düşmanı olan İngilizleri memnun eden bir anlaşma yapıldı; şimdi ise, günümüzün en büyük İslâm düşmanı İsrail’i memnun eden bir anlaşma imzalandı.

GÜNÜN TARİHİ: 29 Haziran 1868

Ahrarlar’ın Hürriyet’i

Avrupa’ya gitmek zorunda kalan Ahrâr-ı Osmaniye Cemiyetine (Yeni Osmanlılar, İlk Jön Türkler) mensup aydınlar, 29 Haziran 1868’de Londra merkezli olarak “Hürriyet” isimli gazeteyi çıkardılar.

Fikrî ve siyasî muhtevalı bu gazetenin öncülüğünü ise, Namık Kemal ve Ziya Paşa gibi “Dâhî edip, hamiyetli Ahrar, basiretli siyasiler” yapıyordu.

* * *

İlk sayısı Londra'da yayınlanan Hürriyet’in neşriyatına 89. sayıdan itibaren Cenevre’de devam edildi. 

Osmanlı sınırları içine sokulması yasak olan gazetenin Avrupa’da dağıtımı nisbeten rahatça yapılırken, Osmanlı merkezlerine ulaştırılması ise tamanen gizli bir şekilde yapılabiliyordu.

* * *

Namık Kemâl, zaman içinde gazetenin yayın politikası değiştiğine ve Genç Osmanlıların dâvâsına hizmet edemediğine kanaat getirerek, 1870 yılı başında bu gazete ile yollarını ayırdı. 

Hürriyet, nihayet 100. sayısı itibariyle kapanma noktasına gelmiş oldu.