Bediüzzaman’dan neşriyat konusunda ders almış olan “Nur Talebeleri” vefatından hemen sonra dergi ve gazete çıkararak Üstadlarının bu tavsiyesini hayata geçirmişlerdir.
Tarih sırası ile çıkarılan gazetelerin kısa hikâyesi şöyledir:
1. İrşad: 1962. Ankara’da haftalık olarak çıkarıldı. 10 sayı çıktı. Sıkıyönetim Komutanı Cemal Tural’ın baskıları ve toplatmaları neticesinde ekonomik sıkıntılar üzerine kapandı.
2. İhlâs: 15 Kasım 1963. Ankara’da haftalık, olarak çıkarıldı. Hükümet tarafından kapatıldı.
3. Zülfikar: 17 Temmuz 1964. İzmir’de haftalık, olarak çıkarıldı. 11 sayı çıktı, 10’u toplatıldı. Altındağ Müftüsü Turan Dursun, Nurculuk aleyhine Tire’de bir konferans verdi. Zülfikar tepki gösterdi. Konferansı düzenleyen Dr. Sargut mahkeme kararıyla ağır bir tekzip yayınlatmak istedi. Zülfikar tekzibi yayınlamak yerine isim değişikliğini tercih etti. Uhuvvet doğdu. 26 Eylül 1964’de son sayısı yayınlandı.
4. Uhuvvet: 2 Ekim 1964. İzmir’de haftalık çıkmaya başladı, 2 ay sonra 18 Aralık 1964’de kapandı.
5. Hareket: 1 Haziran 1964, Erzurum’da haftalık olarak N. Mustafa Polat tarafından yayın hayatına başlatıldı. İzmir’den gönderilen klişeler (Zülfikar ve Uhuvvet gazetelerinin klişeleri) aynen basılıyordu.
6. Vahdet: 14 Eylül 1964. Haftalık olarak Trabzon’da çıkarıldı. 3 sayı çıktı.
7. İttihat: 24 Ekim 1967. İstanbul, Haftalık olarak çıkarıldı. 186 sayı çıktı. 31 Mayıs 1971’de 12 Mart 1971 muhtırasıyla gelen sıkıyönetim idaresi tarafından kapatıldı.
8. Yeni Asya: 21 Şubat 1970. İstanbul’da günlük olarak Zübeyir Gündüzalp tarafından çıkarıldı. Sahibi Mehmet Kutlular olup yayın hayatına devam etmektedir.
12 Eylül 1980 ihtilâlinden sonra Yeni Asya ilk olarak sıkıyönetim tarafından 4 Ekim 1980’de kapatıldı. 14 Kasım’da Yeni Nesil ismi ile yayın hayatına tekrar başladı. 22 Kasım’da Yeni Asya’ya izin verildi. Ancak gazete yönetimi Yeni Asya’nın haklarını Yeni Nesil’e devrederek gazetenin Yeni Nesil ismi ile devamına karar verdi. Yeni Nesil, hak ve hürriyetleri müdafaa etmeye devam ettiği için 26 Mayıs 1982’de yine kapatıldı ve 26 Haziran’a kadar tam bir ay kapalı kaldı. 6 Kasım 1983’de yapılacak olan “Anayasa Oylaması” öncesi 21 Ekim’de emekli general Süleyman Tuncel’in “Bu anayasa ile hürriyetçi parlamenter sistemi kurmak mümkün değil” manşeti ile verilen beyanatı üzerine 4 Kasım 1982’de kapatıldı ve tam bir sene kapalı kaldı. 17 Kasım 1982’de Yeni Nesil kadrosu resmî ilân hakkı olmayan Tasvir gazetesini çıkararak fikirlerini kamuoyuna duyurmaya devam etti. 1 Ekim 1983 tarihinde o da kapatıldı. 16 Kasım’da yayın hayatına müsaade edildi. Nihayet 5 Kasım 1983’de Yeni Nesil’e izin verildi.
Böylece Yeni Asya 470 gün kapatılmış oldu.
Yeni Nesil, Ocak 1990 yılına kadar yayın hayatına devam etti. Yeni Nesil’e yapılan bir darbe ile gazete çalışanları müesseseden kovularak mallarına el konuldu. Bunun üzerine gazetenin imtiyaz sahibi Mehmet Kutlular Yeni Asya gazetesini yeniden yayın hayatına başlatmış oldu.
***
Meşhur Wikipedia Ansiklopedisi Yeni Asya gazetesini şöyle tanıtmaktadır:
“Yeni Asya kurulduğu günden itibaren anayasal rejimi ve çok partili demokratik sistemi savunmuştur. Türkiye siyaseti için Demokrat Misyon’un en iyi çözüm olacağını düşünen gazete, kurulduğu günden bu yana siyasî konulardaki istikrar çizgisini korumuştur. Gazetenin yayın politikası tamamen ‘sivil’ nitelikli olup, demokrasi ve insan hak ve özgürlüklerinden kesinlikle taviz verilmemesi gerektiğini ön planda tutmaktadır. 12 Mart 1971 ve 12 Eylül 1980 müdahaleleri sonrasında defalarca toplatılmış, kapatılmış ve yazarları hapse atılmıştır.
Gazetenin imtiyaz sahibi Mehmet Kutlular, 1999 Marmara Depremi sonrası yaptığı bir açıklamada bu depremin ‘İlâhî İkaz’ olduğunu ifade etmiş ve 312. maddeden yargılanarak 2 yıl 1 gün hapis cezasıyla cezalandırılmıştır.
Gazete, Demokrat Parti, Adalet Partisi, Doğru Yol Partisi ve bugünkü Demokrat Parti’yi aynı geleneğin halkaları olarak görmekte ve destek vermektedir. Bu tutumu dolayısıyla diğer Nur cemaatleriyle zaman zaman polemikler yaşanmıştır. Bu durum 12 Haziran 2011 milletvekili seçimlerinde Said Nursî’nin hayattaki talebelerinin bir bildiri yayınlayarak Adalet ve Kalkınma Partisi’ni desteklediklerini duyurmalarıyla had safhaya çıkmıştır. Daha önceleri Anavatan Partisi’ni de eleştiren gazetede partinin Demokrat Partiyle birleşmesinden sonra bu parti ve Turgut Özal hakkında bazı olumlu değerlendirmeler de görülmüştür. Adalet ve Kalkınma Partisi ise, Millî Görüş geleneğinin uzantısı olarak kabul edilmekte ve icraatları genellikle eleştirilmektedir.”
(http://tr.wikipedia.org/wiki/Yeni_Asya)