7. Yeni Asya, aileden başlayıp devlet katına kadar uzanan her platformda, işleyişin şahıslara ve şahsî görüşlere değil, prensiplere dayalı bir istişare sistemiyle yürütülmesi gerektiğine inanır.

8. Yeni Asya, farklı görüşlerin eşit şartlarda ve özgür bir ortamda tartışılmasıyla gerçeğe ulaşılabileceği görüşündedir.

9. Yeni Asya herhangi bir görüşün benimsetilmesi için dayatma değil, ikna yolunun esas alınması gerektiğine inanır.

10. Yeni Asya, amaç ne olursa olsun, radikal ve şiddete dayalı yöntemlere karşı çıkar; her hal ve şartta müsbet hareket çizgisinde, hukuk ve meşrûiyet zemininde kalınması, ne olursa olsun çözümün barış ve asayiş ortamında aranması gerektiğini savunur.

11. Yeni Asya, laikliği, dinle devleti “teknik anlamda” ayıran, dindara da, dinsize de ilişmeyen; herkesin din, vicdan ve inanç hürriyetini teminat altına alan bir tanım çerçevesinde yorumlar.

12. Yeni Asya’nın, doğrudan devlet yönetimine talip olma ve devleti idare etme anlamındaki siyasetle hiçbir ilgisi yoktur. Bu, yayın hayatı boyunca hiçbir siyasî parti oluşumuna kaynaklık etmemiş olmasıyla da sabittir.

13. Siyasetin demokratik sistem ve kaideler içinde yürütülmesini; devlet ve bürokrasi güdümüyle değil, halkın talep ve beklentilerine göre işlemesini; devlet idaresinin millet iradesine uygun şekilde ve meşrûiyet içinde el değiştirmesini savunan Yeni Asya, şahıs, zümre veya tek parti istibdadına; demokratik düzeni hedef alıp tahrip eden ihtilâllere ve millet iradesini hiçe sayan anlayış ve uygulamalara karşı çıkar.

14. Siyasî partileri demokratik sistemin aslî ve anayasadaki ifadesiyle “vazgeçilmez” unsurları olarak gören Yeni Asya, millet nezdinde destek bulan her siyasî partiyi—eleştiri hakkını mahfuz tutmak kaydıyla—bir “vâkıa” olarak kabullenir, saygıyla karşılar ve olumlu hizmetlerine destek verir. Ve partiler arasındaki ilişkilerin medenî bir çerçevede, asgarî müşterekleri esas alan bir millî mutabakat temeline oturtulmasını arzu eder.

Yarın: Yeni Asya hakkın yanında, haksızlığın karşısındadır