Genç yaşta vefat eden yazarımız Meryem Tortuk, bu yönüyle bir istisna olarak kervana dahil oldu. Yıllardır zorlu bir hastalıkla imtihan ediliyordu.

Yıpratıcı bir tedavi süreci yaşadı. Bir ara düzelir gibi oldu, ama sonra tekrar ağırlaştı ve yoğun bakıma alındı. Bu durumu duyurmuş, dua çağrısında bulunmuştuk.

Sonuçta vade tamam oldu ve Meryem dünyadaki kısa misafirliğini tamamladı.

Yeni Asya ailesine Bizim Aile editörlerinden biri olarak dahil olmuştu. Uzun zaman bu dergimize katkılarda bulundu. Ardından bir dönem Can Kardeş’in sorumluluğunu üstlendi. Bu arada zaman  zaman gazetemize köşe yazıları yazdı. Hastalığını bu yazılardan biriyle duyurdu. 

 Tedavisinin zorlu etabını tamamladıktan sonra memleketi Hatay’a döndü. Ardından KPSS’yi kazandı ve yine İstanbul’a gelerek Ali Emirî Efendi Kültür Merkezi Kütüphanesinde çalışmaya başladı.

Derken hastalığı tekrar ağırlaştı...

Meryem, dünyanın kendisine hemen hemen hiç gülmediği insanlardan biriydi.

Evlenip çocuk sahibi olmak nasip olmadı. Anne olma özlemini yakınlarının çocuklarına gösterdiği sıcak ilgi ve şefkatle gidermeye çalıştı. Oğlumuzla kızımızın çok küçük olduğu yıllardaki muhatabiyetinde bunu bizzat görüp yaşadık.

Özellikle kızımıza çok düşkündü. Zaman zaman ona emanet ederdik ve o da büyük bir zevkle “bakıcı”lığını üstlenirdi.

 Yine kızımızın ağır bir üşütme sebebiyle hastanede tutulduğu günlerde ziyaretine gelip sevgiyle kucaklarkenki müşfik ve sıcak görüntüsü gözümüzün önünde. 

Nazik, nahif ve hassas mizacıyla masum bir hayat yaşadı. Ağır ve ıztıraplı hastalığı onu bütün dünyevî tortulardan arındırdı ve inşaallah derecesini yükseltti.

Bir melek gibi Cennet-i Âlâya uçtu.

Hz. Meryem’e komşu olması niyazıyla tekrar Allah’tan rahmet diliyoruz. Ailesinin, yakınlarının ve camiamızın başı olsun. Kabri pürnur, mekânı Cennet olsun.

Hayatın bir garip cilvesi daha: 30 yıldır görüşmediği sınıf arkadaşını morgdan uğurlamak... twitter.com/yucedag31/stat…