Dünden devam:

Koruyucu meleğim; bu süreçte ayakta kalmamı sağlayan insan, annem. Dünyaya geleceği günü heyecanla beklediğimiz kardeşime hamileydi. Bebeğini kaybetme riski taşıyordu ve hastanece rapor verilmişti. İhtiyaçlarını karşılamak, onu ve kardeşimi korumak için babamla birlikte elimizden geleni yapıyorduk. 25 Temmuz’da öğretmen olarak çalıştığı okuldan çağrılarak açığa alındığı söylenmiş. Niye böyle olduğunu sorduğumda kendisi de bilmediği için cevap veremedi. 15 Temmuz öncesi ve sonrasında hasta yatağında olan annem ne ile suçlanıyordu?

Annem soruşturma açılıp bu yanlıştan dönüleceğine dair inancını koruyarak beklerken 1 Eylül KHK’sı ile ihraç edildiğini öğrendi. Bir de adı “ihraç edilen terör örgütü üyeleri’’ başlığıyla internet sitelerinde yayınlandı...

Ben bu mektubu aylar önce bana umut olabilecek herkese gönderdim. Bugün 241. gün, kimse duymadı sesimizi, kimse umursamadı bizi. Kardeşim doğdu. İlk kez kucağına alan babası değil, bendim. 16 yaşındaki ablası. Babam, kardeşimi ilk kez doğumundan 4 gün sonra gittiğim kapalı görüşte üzerimde resmini bastırdığım tişörtte gördü. Kardeşim 2 aylık. Henüz kırkı çıkmadan Silivri yolunu tuttu babam, ilk orada kokladı evladını. İlk kez 24 günlükken kucağına alabildi. 

Hâlâ nasıl dik durabildiğimi bilmiyorum, artık yılmak üzereyim. Babam için sabredebilirim, iş seyahatinde diye kandırırım kendimi. Ailemin reisi gibi olabilirim, alışverişi yapar, faturaları yatırır, eczaneye gider, kardeşime bez ve mama alabilirim. Herşeyi yapabilirim belki bir süre daha, ama anneme can yoldaşı olamam. Kardeşime babam gibi sarılamam, onun gibi koklayamam. Onun kadar kollayamam. Ne olur, biri bu karanlık tünelin sonunu görme heyecanı verecek ufacık bir ışık göstersin bana. Dayanamıyorum...

Hayat kısa. Babamı çok özledim. Biliyorum, diğer çocuklar da anne babalarını çok özlüyorlar. Bu kısa hayatta benim, kardeşlerimin ve diğer aynı durumda olan çocukların delil olmadan anne ve babalarının tutuklanmasına, tutuklanmışsa bu durumun daha fazla devam etmesine karşı sessiz kalmayın. Bir çocuk anne ve babası yanında olmadan ne kadar nefes alabilir?

Nur ve diğer bütün masumların özgürlüğü için duaya devam ediyoruz. Müminin silahı duadır. Çok şükür başka silaha ihtiyacımız yok!

Önce tahliye, sonra yine gözaltı. Yargıda hukuk mücadelesi iyice kızıştı. Dileğimiz bu çetin mücadeleden hukuk ve adaletin galip çıkması.

Mahkemeler üzerindeki ağır baskının kalkması, özgür ve bağımsız yargının önünün açılması, hak ve adaletin tecellîsi için: 16 NİSAN’DA HAYIR!