Mübarek Ramazan ayını geçirdiğimiz şu günlerde; toplumumuzda manevi değerlerin artırılmasına yönelik faaliyetlerin gündem olması yerine, maalesef yine siyasi hadiseler, seçim, ekonomi hatta spor vs. gibi meseleler gündem oldu, konuşuldu. Bazı duyarlı kesimler elbette Filistin’e destek, Ramazan ayındaki maneviyat gibi konularda ellerinden geleni yaptılar.

Gazetemizin geçtiğimiz 23 Mart’taki özel sayısı dahil yayın çizgisi de toplumumuzun asıl ihtiyaç duyduğu meseleler üzerine. Ancak ekseri basın yayın faaliyetinde bulunanlar, başta televizyonlar ve internet olmak üzere Ramazan ayının ruhuna ve toplumumuzdaki yaraların tedavisine uygun yayın çizgisinden maalesef oldukça uzaklar.

Seçimler hususunda vatandaşlarımıza edilen vaatlere baktığımızda da manevi kalkınmadan, manevi yaraların sarılmasından ziyade maddi vaatlerin karşımıza çıktığını görüyoruz. Doğrudan para yardımı yapılacağı, bir takım şeylerin ücretsiz ya da indirimli olacağı, ek paralar verileceği vs. gibi. Peki bizim ihtiyaçlarımız gerçekten maddi mi? Maddi ihtiyaçlarımız karşılandığında artan suç oranı, ruhi hastalıklar, depresyon, ahlaki çöküş gibi manevi yaralarımız sarılacak mı?

Elbette zorlaşan ekonomik durum tüm bunları körükleyen faktörlerden. Faturaların yükü, geçim derdi, maddi imkansızlıklardan dolayı gelecek kaygısı, küçümsenecek şeyler asla değil. Ancak üzerine ekonomik bozukluğun da tuz biber olduğu ahlaki bozulma en temel problemimiz ve çözülmesi gereken en öncelikli meselemiz. Burada çok büyük manevi kalkınma projeleri ve hareketleri başta eğitim alanında olmak üzere her alanda gerçekleştirilmeli. Alınacak örnek ise cahiliye gibi dehşetli bir devri asr-ı saadete dönüştüren peygamberi metot.

Asrımız idrakine Kur’an’dan süzülerek telif edilen Risale-i Nurlar ise bu peygamberî metodun zamanımıza yansıyan hakikatleri. Adeta Kur’an’dan ve sünnetten alınarak zamanımıza sunulmuş, çağın bir kullanma kılavuzu. Bu kılavuza kulak vermek, barındırdığı Kur’anî reçeteleri toplumumuza bir an bile vakit kaybetmeden sunmak için büyük hizmet hamleleri yapılması gerekiyor.

“Bu zamanda Risale-i Nur’a ekmekten ziyade ihtiyaç var ki; harmancılar, çiftçiler, çobanlar, yörük efeleri hacat-ı zaruriyeden ziyade bir hacat-ı zaruriyeyi (temel ihtiyaçlar) Risale-i Nur’un hakaikını görüyorlar.” (Emirdağ Lahikası) hakikatinde Üstadımız Bediüzzaman Said Nursî’nin belirttiği gibi; en temel ihtiyaçları karşılamakla vazifeli kesimler dahi Risale-i Nurlardaki manevi ihtiyaçları ekmekten, sudan ziyade tutuyorlar.

Bizler de dar dairemizden başlamak üzere ekmekten, sudan ziyade Risale-i Nurlardaki asrımız yaralarına tiryaklar sunan Kur’ani reçeteleri ihtiyaç görmeli, nefsimiz, ailemiz ve toplumumuzla topyekun bir manevi kalkınma hareketine başlamalıyız. Cenab-ı Hakk yardımcımız olsun.

***

Çok değerli Yeni Asya ailesi

Ben..... Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda yatmaktayım. Bize göndermiş olduğunuz eserler elimize ulaştı. Takdir edersiniz ki böyle ortamlarda Risale-i Nurlar bizim için bir kurtuluş reçetesi ve bir sığınak limanı... Cenab-ı Hak sebeb olan sizlerden Allah Razı olsun, Allah’a emanet olunuz.