Genelkurmay eski Başkanlarından İlker Başbuğ, Isparta’da düzenlenen bir konferansta, “Türkiye gibi bir toplumda, nüfusunun yüzde 99’u Müslüman olan bir toplumda siz dini dışlayamazsınız. Din önemli bir kurum. Kalkıp da seküler düşüncelere gidip de dini toplumun hayatından uzaklaştıralım, bu yanlıştır. Bazı dönemlerde bunu yapanlar oldu” demiş ve çok iyi etmiş.
Her defasında olduğu gibi, güzel tesbitleri dile getirenleri tebrik ederiz, ama hemen ardından da “Tesbit güzel, ya icraat?” diye sorma hakkımızı da kullanırız. Rakamların nisbeti çok önemli olmasa da, Türkiye’de nüfusun ekseriyeti Allah’a şükürler olsun ki Müslümandır. Tabii ki bu inancın ne ölçüde hayata yansıdığı ayrı bir konudur. Bununla birlikte, Türkiye’yi idare edenlerin, millete rağmen iş yapması da mümkün değil. Millete rağmen iş yapmayı deneyenler olmuştur, ama her defasında mağlup olmuşlardır. Dolayısı ile uzun yıllar en üst seviyede bürokrat olarak çalışan bir ismin, bu gerçeği ifade ve ilan etmesi önemlidir.
Başbuğ, konuşmasında şunları da söylemiş: “Silahlı kuvvetlere yönelik yapılan propagandanın en temel noktalarından birisi de şudur. ‘Var ya bu ordunun başındaki generaller dinsiz’ diyorlar. 2009’da da söylediğim şudur: Dedim ki ‘Türk Silahlı Kuvvetleri peygamber ocağı. Ben peygamber ocağı olması sıfatından da gurur duyarım.’ Ben bunları söylemişim. Peki karşı olduğumuz ne o zaman? Anayasanın 24’üncü maddesi var. Bizim istediğimiz herkesin Anayasanın 24’üncü maddesine uyması.” (Başbuğ, 1982 Anayasasının “VI. Din ve Vicdan Hürriyeti” başlıklı 24.’üncü maddesinin şu bölümüne atıf yapıyor olmalı: Kimse, Devletin sosyal, ekonomik, siyasi veya hukuki temel düzenini kısmen de olsa, din kurallarına dayandırma veya siyasi veya kişisel çıkar yahut nüfuz sağlama amacıyla her ne suretle olursa olsun, dini veya din duygularını yahut dince kutsal sayılan şeyleri istismar edemez ve kötüye kullanamaz./ F.Ç.)
Peki, “Peygamber ocağı” olan ve öyle olması da gereken bir kurumda vazife yapanların bir kısmı, “namaz kıldı” ya da “eşinin başı örtülü” diye o kurumdan atılmadı mı? O yanlışlara imza atan ve imza atanları destekleyenlerin mağdurlara karşı büyük bir özür borcu yok mu?
Ayrıca, bugüne gelelim: “Peygamber ocağı”na insan yetiştiren her kademedeki askeri okullardaki öğrenciler serbestçe namazlarını kılabiliyor mu? Bu okullarda okuyanlar için namaz kılmak fiilen yasak mı? Bu okullarda okuyanların serbestçe namaz kılabilecekleri ‘mescid’ler var mı? Yoksa, kim ne zaman açacak? Bu okullardaki fiili durum, “Peygamber ocağı” tesbiti ile çelişmiyor mu?
Yanlışı kim yapmış olursa yanlıştır. Aynı şekilde yanlışı kim sürdürüyorsa o da yanlıştır. “Müslüman olan bir toplumda siz dini dışlayamazsınız” denildiğine göre, icraatlar da buna uygun olmalı.
Hatırlatmak isteriz ki, Bediüzzaman Hazretleri de neredeyse bir asır önceki idarecilere bunu hatırlatıp Meclis-i Meb’usana hitaben yazdığı ‘açıklama’da, ‘hutbe’de şöyle demiştir: “Enbiyanın ekseri Şarkta ve hükemanın ağlebi Garpta gelmesi kader-i ezelînin bir remzidir ki, Şarkı ayağa kaldıracak din ve kalbdir, akıl ve felsefe değil. Şarkı intibaha getirdiniz; fıtratına muvafık bir cereyan veriniz. Yoksa, sa’yiniz ya hebâen gider, veya muvakkat, sathî kalır.” (Mesnevi-i Nuriye, Hubâb, s. 86)
Türkiye’yi idare edenler uzun yıllar milletin fıtratına uygun işler yapmadıkları için gayretleri boşa gitti. Bari bundan sonra boşa gitmesin, millete rağmen yapılan işler son bulsun.