Vatandaş da sabırla dinledi ve sonunda tercih günü gelip çattı. Nasip olursa bugün, her vatandaş sandığa gidip hür iradesiyle reyini izhar edecek, tercih ettiği siyasi partiye oy verecek. 

Her seçim döneminde olduğu gibi bu defa da gerginlikler oldu. Gerginliklerin bugün yapılacak seçimle sona ermesini arzu ederiz, ancak tartışmaların önümüzdeki günlerde devam etme ihtimali de var. Seçim öncesi yapılan konuşmalarda bazı meselelerin aşırı abartıldığına da şahit olundu. Önceki seçimler önemli olduğu gibi bugünkü seçimler de önemlidir. Ama nihayetinde bu bir seçimdir. Gereğinden fazla önem atfetmek, bugünkü seçimleri herşeyin çaresi olarak görmek; böyle görenlerin hayal kırıklığına uğramasına sebep olabilir.

“Her gelecek yakındır” kaidesince, bir zamanlar uzak görünen seçim gününe geldik. Türkiye’nin seçim arşivi çok renkli görüntülere sahne olmuştur. Bugün de muhtemelen benzer görüntüler ortaya çıkacak. Bazıları hakir görse de, milletimiz sandığa sahip çıkma konusunda tecrübelidir. 

Önemli bir noktayı hatırdan çıkarmamak gerekir: Seçim bitecek, ama Türkiye’nin dertleri bitmiş olmayacak. Türkiye’nin önünde yapması gereken ödevler, atması gereken adımlar var. En başta, 12 Eylül 1980 darbesinin millete zorla kabul ettirdiği ve maalesef bugüne kadar yerinde duran 1982 anayasası değiştirilmek mecburiyetinde. Tabii ki, 1982 anayasası değişecekse, yapılacak olan yeni anayasa darbecilerin hazırladığı anayasayı aratmayacak şekilde olmalı. Seçimden sonraki tablo bu çalışmalara ne ölçüde imkân tanır, bilemeyiz. Ancak hiçbir siyasi parti, mevcut anayasanın yerinde kalmasını savunamaz. Demokrasinin kurallarını işleterek yeni ve gerçek anlamda bir sivil anayasa hazırlamak, yeni TBMM’nin ilk vazifesi olmalıdır. 

Aynı şekilde yeni seçilen vekiller, yavaşlayan ve neredeyse durma noktasına gelen Türkiye-AB ilişkilerini de hızlandırmak durumundadırlar. Yeni ve sivil bir anayasayı yapabilmek, Türkiye’nin Avrupa Birliği yolculuğuyla da irtibatlıdır. Birini birinden ayrı düşünmek, “Kopenhag Kriterleri olmasın, bize Ankara Kriterleri yeter” diyerek yeni ve sivil ve eskisini aratmayacak bir anayasa yapmak mümkün değildir.

Seçimler bitse de bitmeyecek dertlerimizden biri de eğitim meselesidir. Belki tevafuktur, seçimlerle birlikte eğitim dönemi de sona eriyor. Yeni eğitim yılı açıldığında bu yıl karşılaştığımız problemler sona ermiş olur mu? Böyle bir soruya gönül huzuruyla ‘evet’ demek isterdik. Ne yazık ki Türkiye’nin eğitim karnesi kırıklarla dolu ve düzeltmek için de köklü bir değişiklik yok. Tabii ki eğitim denildiğinde sadece okul binası, sıra ve elektronik/akıllı tahtadan bahsedenler farklı düşünebilir. Elbette bunlar da olmalı, ama asıl mesele eğitimin muhtevasıdır. Hep soruyoruz ve sormaya da devam etmeliyiz: Çocuklarımıza öğretilenler doğru mu? Onlara gerçek anlamda faydalı bilgiler verebiliyor muyuz? Onların akılları ve kalpleri ikna oluyor mu?

İdarecilerimizin en büyük yanlışı, eğitimi sadece okul binalarından ibaret görme meylidir. Çok iyi binalarımız olabilir, ama içinde günün şartlarına uygun eğitim müfredatı yoksa bir işe yarar mı?

Milyonlarca insanın tercihini ortaya koyacağı bu günün hayırlara vesile olmasını diliyoruz. Unutmayalım ki seçimler bitse de, Türkiye’nin birikmiş problemleri ve dertleri bitmiş olmayacak. Elbette onların da bittiği günlere ulaşmak en büyük temennimiz.