İstiyoruz ki, arzu eden herkes ihtiyaç duyduğu her yerde hiçbir engelle karşılaşmadan namazını kılabilsin. 

Elbette yeryüzü bir ‘mescid’dir ve namaz kılmak için özel bir mescid ya da cami şart değil. Bununla birlikte, ihtiyaç duyulan yerlerde cami ve mescid açılması da gerekir. Bilhassa okullarda duyulan ihtiyacı gündeme taşımak için “Her okula iki mescid” olsun dedik. Bunu da gönüllü bir kampanya gibi sürdürmeye çalıştık. 

Bu noktada önemli olan ihtiyaç ve bunun karşılanmış olmasıdır. Okulda, işyerlerinde, AVM’lerde, fabrikalarda, otoyollarda, trende, gemide, uçakta... Velhasıl, ihtiyaç duyulan her yerde mescid açılması lâzımdır. Başlangıçta pek çok AVM’de mescid yoktu. İhtiyaç hissedildi, bu ihtiyaçlar dile getirildi ve şimdi neredeyse mescid olmayan AVM kalmadı. Aynı şekilde, az sayıda okulda mescid vardı. Hatta okullarda mescid olması aleyhte haber yapılmasına bile sebep oluyordu. Şükür ki milletimiz bu engelleri aştı. İtiraz edenler de ikna oldu ve mescidler açılmaya başlandı. 

Okullar söz konusu olduğunda işin içine kanun ve yönetmelikler de giriyor. Şunu da ifade etmek lâzım ki, okullarda mescid ilk defa açılıyor değil. 1980 darbesi öncesinde de pek çok okulda mescid vardı. Hatta, okuduğumuz lisenin mescidi 12 Eylül darbesi sonrası bir ara kapatılmıştı. Arkadaşlarla bir araya geldik ve ‘dönemin müdürü’ne giderek açılmasını istedik. Biraz direndiyse de, ikna oldu ve ‘mescid’ yazısı yazılmamak şartıyla mescid yeniden açıldı. Biz de, “İsterseniz kapısına ‘depo’ yazın. Yeter ki namaz kılınacak bir yer olsun” demiştik. 

Bu güne gelirsek: Yürürlükteki yönetmeliklere göre MEB’e bağlı her okulda mescid olması gerekir. Böyle olmakla birlikte talep edilmeyince, “Bu okulda mescid açılsın” diyen olmayınca yöneticiler pek de oralı olmuyor, mescid açmak istemiyor. Geçen yılın Aralık ayının son günlerinde çocukların okuduğu okulun müdürünü ziyaret ederek mescid açılmasını istemiş ve bu huhustaki dilekçemizi sunmuştuk. (Konu ile ilgili 22 Kasım 2014 tarihli yazıya bakılabilir)

Aradan epey süre geçtiği halde yazılı bir bilgi gelmeyince, geçen gün yeniden okula gittim ve dilekçenin neticesini öğrenmeye çalıştım. Memurların odasına girmeden önce, “Mescit” yazan levhayı görünce sevindim. İçeri girip kısaca durumu anlattım ve mescidi görmek istedim. Hizmetli, mescidin kapısını açıp gösterdi. Halı ve seccadeler serilmiş, namaz kılmak isteyenleri bekliyor. Tebrik ettim ve mescidin açıldığının öğrencilere ve velilere durulumasının iyi olacağını ifade ettim.

“Her okula iki mescid açılsın” derken, aslolan o mescidlerde namaz kılan öğrenciler yetiştirmek olduğunun da farkında olmalıyız. Mescidler açılsa ve namaz kılanlar olmasa bir anlam ifade eder mi?

Bu vesile ile, velilere çok iş düştüğünü bir defa daha hatırlatmak gerekir. Bugün itibarıyla herhangi bir okulda mescid yoksa, yöneticiler kadar o okula öğrenci gönderen veliler de sorumludur. “Aman, belki çocuklarımız afişe olur. Bir zarar gelir. Fişlerler” gibi düşünceler varsa çok yanlıştır. Nitekim, benzer ifadeler “Okul müdürüne dilekçe yazıp mescid açılmasını isteyeceğim” dediğimde bize de böyle sözler söylenmişti. Ya da, “Çocuk kaç yaşında? Ha, daha liseye bile gitmiyor mu? Kılmasa da olur” deye fetva veren mütedeyyin insanlar da var!

Mescid meselesi bitmez... Normal liselerde mescidler açılabiliyorsa, askerî liselerde niçin açılmasın? Açıldı da haberimiz mi olmadı? Açılsın, haberimiz olsun ve onları da tebrik edelim!