Hepimiz kabul ediyoruz ki eğitim olmadan bir adım ileriye gidemeyiz. Tabiî ki isimden ve resimden ibaret bir eğitim değil, insanların kalbine ve gönlüne hitap eden, onları iyilikte yarıştıran bir eğitim olmalı.

Millî Eğitim Bakanı İsmet Yılmaz, Hatay’da yapılan bir okul açılış töreninde, eğitimin ülkenin en önemli konusu olduğunu söylemiş ve şöyle bir tablo çizmiş: “Eğitim iyiye giderse her şey iyiye gider. Eğer bugün Türkiye’de gerçekten yapılan iyi şeyler varsa eğitimden. Ama şunu da söylüyoruz, eksik olan ne varsa onun da sebebi eğitimdir, yine o eksikleri gidermenin yolu da eğitimden geçiyor. Ülkemizi bilgi ekonomisine taşımak istiyoruz. Endüstri 4.0’la buluşturmak istiyoruz. Ne gerek? Eğitim gerek. Türkiye’de demokrasiyi yerleştirmek, kökleştirmek istiyoruz. Çünkü insanların kendisi hakkında sağlıklı karar alabilmesi için mutlaka eğitim şart. Dolayısıyla hem bilgi ekonomisine geçişin, hem de demokrasinin güçleştirilmesi için eğitim olmazsa olmaz unsurdur. Bugün Tüm Türkiye’de 65 binin üzerindeki okulumuzda bir milyondan fazla öğretmenimizle 18 milyona yaklaşan öğrencimize  eğitim veriyoruz.”

Bakan Yılmaz, eğitim konusunda yapılan maddî yatırımları sıralarken de şöyle demiş: “2018 hükümet bütçesinden eğitime 134 milyar 727 milyon lira ayırdık. Bu hükümet bütçesinde en yüksek pay. Ne kadar? Yüzde 18. (...) Millî gelirden yüzde 6,2’sinden fazlasını eğitime ayırıyoruz. Avrupa’da en fazla millî gelirinden eğitime pay ayıran ülke Türkiye’dir. (...) Eğitimin kilit taşı, olmazsa olmazı öğretmendir. (...) Öğretmen başına düşen öğrenci sayısı kaliteli eğitim için aranan unsurlardan biridir. (...) Yine kaliteli eğitim için olmazsa olmaz unsurlardan birisi derslik başına düşen öğrenci sayısının azal- tılmasıdır. Bizim dönemimizde 282 bin yeni derslik yapıldı. Derslik başına düşen öğrenci sayısı 36’ydı, 24’e düştü. Kaliteli bir eğitim için olmazsa olmaz unsur olan derslik başına öğrenci sayısında Batının seviyesini yakaladık.” (AA, 11 Nisan 2018)

Rakamlar mutlaka doğrudur, ancak bütün bu çalışmalara rağmen eğitimde gelinen seviyeden niçin hiç kimse memnun değil? Bir yerde hata yapıldığı ne zaman görülecek?

Bu noktada, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın geçmiş tarihlerde yaptığı tesbitleri hatırlamakta fayda var. Erdoğan, İstanbul’da yapımı tamamlanan 80 okul ve 59 okul spor salonunun toplu açılış töreninde yaptığı konuşmada eğitim ve kültür konusunda istedikleri seviyeye henüz ulaşılamadığını ifade etmiş ve şöyle demişti: “Milletimizin evlâtlarına iyi bir eğitim vermek için yaptığı fedakârlığın büyüklüğü karşısında, bulunduğumuz yer, olmamız gereken yer değildir.” (www.tccb.gov.tr, 2 Nisan 2018)

Erdoğan, 2017 yılında da Cumhurbaşkanlığı Külliyesi’nde düzenlenen 2017-2018 Yükseköğretim Akademik Yılı Açılış Töreni’nde şöyle konuşmuş: “Çünkü eğitim meselesi ülkemizin en ciddî sıkıntısı. Müfredattan ders kitaplarına kadar çözmemiz gereken pek çok sorunumuz var. 15 yılda Türkiye’de her alanda çok büyük reformlara imza attık. Bu bir özeleştiridir aynı zamanda. İki alanda arzu ettiğimiz gelişmeyi sağlayamadık. Bunlar eğitim-öğretim ve kültür.” (www.milliyet.com.tr, 27 Eylül 2017)

Eğitime ayrılan para ve maddî imkânlar arttığına göre sistemin düzelmemesi, neticeden kimsenin memnun olmaması idarecilerimizi derinden düşündürür mü? Evet, madem öyle niçin böyle?