Bu konuşmalara bakıldığında dertlerin ve hatta çarelerin de bilindiği kanaati hasıl olur. O zaman hep birlikte şu soru sorulur: Yağ, un ve şeker varsa helva niçin yok?

Brüksel’deki Avrupa Ekonomik ve Sosyal Komitesi’nde Türkiye-AB Karma İstişare Komitesi’nin (KİK) 36. toplantısında konuşan Avrupa Birliği (AB) Bakanı ve Başmüzakereci Ömer Çelik şöyle demiş: “Avrupa Birliği (AB) ile ortaklığımızın ve farklı alanlardaki iş birliğimizin temel amacı Türkiye’nin AB’ye katılımını sağlamaktır. Bu nedenle katılım müzakereleri Türkiye-AB ilişkilerinin belkemiğidir. (...) Türkiye’nin, AB’ye bakışının temel amacı AB’ye tam üyeliktir. Bunun dışında bize teklif edilen, tam üyelik dışındaki iş birliği tekliflerine kapalı olduğumuzu, stratejik amacımızın, devlet politikamızın AB’ye tam üyelik olduğunu bir kere daha belirtiyorum.” (AA, 18 Temmuz 2017)

(Avrupa Birliği Türkiye Delegasyonu internet sitesine göre Türkiye-AB Karma İstişare Komitesi (KİK) şöyle tarif edilmiş: Ekonomik ve Sosyal Komite, değişik baskı gruplarının Avrupa Topluluğu’nda temsilini sağlayan danışma kurumudur. Komite, işveren ve işçi sendikalarını, çiftçi kooperatiflerini, esnaf ve zanaatkâr birliklerini, tüketici örgütlerini ve birçok sivil toplum örgütlerini temsil etmektedir. Komite; Avrupa Konseyi’ne, Komisyon’a ve Parlamento’ya danışmanlık yapar. Komitenin 344 üyesi vardır.” (www.avrupa.info.tr)

“Devlet politikamızın AB’ye tam üyelik olduğunu bir kere daha belirtiyorum” tesbiti ile “AB bizi alsa da almasa da fark etmez. Biz ‘Kopenhag Kriterleri’ yerine ‘Ankara Kriterleri’ der yolumuza devam ederiz” anlamına gelen sözler telif edilebilir mi? Acaba içeride başka, dışarıda başka mı konuşuluyor?

Evet, Türkiye’nin ve milletin menfaati “insanlığın sosyal hayatına faydalı san’atları ve adâlet ve hakkaniyete hizmet eden” diye tarif edilen “Birinci Avrupa” ile iş birliği ve el birliği yapmaktır. Bunu yaparken “medeniyetin kötülüklerini iyilik zannederek insanlığı eğlence ve dalâlete sürükleyen bozulmuş İkinci Avrupa”nın da farkında olmak gerekir. [‘Birinci Avrupa,’ ‘İkinci Avrupa’ tabir ve tarifleri Risale-i Nur’da izah edilmiştir. Bakınız: Mesnevî-i Nuriye, [Zühre] s. 241)

“Birinci Avrupa” gerçeğini inkâr anlamına gelen reddiyelerle Türkiye bir yere varabilir mi? Varsa o yer milletin menfaatine olabilir mi? Bakınız, AB Bakanı haklı olarak “Askerî vesayetin kaldırılması için 2000’li yılların başından bu yana attığımız adımları pekiştirdik. Ülkemizin bir daha böylesine bir teşebbüs ile karşılaşmaması için gereken önlemleri aldık” diyor. 2000’li yıllardan sonra yapılan ve bugün de övünülen adımlar AB yolunda atılan adımlar değil miydi? 

Bütün bu gerçekler orta yerde dururken cemiyetin hissiyatına hitap etmek için milletin menfaatine olmayan adımlar atılabilir mi? Böyle adımlar atan yanlış yapmış olmaz mı?

Lütfen verilen doğru kararların arkasında durulsun ve sadece Avrupa’daki değil, bütün dünyadaki “iyiler”le, “Birinci Avrupa” anlamına gelenlerle birlik kurulsun. Ki, “İkinci Avrupa” ve dünyadaki avaneleri, yardımcıları, öyle düşünen “kötüler” kaybetsin. Onlar kaybettikçe “iyiler” ve milletimiz kazanacak inşallah.