Kitaba yatırım yapılıp kitaplar, yayınevleri desteklendiğinde belki neticede para da kazanılır, ama hedef ve maksat eğitimin düzelmesi, ahlâkın önemsenmesi ve ‘bilgi’nin ‘para’dan daha değerli olduğunu göstermek olmalı.

İsraf edilen bir imkân ve para gördüğümüzde aklımıza hemen kitaplar gelmeli. Başkaları ne düşünür bilemem, ama şahsen ihtiyaç olmadığı halde sökülen bir kaldırım gördüğümde, israf sayılan bir iş yapıldığında; “Keşke buraya harcanan para ile öğrencilere burs verilseydi, kitap hediye edilseydi” diye düşünürüm. Ve şunu her defasında tekrarlamak isterim: Türkiye’de bir kişi kitap okumak istiyor ve parası olmadığı için bunu yapamıyorsa bu durumun vebali 80 milyonun omuzundadır, omuzumuzdadır. “Kitap okumak isteyip de para bulamayan olmaz” diyenler de çıkabilir. Fakat kitapların ucuz olmadığını da görmek lâzım. Elbette arzu ederiz ki sigaraya 10 TL veren bir genç, bunun yerine bir kitap alsın. Ancak bu durum bile kitapların çok daha ucuz, çok daha ulaşılır olması gerektiği gerçeğini değiştirmez. İstanbul gibi büyük bir şehirde bile bazen istenilen kitaplara ulaşma imkânı olmuyor. “İnternetten alınabilir” elbette, ama çoğu kişi için bu bile bir zahmet...

Kitap okumayı teşvik noktasında ne yapılsa yeridir ve bu yapılmalıdır. Bir ara İstanbul’daki bazı belediyeler ‘kitap durakları’ hazırlamıştı. Bazı belediye duraklarına konulan raflarda çeşitli kitaplar bulunuyor, bunları alıp okuyanların tekrar aynı yere iade etmeleri bekleniyordu. Muhtemelen buradaki kitaplar azalınca bu bir ‘kayıp’ sayıldı ve ‘kütüphane durak’ uygulamalarından vazgeçildi. Elbette bu hizmetler sebebiyle bir kayıp söz konusudur, ama göze alınabilir ve alınmalıdır. Belki bazı belediyelerce uygulanıyor, ama her mahalleye ihtiyacı karşılayacak sayıda ‘okuma evi’ açılsa ne iyi olur. Bu okuma evlerinde gazete, dergi ve çay da bedava olsa ne kaybederiz? Devletin yaptığı milyon dolarlık israfın yanında bu ‘zarar’ın adı anılır mı?

Bu anlamda bir haber, Hakkâri’den geldi. Hakkâri’nin Yüksekova ilçesinde belediye parkında kurulan “Kitap Kafe” ile gençler, boş zamanlarını sınavlara hazırlanarak, ders çalışarak ve kitap okuyarak değerlendirme imkânı buluyormuş. Gençlik ve Spor Bakanlığının kitap okuma kültürünün yaygınlaştırılması amacıyla başlattığı proje kapsamında kurulan ‘Kitap Kafe’den günde ortalama 50 öğrenci yararlanıyormuş. 7 gün 24 saat açık tutulan kafede, öğrencilere çay ve kahve ikramı yapılırken, ödünç kitap imkânı da sunuluyormuş. Yüksekova Kaymakamı ve Belediye Başkan Vekili Mahmut Kaşıkçı, “Bizim derdimiz gençler. Gençlerimiz ve çocuklarımızın daha iyi eğitim alması için uğraşıyoruz” demiş. (AA, 15 Ekim 2017)

Elbette gençlerin neler okuduğu da çok önemlidir, ama en başta okuma alışkanlığı kazanması icap eder. 

Bu mesele hepimizin meselesidir. El ele verip çocuklarımızı nasıl ‘kitap dostu’ yapabileceğimizi konuşmalıyız. Yine hepimiz bilmeliyiz ki parası olmadığı için ilim öğrenemeyen, kitap alamayan bir kişi dahi olsa bunda bizim de sorumluluğumuz olur. Ne edip edelim gençleri kitap dostu olarak yetiştirelim ve öğrencileri burslarla destekleyelim. 

Hedefimiz şu olsun: İsrafa değil, ‘burs’a ve kitaba para!