Her ne kadar iktidar cenahı bu uzlaşmayı bir zafer ve başarı olarak sunmaya çalışsa da şimdiye kadar iktidarın her kararına destek veren bazı sivil toplum kuruluşları dahi şimdiki anlaşmaya itiraz ediyor.

Meselâ, “Amerika’nın BM’nin kabul etmediği ablukayı resmî olarak Türkiye ve İsrail kabul etmiş oluyor” denilen İHH açıklamasında, Gazze konusunda da kazanılan bir şeyin olmadığı şöyle ifade edilmiş: “Burası gözden kaçıyor. İsrail Gazze’deki doğalgazı çıkarmayı hedefliyor. Gazze karasularında tesbit edilen doğalgaz yatakları var. Bu, maliyeti çok düşük yataklar. O doğalgazı çıkartıp Avrupa’ya satmak istiyor İsrail. Yani Filistinlilerin malına el koyuyor.”

Mirasımız Derneği de anlaşmaya itiraz ediyor. “Gazze, İsrail’in insafına terk edilmiştir.” denilen açıklamada şöyle denilmiş: “İsrail, Filistin topraklarında işgalcidir, Gazze’yi abluka altında tutarak dünyadan tecrit etmektedir, Müslümanların kutsal beldesi Kudüs’te zorbalıklara imza atmaktadır. (...) İsrail’in nihâî hedefi Kudüs’ü başkent yapmak ve Mescid-i Aksâ’yı yıkmaktır. İsrail’e verilen her taviz, bu işgalci gücün Mescid-i Aksâ üzerindeki emellerine bir adım daha yaklaşması anlamına gelir. (...) Bu haliyle kabul edilemez olan anlaşma, Gazze ablukasının Türkiye eliyle resmîleştirilmesi anlamına da gelmekle birlikte uzun vadede de Türkiye’nin aleyhine sonuçlar doğuracağı ortadadır.”

Özgür-Der’in itirazı da benzer noktalara: “Her ne kadar Türkiye anlaşma ile ambargonun kırıldığını ifade etse de, mutabık kalınan şeyin ambargonun kırılması değil, hafifletilmesi olduğu, üstelik de bunun tamamıyla İsrail’in inisiyatifine bırakıldığı açıktır. Daha önceki süreçlerde Gazze Limanı üzerinden yardımların ulaştırılacağına dair söylentilerin dillendirilmesine karşın, anlaşma metni Gazze’ye yapılacak yardımların İsrail’in Aşdod Limanı üzerinden taşınacağını hükme bağlamaktadır. Bu durumda Gazze’ye yönelik abluka aynen sürmekte; ambargo kalkmamakta, sadece İsrail’in keyfine bağlı olarak kısmen hafifletilmektedir! Daha acısı da bu dayatmaya boyun eğmekle, ambargo Türkiye tarafından da zımnen kabullenilmiş olmaktadır.”

Gazeteci yazar Akif Emre de İsrail’in güvenilmez olduğuna dikkat çekmiş: “Altını çizerek tekrarlamakta yarar var; Filistin Gazze’den ibaret değildir. Abluka kalksa bile Filistin’in büyük bölümünde Siyonist işgal devam ediyor, Kudüs’ün, Mescid-i Aksa’nın esareti bitmeden hiçbir sorun halledilmiş sayılmaz. Ayrıca İsrail’in uluslar arası anlaşmalara uymamak, verdiği sözleri esneterek, saptırarak yerine getirmemek gibi sâbıkalarını hatırlamakta yarar var. Bundan daha iyisini mevcut şartlarda gerçekleştirme imkânı var mı sorusu ise boşta kalmaktadır.” (Yeni Şafak, 28 Haziran 2016)

Türkiye Yazarlar Birliği kurucularından olan D. Mehmet Doğan ise, “Peki, İsrail’le hiçbir şekilde normalleşmemeli mi?” diye sorarak şöyle cevap vermiş: “İsrail normal bir devlet olursa, daha önce Birleşmiş Milletler tarafından çizilen sınırlara dönmeyi gerçek siyaseti yaparsa, Filistin halkı üzerinde terörist baskıları kaldırırsa ve en önemlisi Filistin Devleti’ni tanırsa düşünülebilir. İsrail’in bunu yapmayacağını, Filistin halkına kanlı saldırılara devam edeceğini, mevcut sınırlarını genişletmek için yerleşimcilerini sahaya süreceğini en iyi hariciyemiz biliyor.” (Vahdet g., 28 Haziran 2016)

Bu haklı itirazları susturabilecek deliller var mı?