1980’lerin ilk yarısında Yeni Asya çatısı altında çalışmaya başlayınca, İstanbul’da düzenlenen çeşitli toplantı ve ‘ders’lerde daha yakînen tanıma fırsatı bulduk.

Halil Ağabey, heyecanlı bir hatipti. Sadece Türkiye’de değil, Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde seri konferanslar vermesiyle bilinirdi. Konferansları ekseriyetle Hz. Peygamberimiz’in (asm) hayatı ve Bediüzzaman’dan müjdeler hakkında olurdu. Pek çok düğünde de konuşmalar yapan merhum ağabeyimiz, buralarda da Risale-i Nur’dan istifade ile aile hayatının ‘Cennetten bir bahçe’ olmasının şartlarını sıralardı. 

Mahalli gazetelerin haricinde Yeni Asya’da da haftada bir Cuma günleri yazısı yayınlanırdı. “Bâşet” klişesiyle yayınlanan yazılarında da ekseriyetle konferans ve intibalarını anlatırdı. Konya’da ikamet eder, ama Mevlevî misal her yere ulaşırdı.

Halil Ağabeyimiz, yazılarının gününde yayınlanmasına da özel itina gösterirdi. Bilgisayar ve e-posta imkânlarının olmadığı yıllarda yazılarını daktilo ile yazar, tashihini yapar ve mektupla gönderirdi. Bazen iki üç yazı aynı anda göndermiş olurdu. Cuma günü onun için önemliydi ve çok ciddî maniler olmadığı müddetçe, yazılarının yayın gününün değiştirilmesini istemezdi. Gönderdiği yazıların ulaşıp ulaşmadığını teyid için telefonla aradığında da gayet nazik, tam  bir “İstanbul beyefendisi” gibi konuşur, tanıyan herkesin hatırlayacağı üzere, karşısındakine “Sultanım” diye hitap ederdi.

Gazetemizin geçen aylarda düzenlediği bir ‘yazarlar buluşması’ için İstanbul’a geldiğinde de yine heyecanlı konuşmalarını ve geleceğe matuf müjdeli haberlerini dinlemiştik. Her türlü zorluğa rağmen istikametini bozmayan Halil Ağabeyimizin bir kalp krizi geçirdiğini Salı günü ikindi vaktinde duymuş ve duâ talebiyle bu bilgiyi ‘sanal âlem’de paylaşmıştık. Ancak ilerleyen saatlerde vefat haberi duyuldu. “Kâlû innâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn (râciûne)/ Biz Allah’a aitiz ve sonunda O’na döneceğiz” âyetini okuduk.

Halil Uslu Ağabeyimiz aynı zamanda titiz bir araştırmacıydı. “Bediüzzaman’ın Kardeşi Abdülmecid Nursî” adlı eseri okumayanlar varsa, bu vesile ile hararetle tavsiye ederiz. Bu kitabın yazılmış olması, çok önemli bir âlimin bilinmesine vesile oldu. Bediüzzaman’ın kardeşi olan Abdülmecid Nursî (Ünlükul), İşarat’ul İ’caz ve Mesnevî-i Nuriye’nin de mütercimiydi. Bu vesile ile ona da binler rahmet...

Bu yazı hazırlanırken, başka kadim bir okuyucu ağabeyimizin de vefat haberi duyuldu. Bursa’da ikamet eden, emekli astsubay Kasım Ali Göngör Ağabeyimiz de dün Hakk’ın rahmetine kavuştu. Kasım Ali Ağabeyimiz de gazetemizi ciddî takip eder, tenkit ve tavsiyelerini her zaman bizlere ulaştırırdı. 

Hem Halil Uslu, hem de Kasım Ali Göngör Ağabeyimize binler rahmet diliyor ve yakınlarına sabır temenni ediyoruz. Mekânları Cennet olsun. Münker-Nekir’e Risale-i Nur’dan aldıkları derslerle cevap versinler inşallah.