En pahalı odunun Türkiye’de satıldığından kimin haberi var? 

Şahsen bu bilgiden kısmen haberimiz vardı. Daha önce Kayseri’de yapılan bir toplantıda bu konu gündeme gelmiş, paylaşılan bilgi karşısında şaşırmış ve hatta “Türkiye’ye ‘odun’ lâzım” başlıklı bir yazıyla meseleyi anlatmaya çalışmıştık. (Yeni Asya, 11 Ocak 2012)

Kastamonu Entegre Ağaç Sanayi ve Ticaret A.Ş. GEO’su Haluk Yıldız, bir soru üzerine, “En palalı odun Türkiye’de” demiş. İlk bakışta kimsenin ihtimal vermeyeceği bir durum değil mi? “Yeşil Türkiye”de ağacın, odunun bu kadar pahalı olması eşyanın tabiatına uygun mudur? Haydi, petrolümüz yok diye dünyanın en pahalı benzinini tüketiyoruz. Peki, toprağımız, suyumuz ve yağmurumuz olduğu halde neden dünyanın en pahalı ‘odun’unu tüketiyoruz? Çarşıdan ve pazardan doğrudan ‘odun’ satın alıp ısınmak için kullanmadığımızdan bu bilgi bizi doğrudan ilgilendirmiyor olabilir. Fakat satın aldığımız mobilyalar, koltuklar ve evlerimizde kullandığımız bunca malzeme netice itibarıyla ‘odun’dan üretilmiyor mu?

Kastamonu Entegre GEO’su Haluk Yıldız, sektörde bazı firmaların yüzde 60-70’lere varan oranlarda ithal odunla çalıştığı bilgisini de verip şöyle demiş: “Odun fiyatlarımız Avrupa’daki fiyatların iki misli, Rusya-Ukrayna-Amerika gibi ülkelerden 3 misli daha pahalıdır. Sektör olarak beklentimiz 12 milyar dolarlık ağaç ve orman ürünleri sektörünün (kâğıt hariç) en önemli girdisi olan odun maliyetinin azaltılması ve Avrupa ve Amerika ile aynı şartlara getirilmesidir. İç pazarda dünyanın en pahalı ağacını kullanıyoruz. Türkiye’de ağaç fiyatları ton başına 90-100 dolar civarında. Elbette odun kalitesindeki ağacı kullanmamız gerekiyor ve buna özellikle dikkat ediyoruz. Öte yandan benzer ağaçlar ABD’de 25 dolar, Rusya’da 25-30 dolar, Avrupa’da ise 50-70 dolar dolayında. “ Konuşan: Ece Ceyhun, Dünya g., 29 Mart 2016)

Çözüm noktasında çok şey söylenebilir. Kastamonu Entegre GEO’su Haluk Yıldız’ın çözüm teklifleri şöyle: “Orman köylüsü ile ilgili maddelerin değiştirilmesi gerektiği kanaatindeyiz. Ağaç kesiminde yetki orman köylüsünde, ama Türkiye’de şehirleşme o kadar hızlı ki orman köylüsü kalmadı. 20 milyon hektar arazi orman arazisi olarak geçiyor, ama bunun sadece yarısı orman vasfını taşıyor. Atıl olan 9-10 milyon hektar arazinin de sektöre kazandırılması lâzım. Bunun önündeki yatırım engellerinin kaldırılıp plantasyon haline getirilmesi lâzım. Buna ek olarak da KDV’nin yüzde 9’a indirilmesi gerektiğini düşünüyoruz.”

Kanaatimizce, orman köylüsü ile ilgili maddelerin değiştirilmesi gerektiği yönündeki teklif isabetli. Ancak “Ağaç kesiminde yetki orman köylüsünde” tesbiti ne ölçüde geçerli? Orman vasfını kaybeden arazilere yeniden orman vasfını kazandırmak çok önemli. Bunun için çok geç kaldık, daha fazla geç kalmamak lâzım. 

“Odun” deyip geçersek milyar dolar para kaybetmeye devam ederiz. Hemen, bugünden itibaren bu meseleyi masaya yatırıp hızlı bir şekilde ‘odun’ yetiştirmeye başlamalıyız. Bu kadar önemli bir meselenin hiçbir şekilde gündeme gelmemesi, çare aranmaması anlaşılabilir mi?

Zenginleşmek için kaliteli ‘odun’lar da lâzım vesselâm.