Bu tesbit, diğer konularda arzu edilen ve olunması gereken yerde bulunduğumuzu göstermez elbette. Ancak başka noktalardaki eksiklikler itiraf edilmezken eğitim ve kültür konusundaki yetersizlik itiraf edilmek durumunda kalınıyor.

Hemen her evden bir ya da daha fazla öğrenci okulla tanıştığı için sistemdeki hataları herkes görüyor. Dolayısıyla “Eğitim sistemi çok iyi. İşler yolunda” denilse bile kimseyi ikna etmek mümkün değil. İnsanlar okula giden çocuğuna mı bakacak, yoksa Türkiye’yi idare edenlerin televizyonlarda yaptığı konuşmalara mı? Tabiî ki kendi şahit olduğu durumu ölçü olarak alacak ve alıyor. Bu sebeple idareciler de sistemdeki eksikliği, yanlışlığı, yetersizliği itiraf etmek mecburiyetinde kalıyor. 

Acaba bu itiraf sistemin düzelmesi için ilk adımların atılmasına sebep olabilecek mi? Maalesef buna evet cevabını vermek kolay değil. Bunca yıl, bunca hataya rağmen eğitimdeki sıkıntıya doğru teşhis konulabildiğini söylemek bugün için zordur. Bir ayda değil, bir günde ve bir konuşma sonrası şimdiye kadar övünülen bir uygulamanın değiştirilmesi makul görülebilir mi? Hani her iş yapılırken millete, uzmanlara ve ilgili kişilere sorulacaktı? Hemen ifade edelim ki soran kazanır, sormayan kaybeder.

Eğitim yılının başlaması vesilesiyle Van’da düzenlenen törende konuşan Van Valisi Murat Zorluoğlu, can alıcı tesbitlerde bulunmuş ve şöyle demiş:     

“Köprüler, yollar, yeni binalar ve birçok kamu hizmeti yapabiliriz. Eğer ki biz erdemli, ahlâklı, millî ve mânevî değerlerine sahip çıkan, bilgi takip eden ve bilgiyi en iyi şekilde kullanabilen nesiller yetiştiremezsek bu yaptığımız hizmetlerin esasen hiçbir önemi yoktur. Kentte eğitimi kalkındırmak için 3 ana hedefimiz var. Tüm il genelinde 2020 sonuna kadar tam gün eğitime geçmektir. Bütün okullarımızda ikili öğretimi bir kenara bırakarak tüm gün eğitime geçmek istiyoruz. Bunun için yoğun çalışma yürütüyoruz.”   

Muş’ta düzenlenen eğitim yılı açılış programında konuşan Muş Valisi Aziz Yıldırım da bir milletin muasır medeniyet seviyesine gelebilmesi, geleceğe umutla bakabilmesinin eğitimden geçtiğini söyleyip şunları ilâve etmiş: “Ülkemizi muasır medeniyet seviyesine çıkaracak neslin mimarları hiç şüphesiz sizlersiniz. Mesleğinizin asıl amacı, öğrencilerimizi ilgi ve kabiliyetleri doğrultusunda yetiştirmek, onlara çağın gerektirdiği bilgi ve donanımını kazandırmak, millî, mânevî, ahlâkî ve kültürel değerlerimizi öğretmek suretiyle toplumda mutlu birer birey olmalarını sağlamaktır.” (AA, 18 Eylül 2017)

Türkiye’yi idare edenlerin sadece köprü, yol ve yeni binalarla övündüğü inkâr edilebilir mi? İşte bu şekilde övünenlere Muş Valisi Zorluğolu’nun tesbitiyle cevap vermek lâzım: “Köprüler, yollar, yeni binalar ve birçok kamu hizmeti yapabiliriz. Eğer ki biz erdemli, ahlâklı, millî ve mânevî değerlerine sahip çıkan, bilgi takip eden ve bilgiyi en iyi şekilde kullanabilen nesiller yetiştiremezsek bu yaptığımız hizmetlerin esasen hiçbir önemi yoktur.”

Kızmak yok. Kusura bakılmasın, ama eğitim arzu edilen seviyede değilse yapılan diğer işlerin esasen hiçbir önemi yoktur! Evet, hiçbir önemi yoktur!