Ramazan ayını İstanbul’da idrak edenler, Ramazanla birlikte havaların serinlediğine şahit oldu. Her zaman ifade edildiği üzere, “Allah bir değil, bin kolaylık ihsan ediyor” şükür...

Büyük şehirler ve bilhassa İstanbul’daki Ramazan günleri, cami ve türbe ziyaretleriyle renklenir. Bu niyetle Türkiye’nin her yerinden ve hatta yurt dışından da İstanbul’a ziyaretçiler gelerek başta Eyüp Sultan Camii ve Türbesi olmak üzere İstanbul’un dört bir köşesinde bulunan yerler gezilir, duâlar edilir. Ziyaretler elbette istifadeye medar olur, ama aynı zamanda eksiklerimiz ve bir bakıma ‘cehaletimiz’ de ortaya çıkar. Maalesef, türbe ve cami ziyaretleri noktasında ‘adap’ bilgimiz yeterli değildir. Azalmakla birlikte, hâlâ mübarek zatların türbelerine ‘çaput’ bağlayanlar yok mu?

Ramazan’ın mübarek iklimini vesile ederek biz de kısa bir Üsküdar turu yapma imkânı bulduk. Gezimiz, Üsküdar meydanındaki “Yeni Valide Camii”ni ziyaretle başladı. Nasip oldu, öğle namazını orada kılabildik. Namaz sonrası ‘ihlâslı hafızlar’ın okuduğu ‘mukabele’yi dinlemek de nasip oldu. “Eski cami”lerdeki havayı, “yeni cami”lerde bulmak biraz zor oluyor. Bu özel camide ‘sinek’ kabilinden bazı eksikler gözümüze ilişti. Bir defa, daha yakın zamanda tamir ve bakımı yapılan caminin dükkânları, keşke ‘ticarethane’lerden temizlenebilseydi. Böyle camilerin dükkânları kiraya verilirken de dikkat edilmesi arzu edilir. Gönlümden geçen şudur: ‘Bu ve benzeri camilerin dükkânları sadece eğitim ve kültür hizmeti veren kişi ve kuruluşmara verilmeli. Gerekirse kira da alınmasın, ama mutlaka eğitim ve kültür şartı olsun. Sohbet edilen çay ocağı olsun, ama ‘para’ için her önüne gelene kiraya verilmesin.’

Aynı zamanda bunca emek verilip yapılan tamire rağmen hâlâ acemilik göze çarpıyor. Bu işlerin uzmanı değiliz, ama son cemaat mahallinde yağan yağmur sebebiyle az da olsa su birikintisi vardı. Niçin olsun? Ayrıca, caminin ismini yazan doğru dürüst bir levha bile yok. Dört bir yana ve hatta yollara, uygun şekilde caminin ismi ve tarihi bilgileri yazılsa ne kaybedilir? Hazirede bulunan mezarlarla ilgili bilgi de yok. Yazılsa kim ne kaybeder? 

İkinci ziyaret yerimiz de Azîz Mahmûd Hüdâyî Hazretlerinin türbe ve camisi oldu. Burası da yakın zamanda restore edilerek yeniden ziyarete açıldı. Ramazan ayı olması sebebiyle kalabalık bir ziyaretçi vardı. Fatihalarımızı okuduk, ‘tahiyyat-ül mescid’ namazlarımızı kıldık, Allah kabul etsin. Ziyaretimiz esnasında, ‘adak bağış dâveti’nin çok ön plana çıkması dikkatimizi çekti. Mutlaka ziyaretçilerden böyle bir talep var ki böyle bir sistem kurulmuş. Ancak gönül, bu işlerin başka bir yolu olmasını arzu ediyor. Tabiî ki hassas bir mesele. Allah, herkesin niyetini kabul etsin. Bir bakıma “İslâma lâyık güzellikler”i temsil eden böyle yerlerin çok daha dikkatli olması arzu edilir.

Üçüncü ziyaret mahallimiz de, son yıllarda ‘protokol camii’ muamelesi gören Şakirin Camii oldu. Güzel bir cami. Orada da ikindi vakti öncesi okunan ‘mukabele’yi kısmen dinleme imkânı bulduk. Kur’ân Kursu talebesi olduğunu tahmin ettiğimiz genç bir kardeşimiz Kur’ân okudu. Allah, sayılarını arttırsın. 

Sonrasında, caminin de içinde bulunduğu Karacaahmet Mezarlığındaki Süleyman Hilmi Tunahan Hazretlerinin kabrini de ziyaret edip, ruhlarına Fatihalar gönderdik. Bu vesile ile ebedî âleme göçmüş olan iman ehline de rahmet olsun.

Basit hataları yapıp, ‘dere’lerde boğulmasak çok daha iyi olur.