TBMM eski Başkanlarından Cemil Çiçek’in bayram günü manteş olan bir tesbiti vardı. Çiçek, Türkiye’deki gerginliklere dikkat çekip şöyle demişti: “Bir yandan, ülkede birlik ve bütünlüğe ihtiyaç var diyoruz, öbür taraftan bütünlüğü darmadağın eden, ülkenin dikişlerini yıpratan konuşmalar yapıyoruz. İçerideki dostlukları arttıracak, ilişkileri normalleştirecek bir üslup ve anlayışa ihtiyaç var. Ramazan iyi bir iklimdi ancak iyi değerlendiremedik. Önce özeleştiri yapmak gerekiyor. Buna da kendimizden başlamak lâzım. Bunu yapmadığımız sürece ‘Ben haklı, başkaları haksız’ noktasında kalırız.”

Çiçek, “Siz özeleştiri yapıyor musunuz?” sorusuna da şöyle cevap vermiş: “Evet yapıyorum. Siyasete başladığım ilk yıllarda, gençliğin verdiği heyecan ve yetiştiğim kültürün etkisiyle hırslarım aklımın önündeydi. Her şeyin doğrusunu biz biliyoruz sanırdım. Zaman içerisinde muhataplarımdan da çok şey öğrendim. Nefsimi törpülemeyi, aklımı kullanmayı öğrendim. Diğer bir hatam ise vatan millet için her şeyin iyisini sadece biz istiyoruz diye düşünürdüm. Hayat bana, başkalarının da bu vatan ve millet için iyi şeyler yaptığını gösterdi. Başkalarına haksızlık ettiğimi şimdi daha iyi anlıyorum. Karşı görüşleri dinlemeyi, anlamayı öğrendim.” (Hürriyet, 6 Temmuz 2016)

Benzer şekilde Amerikan gazetesi New York Times’ta (NYT) da Türkiye ile ilgili bir değerlendirme yapılmış. NYT’nin değerlendirmesi Türkiye’yi idare edenlerin dostlarını kaybettiğini hatırlatıyormuş. NYT, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın başdanışmanlarından İlnur Çevik’in açıklamalarına da yer vermiş. Gazetenin haberine göre Çevik, Rusya ve İsrail ile uzlaşmanın yeni bir sayfa açma stratejisinin parçası olduğunu ve yakında benzeri adımların gelebileceğini kaydetmiş. Çevik, “Dış politikaya, basına ve Türkiye’deki birçok meseleye ilişkin bir çeşit vites değiştirmek zorundayız ve sanırım Sayın Erdoğan bunu yapmaya başlayacak” demiş. (agg.)

Yarım asırdır siyasetin içinde ve önemli görevlerde bulunan Çiçek’in “İlişkileri normalleştirecek bir üslûp ve anlayışa ihtiyaç var” tesbiti elbette çok önemli. Ancak bu tesbitin çok daha önce dile getirilmesi uygun olurdu. Daha doğrusu bu tesbitin, Türkiye’yi idare edenlerin yüzüne yüzüne ve en üst perdeden ısrarla söylenmesi icâb ederdi. Aileleri bile parçalamaya varan bir gerginliğin uzun dönemde Türkiye’ye fayda vermeyeceğini bilmek için siyasetçi olmak gerekmez. Milyonlarca insanın gördüğü bir problemi, bir derdi, Türkiye’yi idare edenlerin görmediği düşünülebilir miyiz? Maalesef, gerginlikten beslenenler var ve bunun da devamını istiyor. Milletin ve memleketin zararına olduğu hâlde!

Peki, başdanışmanların “bir çeşit vites değiştirmek zorundayız” tesbitine ne demeli? Haklı ama bir o kadar da geç kalmış bir tesbit. Yoksa idareciler danışmanlara danışmıyor mu?

Karadeniz’de böyle durumlar için sarf edilen bir deyim var: “Karayemiş sopası lâzım!” Elbette sopa ile işimiz olmaz, ama çareyi bildikleri hâlde bunu istimâl etmeyenlere sert bir tokat lâzım. Milletin ikazı, sopası ve uyarması elbette seçimde ve sandıkta olur. Her gelecek yakındır. Allah idarecilere ferâset ve basîret versin. Âmîn.