Hatırlanacağı üzere, sandıkta AKP’nin tek başına iktidara gelmemesi üzerine, AKP’li Burhan Kuzu, “milleti kaosa oy vermek”le suçlamıştı. Hatta iktidar mahfillerinde “Millet pişman oldu” diye ahkâm kesilmişti. 

Şimdi de en son AKP Genel Başkan Yardımcısı Şahin’in ifşasıyla iktidar partisi sözcülerinin, “Sandıktan 7 Haziran benzeri sonuç çıkması halinde yeniden üçüncü seçim konuşulabilir” çıkışları, halka “istediğim sonucu vermezsen bir daha sandığa götüreceğim” şantajı olarak yorumlanıyor…

ADÂLET VE HUKUK ISKARTAYA!

Bu hengâmede Emniyet istihbaratının sahte kimlikleriyle tesbit ettiği onlarca canlı bombadan bazılarının sınırdan geçtiğine dair bilgilere rağmen “mâkul şüphe” ile hiçbiri bombayla kendini patlatmadan evvel “tutuklanmazken”, icâd edilen tek hâkimlik “proje mahkemeler”le iktidara meddahlık yapmayan medyaya hiçbir mâkul gerekçe gösterilmeden operasyonlar düzenleniyor. 

Şu hale bakın; “mâkul şüphe” üzerindeki bombayı patlatıncaya kadar canlı bombalara işlemiyor; iktidarı eleştiren tweet atanlara, övmeyenlere işliyor. Yandaş olmayan gazeteler, televizyonlar, haksız ve hukuksuz emr-i vakilerle sansürleniyor.

Yetmiyor; şirketlere-bankalara el konuluyor.

Yine siyasî iktidarı desteklemeyen özel kurumlara, yandaş olmayan yayın organlarına, iktidara mensup belediye meclisi üyelerinden, Saray’a güzellemeler dizen “yandaş gazeteciler”den “kayyumlar” ve “yönetim kurulları” atanıyor! Hiç de “mâkul olmayan iddialar”la bütün medya “havuz medyası” haline getirilmek isteniyor.

Ve ne yazık ki HSYK’nin yapısı değiştirilerek iktidarın güdümüne sokulan yargının bağımsızlık ve tarafsızlığının tümden tahribiyle demokrasi, adâlet ve hukuk ıskartaya çıkarılıyor… 

“AĞIR VİCDAN YOLSUZLUĞU”

Özetle, halen AKP adayı olan Meclis eski Başkanı Çiçek’in, aylar öncesinden ikrarıyla, yargının bağımsızlık ve tarafsızlığını anayasal teminat altına alan, “hiçbir organ, makam, merci veya kişinin, yargı yetkisinin kullanılmasında mahkemelere ve hâkimlere emir ve tâlimat veremeyeceği, tavsiye ve telkinde bulunamayacağı” hükmünü getiren “Anayasa’nın 138. maddesi ölmüştür” itirafı tecelli ediyor. 

Ve Anayasa Mahkemesi eski Başkanı Kılıç’ın dikkat çektiği gibi, “En büyük hasar, toplumun vicdanı olan yargının intikam aracı olarak kullanılmasıyla hukuk güvenliği alanında oluyor. Yargının anayasa, yasa ve vicdani kanaati sonucu oluşması gereken yorum ve kararları kendini bağımlı hissettiği vesâyet odaklarının emir ve direktifleri doğrultusunda seleksiyona tabi tutuluyor. Ağır bir vicdan yolsuzluğu suçu işleniyor.” 

Kısacası, “100 yıla yaklaşan katı, baskıcı, dayatmacı ve vesâyetçi seküler bir anlayış yerine evrensel hukuka entegre olmuş demokratik, özgürlükçü, müzâkereci bir sistem kurulması beklenirken, millet renkleri değişmiş yeni bir vesâyet odağının işgaliyle maalesef karşı karşıya.” 

Bu sâikle, Türkiye yeniden “tekrar seçim”e sürüklenirken, siyasî hesâplarla bir dizi atraksiyona tevessül edilip hak ve hukuk fedâ ediliyor… 

İktidar hırsı uğruna değer mi?