Yemen’e müdahaleyle iç savaşın kızışıp derinleştiği süreçte, yoğun iç ve dış gündemin hayhuyunda şiddetlenen iç savaş kargaşasıyla Libaya’nın çökertilip bölünmesi nazarlardan kaçırılıyor.
Evvela “Arap baharı” hülyasıyla tetiklenen 2011 kargaşa ve kalkışmasında malum şebekelerin 42 yıldır çıkarları uğruna başta tuttuğu Kaddafi feci bir şekilde linç edildi. Cenâzesi âilesine verilmeyerek sokaklarda sürüklendi, “Afrika pazarı”ndaki soğuk hava deposunda teşhir edildi. Ülkenin mirası ve envanteri “ganimet” olarak yağmalandı
Taraftarı ve karşı aşiretler intikam ve isyana itilerek iktidardan pay kapma kavgasına tutuşturuldu. Kısacası, ecnebi müdahalesiyle dayatılan “devrim”le Libya’nin içine kan ve fitne ateşi atıldı…
İÇSAVAŞA ORTAM HAZIRLANDI
Hatırlanacağı üzere, 2011Martı’nda Batılı küresel güçlerin Libya’ya askerî müdahalesine karşı dönemin Başbakanı Erdoğan, önce Libya’ya yaptırım ve ambargonun yanısıra her türlü müdahale ve askerî operasyonu “saçmalık” olarak nitelemiş; “NATO’nun Libya’da ne işi var?” diye çıkışmıştı. “Libya’da çatışmaların derhal durmasını, mâsum insanlara karşı orantısız güç kullanımına derhal son verilmesini istiyoruz. Libya’da taraflar, ellerini vicdanına koyup tekrar düşünmeli; Allah aşkına daha ne kadar kan akacak, daha ne kadar insan ölecek?” demişti.
Ancak ne olduysa oldu; üç hafta sonra Erdoğan bu kez NATO paravanında Libya’ya askerî müdahaleye fiilen katılmayı savundu; ‘’NATO, Libya’nın Libyalılara ait olduğunu tespit ve tescil için oraya girmelidir” çarkıyla askerî operasyona lojistik destek verdi.
Türkiye, NATO’ya ve Libya istilâcılarına her türlü katkıda bulundu, kan akıtanlara resmen katıldı.
Türkiye Büyükelçiliği, “koruyucu güç/hami devlet” olarak Libya’daki Amerikan vatandaşlarına “temsil hizmet” verdi; İngiltere ve İtalya’nın yanısıra ülkedeki Amerikan diplomatik tesislerini ve çıkarlarını koruyan ülke oldu. (AA)
Vahim vetirede, küresel güçlerin parmak karıştırmasıyla daha da karışan ülke, 100’den fazla parti kuran aşiretlerin iktidar çatışmalarıyla etnik ve bölgesel ihtilâf ve iç karışıklığa itildi. İsyancı gruplar, sivil yerleşimleri, çatışmalardan kaçan sivil konvoyları bombaladı, onbinlerce insan katledildi. İç savaşa ortam hazırlandı.
KARGAŞA VE KITALE ORTAK
Bu arada geçici bir hükümet kurduruldu; lâkin ülke bir türlü istikrara kavuşmadı. Darbe teşebbüslerinin ardı arkası gelmedi. Gelinen safhada, Millî Genel Kongre’nin desteklediği Trablus merkezli “Libya şafağı” koalisyonu ile Tobruk’daki Temsilciler Meclisi’nin arka çıktığı emekli General Halife Hafter’e bağlı “onur operasyonu” koalisyonu arasındaki yoğun çatışmalar, şehirlerde, kırsalda ve özellikle petrol bölgelerinde devam ediyor.
Batı ülkeleri nezdinde meşruiyet zemini arayan muhalif “onur operasyonu”, Doğu Libya’nın birçok kentini ele geçirmiş. Ülkedeki petrol yatakları ve rafinerileriyle, başkent Trablus ve ikinci büyük şehir Bingazi karşılıklı kuşatma altında. Tam bir savaş hali var. Savaş uçakları, havalimanlarını, petrol sahalarını karşılıklı bombalıyor. Halk çatışmalardan güvenli bölgelere kaçıyor. Başbakan’dan sonra ülkenin başsavcısı kaçırılıyor. Terör tırmanıyor, katliamlar artıyor…
Trablus’u sarıp terör estiren, en son kaçırdığı 21 Mısır’lı Kıpti işçiyi kurşuna dizen IŞİD’in de sivillere ve askerî üslere saldırıları sürüyor, her defasında onlarca kişi can veriyor.
Ecnebilerin hegemonya ve işgali altında iç savaş kargaşa ve kaosuyla en az dörde bölünmeye teşne hale getirilen Libya da “Suriyeleştiriliyor.” Trablus merkezli “Batı Libya” ile petrol kuyularının bulunduğu “Doğu Libya” iftirakına zemin hazırlanıyor.
Ve yanlış politikalarla, ecnebilerin Müslüman Libya’ya saldırısına katılarak kargaşa ve kıtale ortak olan Ankara’nın da büyük vebâli ve mânevî kaybı var. Milyarlarca dolarlık maddî zararı da cabası…