“Terörle mücadele” kapsamında başta Diyarbakır olmak üzere onlarca il ve ilçe belediye başkanının görevden alınarak tutuklanıp yerlerine kayyım atanmasının ardından, daha önce “dokunulmazlıkları” kaldırılan milletvekillerinden iki eş başkan ile Meclis Grup Başkanvekili dahil dokuz HDP’linin gözaltına alınıp tutuklanması gerginliği daha da derinleştirdi.
En son ikisi polis, on bir insanımızın katledildiği, 100’den fazla sivilin yaralandığı Diyarbakır Bağlar’da Emniyet Müdürlüğü ek binası yakınında üç ton patlayıcının patlatıldığı bombalı araç saldırısını IŞİD’in üstlenmesine karşı Valiliğin “Saldırıyı ‘Kemal’ kod adlı PKK’lı terörist gerçekleştirdi” açıklaması tartışılırken, parti sözcülerinin “Hedef, binada tutulan HDP’lilerdi” iddiası dikkat çekici oldu.
Belli ki HDP’liler de saldırının “tutuklamaların intikamı” olarak lanse edilmesinden endişeliler. Onun için milletvekillerinin tutuklaması eleştirilerine patlamayı kınamakla başladılar.
Ne var ki, baştan beri HDP’lilerin de vahim bir sorumsuzlukla “silâhlı çatışma” nârâları atan KCK/Kandil’in tahriklerine gelip, savrulan terör tehditlerine, “halk savaşı”, “orta ölçekli isyan” şantajlarına karşı açık tavır ortaya koymamaları, öteden beri kendilerine yöneltilen “terör örgütünün siyasî ayağı” ithamını yine gündeme taşıtı.
BOMBA VE SİLÂH YIĞINAĞI…
Ama gelinen noktanın başka vahim boyutları da var.
Meselâ tutanakları medyaya sızan Oslo’daki “müzâkereler”de, MİT Müsteşar Yardımcısının muhataplarına “Biliyoruz, metropolleri de bu arada patlayıcılarla doldurdunuz” dediği kayıtlara geçti.
Keza MGK ve Bakanlar Kuruluna sunulan raporlarda, PKK’nın “çekiliyoruz” dediği dönemde silâhlanmaya devam ettiği, bölgede tonlarca patlayıcıyı nerede depoladığı; hangi mahallelere silâh yığınağı yaptığı, hangi örgüt militanlarının nerede saklandığının güvenlik mercilerince bilindiği itirafları iktidar medyasında yer aldı.
Yine “şehir savaşı”na hazırlık için 80 bin uzun namlulu silâhın, kalaşnikof, pompalı tüfek ve tabanca, el bombası ve patlayıcıların en az üç il ile 17 ilçeye saklandığı yazıldı. (Sabah, 8.8.15)
AKP Genel Başkan Yardımcısı Selçuk Özdağ, “Yaklaşık 200 ton bombayı şehirlere doldurdular” ikrarında bulundu. Son bir yılda 50-60 tonunun terör saldırılarında kullanıldığı belirtildi. (Milliyet, 12 2.16)
Sonuçta, ortalıkta cirit atan teröristlere Emniyet ve jandarmadan gelen “operasyon talepleri”ne “izin verilmemesi”yle terör örgütünün bölgede alan hâkimiyetine âdeta fırsat verildi.
Kırsaldan şehre terör örgütünün bölgeyi kontrolüne alması, askerin ve polisin gözü önünde “yol kontrolü” yapması, yolları kesmesi, kimlik sorması, adam ve hatta asker kaçırması, çocukları-gençleri dağa çıkarması, çadır kurup “halk mahkemesi”nde vatandaşları “yargılaması”, bayrak indirip terörist heykeli dikmesi, mezarlık açması, şantiye basıp iş makinelerini ateşe vermesi skandallarına bile göz yumuldu.
“ÇÖZÜM-MÖZÜM YOK!” VARTASI
Bu vetirede, Cumhurbaşkanı televizyonda, “Valilere ve güvenlik güçlerine karışılmaması tâlimatını verdik. Biliyorsunuz dağa kaçırılmış yüzlerce, binlerce çocuk var. ‘Çözüm süreci’ni silâh stoklama süreci olarak değerlendirdiler, çok ciddî silâh stokladılar” dedi (AA, 6 .9.15)
Böyle bir tabloda, HDP’nin de bir türlü terör örgütünün etkisinden kurtulamaması, “barış” ve “çatışmasızlık” söylemlerini ortada bırakıp savrulması; buna karşılık iktidarın altı milyon oy almış HDP’yi dışlaması “çözüm”ü iyice zora soktu.
Ve iş Başbakan’ın “Çözüm-mözüm yok!” dediği vartaya sürüklendi.
Bu durumdan çıkılmasının ve çözüm yolunu açmanın çaresi, terörle tâvizsiz ve etkin mücadele ile demokratik değerleri hayata geçirmektir. Çözüm ve barışın aranacağı zemin de, millet irâdesinin temsilcisi Meclis’tir.