Eyalet sistemi ile ilgili 2013 yılında Türkiye’de dönemin başbakanı tarafından dile getirilmiş sözleri isim vermeden Meclis’te okuyan HDP’li milletvekili Garo Paylan, muhtemelen beklediğinden fazla bir tepki ile karşılaştı.
AKP’li milletvekilleri “Kâğıdı eline Kandil mi verdi!” sözleri ile susturmaya çalıştı.
Halı saha maçı tartışmalarındaki “adamın gol diyor” sözüyle elde edilen haklılık düzeyini Garo Paylan, AKP milletvekillerine karşı kullanıp golünü saydırmak konusunda başarılı oldu bence. Meclis tutanaklarına yansıyan ifadeler artık arşivlerden de ulaşılabilir olmayı garantiledi. En azından şimdilik böyle düşünüp rahatlayabiliyoruz. Allah’a şükürler olsun ki, henüz Doğruluk Bakanlığı diye bir bakanlığımız yok.
George Orwell tarafından 1949 yılında yazılmış olan “1984” isimli distopik romanla birlikte düşünce dünyamıza giren “Doğruluk Bakanlığı”, romandaki hükümetin günlük olarak değişebilen doğruluk verilerine göre tarihi neredeyse her gün yeniden yazma işini üstlenmiştir. Dost, düşman, iyi, kötü, hain ve kahraman gibi sıfatların tanımları ile bu sıfatları taşıyanlar günübirlik değişebilmekte ve bu değişimin arşivlere yansıtılması Doğruluk Bakanlığı çalışanlarına epeyce iş çıkarmaktadır. Örnek olarak yıllarca savaş halinde oldukları bir ülke olan Okyanusya, bir anda dost ve müttefik ülke olarak ilân edilebilmektedir.
Ülkemizde bir Doğruluk Bakanlığı bulunsaydı, memurları fazla mesai yapmak durumunda kalabilirdi. Kolay değil, yıllarca beraber çalıştıkları, üst düzeyde yetkiler ve görev verdikleri insanları bir anda terör örgütü kurmak ve yönetmekle suçladılar. “Bebek katili” olarak anılan İmralı sakini, bir anda Türkiye ve Ortadoğu gerçeklerini en iyi okuyup yorumlayabilen bir insana dönüşüverdi. Doğruluk Bakanlığı’mız henüz yoktu, ama toplumda “aktroll” olarak bilinen “Bordro klavyeli” bir sanal ordu vardı ve bu ordunun öncelikli işi, dinamik olarak değişebilen “gerçekler”in halk nezdinde sindirilerek kabul görmesi için tahşidat yapmaktı. Meselâ bir terör saldırısı sonucunda 30 veya daha fazla sayıda güvenlik görevlimizin şehit olması, toplumda infial oluşturacak bir olaydır. Tam da bu noktada aktroller, 15 kişilik bir özel harekât biriminin telsizlerini kapatıp operasyona çıktıklarına ve 80 teröristi öldürdüklerine dair mitler ve efsaneler yayarak bir nebze ortamı yumuşatabilmektedir. Aldıkları bir işaretle, Çin Halk Cumhuriyeti’nin tarihte eşi görülmemiş zulümleri, dindaş ve soydaşlarımıza, hem de mübarek Ramazan ayında yaptığına dair haberler yaydılar. Sonra bir anda, Çin ziyareti yapan Reis, zulme uğradığı iddia edilen insanların terörist olduğunu söyledi, iyi mi? Uygur Türkleri zulmü bıçak gibi kesildi ve zulüm iddialarını ortaya atanların “paralel” bağlantıları sorgulanır oldu. Kimse Reis’in söylem değişikliğini sorgulayamadı.
İsrail ile ilişkiler konusunda da benzer bir durum yaşandı. Bütün Müslüman coğrafyasında işe yaradığı bilinen en etkili yükselme metodu İsrail’e “atar”lanmaktır. En yüksek ses tonuyla “atar”lanan, en yüksek oyları alır ve iktidara gelir. Fakat iktidara gelince de ilk işi de İsrail ile anlaşmalar imzalamak olur. Bu anlaşma doğrudan ilân edilmeyebilir, bir ülkeye “siz adam öldürmeyi daha iyi bilirsiniz” deyip terörist ülke olarak ilân etmek ve ardından ticaret hacmini 5 katına kadar arttırmak, savaş uçaklarının yakıtlarının temin edilmesine aracılık etmek de anlaşma olduğunu ispatlayan somut delillerdir. İki ülke arasındaki ilişkilerin normalleşmesi gerektiği ve ülkelerin halklarının dost olduğu söylendiğinde bordro berelilerimiz feci şekilde bocaladılar. “O söylüyorsa bir bildiği vardır” sözleri ile tevil etmeye çalılştılar.
Velhasıl, dalgalı gerçeklik kurunun bugünkü değerleri itibarıyla “tu kaka” olan Kandil ve eyalet sistemi, çok değil, iki sene önce farklı bir değerdeydi ve devletin zirvesi bu yönde açıklamalar yapmıştı. Şimdi bordro berelilere düşen bu durumu kurtarmak için bir kandil icat etmeleridir. Benim kendilerine isim önerim Recaib Kandili’dir. Bütün İslâm âleminin Recaib Kandili mübarek olsun!