İşin kötüsü, dışarıdan bakanlar da ona hak veriyor. Mağduru seven bir milletiz ya, “yazık, adama çok haksızlık yapılmasa bu kadar bağırmaz” diye düşünüyoruz her halde. Yabancı turistlere kendi dilimizde adres tarif ederken bile, yüksek sesle bu işi yapıyor olmanın anlatımımıza kattığı retoriği düşünüp rahatlıyoruz ve daha bir özgüvenle konuşuyoruz.

Sosyal medyada da yüksek ses prim yapıyor. 5000 kişinin organize olduğunu ve belirlenen bir konu ile ilgili paylaşımları eş zamanlı olarak yayınladıklarını düşünün. 30.000 civarında robotik hesapla bu paylaşımlar desteklenirse, konu bir anda ülke gündemi haline gelebilir. İşte bu “trol” denilen kişilerin çalışma yöntemlerinden biridir.

Trol kelimesi ile ilgili wikipedia.org’ta geçen tarif: “İnternette insanların keyfini kaçırmak ya da münakaşa başlatmak için tohum ekmeye çalışan kişi. Forumlar, bloglar, sohbet odaları gibi çevrimiçi topluluklarda kasten alevlendirici, konu ile ilgisi olmayan mesajlar göndererek okuyucuları provoke edip duygusal cevaplar verdirtme ya da bir başlığın konusunu dağıtma niyetindedirler” şeklindedir.

En meşhur trol grubu “aktroller” olarak bilinen gruptur. 2013 yılında gezi olayları sonrası örgütlendikleri tahmin edilmektedir. Taraf gazetesinin 25 Eylül 2015 tarihli haberine göre; 30 kişilik bir çekirdek kadrosu, 250 kişiden oluşan bir kanaat önderleri grubu (AKP gençlik kolları yöneticileri ve iletişim görevlileri oldukları iddia ediliyor) ve 6000 civarında da “yıkım ekibi” bulunuyor.

Çoğu hesap sahte bilgilerle açılmış, “fake hesap” olarak bilinen robotik hesap sayısı da 30.000 civarında tahmin ediliyor. En düşük kademelerde yer alanların 1000 TL tutarında ücret aldıkları, ücretlerinin kayıtdışı olarak AKP’li belediyelerle iş yapan firmalar üzerinden ödendiği haberde geçiyor.

Temel görevleri; AKP muhalifliği yapan kişileri hakaret, küfür ve tehditlerle sindirmek, beyin takımının yönlendirmeleriyle topluma verilmek istenen mesajları yaymak ve AKP propagandası yapmak. Adlî makamlara şikâyet edilseler bile haklarında herhangi bir işlem yapılmayacağının güveni ile hareket ediyorlar.

Buraya kadar okuduklarınız interneti tarayarak bulabileceğiniz bilgilerin özetiydi. Aşağıdakileri ise ilk kez okuyacaksınız:

Metrolbüs: En çok kullandıkları ulaşım aracıdır. Bir metrobüste sesli bir şekilde belediye, metrobüs veya taşıma sisteminden şikâyet eden kişiyi hemen ablukaya alırlar ve sustururlar: “Şikâyet ediyorsan git taksi tut!”, “Şu trafiğe bakıp şükredeceğine söyleniyorsun!”.

MİTrolyöz: “Bordro” berelerini kuşanıp klavye başında yaptıkları operasyonlarda kullandıkları favori silâhlarıdır.

Petrol ye$ili: En sevdikleri renktir. O kadar severler ki, yeşili gördükleri yerde mutluluktan gözleri “dolar”.

Troleçe: Favori tatlılarıdır, hamuru “beyaz” olanı daha makbuldur.

“Aman petrol, canım petrol”: Favori şarkılarıdır, “hacda” veya “umre”de bulunmuş olan san’atçılardan dinlerler.

90’lı yıllarda trollük yapanlar, bugünkü teknik imkânları bulamadıkları için trollük işlerini “3D” yapıyor, korku ve dehşet saçmak için bol bol “satır” kullanıyorlardı. Satırı gördün mü korkuyordun, trolü de tanıyordun.

Günümüz trollerini tanımak da çok kolay değil. Trol ayıracı olarak kullanılabilecek bir uygulama veya araç şimdilik yok. Sosyal medya mecralarında, her kimde sadırdan herhangi bir kemalat sâdır olmayıp “satır”larından kan, küfür ve hakaret damlıyorsa, o kişinin trol olma ihtimali vardır.

Son olarak, Twitter Azamî Karakter Tespit Komisyonu, daha önce 140 olan üst sınırı 10.000 olarak güncelleyeceklerini duyurdu. Benim de aklıma takıldı, aktrollerin karakter farkını işveren olarak hükümet mi karşılayacak, yoksa platform sahibi olan twitter mi?